Σάββατο 16 Απριλίου 2016

Nostos Roussanne, Μανουσάκης 2010


Αγόρασα δυο φιάλες του 10' από καθαρή περιέργια να δω την εξέλιξη και την αντοχή του εξαιρετικού αυτού οίνου στο χρόνο. Χρώμα χρυσό, λαμπερό. Μύτη μεσαίας έντασης που ξετυλίγει το μπουκέτο της αργά. Τα αναγωγικά αρώματα είναι διακριτά αλλά όχι δυσάρεστα, αφορούν αυτό που πολλές φορές αντιλαμβάνομαι ως 'ευγενή οξείδωση'. Μια υποψία σκουριάς, λοιπόν, νότες βουτύρου, βανίλιας και αποξηραμένα λουλούδια και φρύγανα. Το στόμα είναι μεσαίας+ έντασης και κυριαρχείται κυρίως από κομποστοποιημένα αρώματα πυρηνόκαρπων. Μνήμες από μαρμελάδα βερίκοκο, κομπόστα ροδάκινο και ώριμο γιερμά προελαύνουν στην παλέτα. Σε δεύτερο χρόνο νύξεις από πορτοκαλόφλουδα, μανταρίνι, λίγο μάνγκο, μέλι ή κερήθρα καθώς και μια διάχυτη αίσθηση από φρεσκοκομμένο θυμάρι. Σώμα με όγκο, μέτρια+ οξύτητα και μεσαίου+ μήκους επίγευση. Έχει μόλις ξεπεράσει την κορυφαία του στιγμή (peak), ωστόσο μπορεί ακόμη να χαρίσει μια μεστή απόλαυση. 90/100


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου