Μια ακόμη οινική εμπειρία με αυτή την φιάλη που αυτή τη φορά καταναλώθηκε μαζί με οστρακοειδή στο τραπέζι της Κ. Δευτέρας. Κρασί με πολύ έντονο το ποικιλιακό στίγμα, μια απόλυτη έκφραση του terroir της καταγωγής του. Χρώμα μέτριο λεμονί. Από το ποτήρι αναδύεται αρχικά ένα υπέροχο, αιθέριο άρωμα λεμονιού, ωστόσο η μύτη, μεσαίας+ έντασης αρχικά αλλά διαρκώς εξελισσόμενη, φέρνει σε δεύτερο χρόνο νότες από λάιμ και λευκά άνθη, μια ιδέα από βασάλτη καθώς και μακρινές νύξεις από χαμομήλι και πευκοβελόνες. Στόμα ανάλογης έντασης με έντονο τον χαρακτήρα των εσπεριδοειδών (έλαιο λεμονιού, γκρέιπφρουτ και πορτοκαλόφλουδα στην παλέτα). Με τον χρόνο αναφορές σε νωπή ζύμη, λευκό βρεγμένο βότσαλο. Στο τέλος μια αίσθηση αλμύρας (χοντρό αλάτι;). Εκρηκτική οξύτητα, ορυκτότητα που τα 'σπάει' και μακρά επίγευση. Εύγε! 93/100
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου