Λεμονοπράσινο χρώμα με πρασινωπές ανταύγειες που, αν μη τι άλλο, εντυπωσιάζει. Μύτη που διαθέτει ένταση και φέρνει στο νου λεμονανθούς, αγιόκλημα, γιασεμί και μια ιδέα βούτυρο. Το στόμα εξελίσσει τα αρώματα της μύτης πλαισιώνοντάς τα με νότες από εσπεριδοειδή (λεμόνι, γκρέηπφρούτ, φλούδα μανταρίνι) αλλά και με νύξεις από μέντα και βασιλικό. Γεμάτο σώμα, οξύτητα που προσδίδει νεύρο και μεταλλικότητα που παραπέμπει σε ορυκτό αλάτι. Μια Σαντορίνη που δεν είναι Σαντορίνη. Όχι τόσο αυστηρό όσο τα ξαδερφάκια του στο νησί, αλλά μάλλον το καλύτερο δείγμα της ποικιλίας εκτός αυτού. 90/100
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου