Η θεσσαλική Λημνιώνα αποκτά ενδιαφέρουσα διάσταση στο ψυχρό μικροκλίμα της Δράμας, οινοποιημένη κατά ένα μέρος σε βαρέλι και η υπόλοιπη σε αμφορέα. Χρώμα ρουμπινί μεσαίου βάθους, γκρίζες αντάυγειες. Αρκετά κλειστό στην αρχή, χρειάζεται χρόνο για να ανοίξει το μπουκέτο. Μεσαίας έντασης μύτη όπου πρωτοστατεί το κεράσι και το φραγκοστάφυλλο. Κανέλα και μοσχοκάρυδο δίνουν μια πικάντικη υπόσταση, ενώ το νοτισμένο χώμα και τα ξερά φύλλα προσδίδουν μια γήινη διάσταση. Ανάλογης έντασης στόμα, με το μούρο, το κεράσι και το φραγκοστάφυλλο να παιχνιδίζουν στην παλέτα. Καραμέλα και μαύρη σοκολάτα ιντριγκάρουν. Σώμα μεσαίου όγκου, οξύτητα, λιπαρότητα, καλοδομημένες τανίνες, μεσαίου+ μήκους επίγευση. Ποικιλία με μεγάλες δυνατότητες, ο Καρατζάς με αυτή τη φιάλη αφήνει υποσχέσεις. 88+/100
Το ήπια πριν 3 μήνες, ενδιαφέρον κρασί που υπόσχεται αρκετά για το μέλλον, για την ώρα προτιμώ Λημνιώνα Ζαφειράκη και την ακριβή Λημνιώνα του Λίγα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνείς με την αξιολόγηση στον Καρατζά; Η Λημνιώνα του Ζαφειράκη είναι αξία και για μένα είναι από τα αγαπημένα ελληνικά ερυθρά. Έχει βγάλει μια premium τώρα, αλλά είναι δυσεύρετη. Του Λίγα δεν την έχω πιει, προσεχώς όμως θα απολαύσω του Ντούγκου, για την οποία έχω ακούσει πολλά καλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ απόλυτα με την αξιολόγηση σου. Οσον αφορά του Ντούγκου την δοκίμασα τα Χριστούγεννα, έβγαζε αρκετό αλκοόλ ακόμη, με 1/2 χρόνια στην φιάλη θα γίνει τέλεια. Πάντως δεν θύμιζε σε τίποτα την Λημνιώνα του Ζαφειράκη, νομίζω ότι είναι τελείως διαφορετική προσέγγιση. Αυτή του Ζαφειράκη σε πάει σε Pinot Noir ενώ του Ντούγκου μου θύμισε μια αγαπημένη μου Μπαρμπέρα από το Castiglion D'asti.
Διαγραφή