Βίβλια Χώρα, Λευκός, 2016

Ξαναδοκίμασα έπειτα από καιρό αυτή τη φιάλη περισσότερο για να καταθέσω την άποψη μου σε έναν φίλο, ο οποίος μου εκθείαζε το συγκεκριμένο κρασί (διατηρεί πάντα δυο-τρεις φιάλες καβάτζα στον συντηρητή του) και παραξενεύτηκε που δεν είχα και πολλά να του πω. Το γεγονός είναι ένα: Πριν από μερικά χρόνια θα έγραφα εντελώς διαφορετικά πράγματα. Με τον καιρό ο ουρανίσκος εκλεπτύνεται, αρχίζεις να αντιλαμβάνεσαι τι σου αρέσει,  οι προτιμήσεις αναζητούν τον χαρακτήρα.

Πάμε λοιπόν: Χρώμα ανοιχτό χρυσό με πρασινωπές ανταύγειες. Υψηλής έντασης μύτη με έντονες αναφορές σε βανίλια καθώς και σε εσπεριδοειδή (μοσχολέμονο, πορτοκάλι), ενώ το sauvignon κάνει αισθητή την παρουσία του μέσα από τις αδρές νότες νοτισμένης χλόης. Στόμα εξίσου υψηλής έντασης όπου τα εσπεριδοειδή κάνουν πάρτι (λάιμ, λεμόνι, πορτοκάλι, μανταρίνι, γκρέιπφρουτ) συνεπικουρούμενα από νύξεις ζουμερού ανανά καθώς και μια ιδέα από γρασίδι. Μέτρια+ οξύτητα, μεσαίου μήκους επίγευση. Μια φτιασιδωμένη γκόμενα που θέλει να εντυπωσιάσει με την παρουσία της και δείχνει πως μάλλον το καταφέρνει. Γι' αυτούς που αρέσκονται στις αρωματικές βόμβες και στην πρώτη επιφανειακή ανάγνωση ίσως τέτοιου είδους κρασιά να λειτουργούν σαν τα βίπερ, τα βιβλία-τσέπης κι ενίοτε να γίνονται και best sellers. Κατά την άποψη μου τα ποτά αυτά είναι μονολιθικά,- ευχάριστα μεν, αδιάφορα δε. Τα καταναλώνεις όπως θα ξεφύλλιζες σε μια αίθουσα αναμονής ένα περιοδικό μόδας επειδή πρέπει να σκοτώσεις το χρόνο σου και δεν βρίσκεται τίποτε άλλο μπροστά σου. Όχι, για να μην είμαι τόσο άδικος, δεν σκοτώνεις χρόνο όταν απολαμβάνεις το συγκεκριμένο κρασί, όμως το ξεχνάς αμέσως μόλις σωθεί η φιάλη, όπως ένα αδιάφορο περιοδικό. Αυτά τα κρασιά έχουν σκοπό την εύκολη τέρψη και όχι την συγκίνηση. Συνήθως ό,τι μπορεί να σε συγκινήσει κινείται σε ελάσσονες ρυθμούς, είναι ίσως δύσκολο και περίπλοκο, υφέρπει μέσα σου για καιρό και γεννά ερωτηματικά, σου βγάζει τη γλώσσα και σε προκαλεί να το καταλάβεις. Ο συγκεκριμένος οίνος δεν θέλει πολλά-πολλά. Θα περάσουμε μια βραδιά μαζί και ύστερα δεν σε ξέρω, δεν με ξέρεις. Άντε και περισσότερες από μια βραδιές, εξαρτάται από τα γούστα και τον ουρανίσκο του καθένα. 85/100 επειδή έχω περάσει ανέμελες στιγμές με αρκετά βιβλία-τσέπης. 

Αυτό το μύχιο, το αδιόρατο με την πρώτη ματιά, αυτό που θα αρχίζει να εξυφαίνεται στους δικούς του χρόνους, αυτό που πλανάται κάπου ελλειπτικά και συνεχώς διαφεύγει, αυτό που ίσα που ιριδίζει στο βυθό και δεν ξέρεις τι ακριβώς είναι, αυτό θέλω να αναζητώ στο κάθε τι, είτε άνθρωπος, είτε τόπος, μουσική, βιβλίο, κρασί κλπ.

Domaine de la Mordoree, Tavel, 2016

Χρώμα ερυθρωπό προς ροδί. Μύτη μεσαίας έντασης που παραπέμπει σε τριαντάφυλλο και πολύχρωμα λουλούδια, βρεγμένα φύλλα και νοτισμένο χώμα (αίσθηση βροχής) καθώς και σε μυρωδικά όπως ρίγανη και θυμάρι. Έπειτα από λίγο σπασμένα πιπέρια 'σπάνε' τη μύτη. Στόμα ανάλογης έντασης όπου το ρόδι και η άγουρη φράουλα κυριαρχούν. Όμορφα λιπαρό στον ουρανίσκο, φέρνει μνήμες από καραμέλα βουτύρου. Υψηλή οξύτητα, μεσαίου μήκους επίγευση. 89+/100

Chateau d' Aqueria, Tavel, 2016

Χρώμα του ροδιού λαμπερό με γκρίζες ανταύγειες. Ήπια αρχικά μύτη που με το χρόνο κερδίζει σε ένταση και η οποία παραπέμπει σε πολύχρωμα λουλούδια, νοτισμένα φύλλα και δυόσμο, με μια υπόμνηση στο βάθος από άγρια βότανα. Το ροζ πιπέρι ξεπηδά έπειτα από λίγο προσδίδοντας χαρακτήρα. Μεσαίας έντασης στόμα που φέρνει μνήμες από άγουρη φράουλα και ρόδι, ενώ η καραμέλα βουτύρου συμπληρώνει το μπουκέτο ιντριγκάροντας τις αισθήσεις. Μεσαίου όγκου σώμα, μεσαίας+ έντασης και τραγανή οξύτητα, διακριτική λιπαρότητα και μεσαίου+ μήκους επίγευση. Μια ροζέ απόλαυση! 90/100

Domaine du Pegau, Chateauneuf-du-Pape Cuvee Blanc, 2015

Χρώμα χρυσοπράσινο λαμπερό. Μεσαίας έντασης, ντροπαλή και πολύ ιδιαίτερη μύτη, η οποία αρχικά φέρνει μνήμες από άγρια βότανα και μυρωδικά (αρκετά χαρακτηριστικά το χαμομήλι και ο δυόσμος), λευκό πιπέρι και ωμό αμύγδαλο και σε δεύτερο χρόνο από κίτρα (ξίσμα λεμονιού, λάιμ) και κρέμα βανίλιας. Κυρίαρχο στο στόμα, μεστό και ελαφρώς λιπαρό, με αναφορές σε άγρια μέντα, λευκό ροδάκινο και πορτοκάλι αλλά και μια ιδέα από τροπικό φρούτο (μάνγκο;) στο βάθος. Τζίντζερ και πικραμύγδαλο βάζουν τις δικές τους πινελιές σε αυτή την πληθωρική παλέτα. Σώμα με όγκο, υψηλή οξύτητα, διακριτική λιπαρότητα και μεγάλου μήκους επίγευση που σου αφήνει μια ανεπαίσθητη πικράδα. Ευγενής και κομψός οίνος που σε κερδίζει με τον χαρακτήρα του. 92/100

Marques de Murrieta, Capellania, Rioja, 2011

Χρώμα λευκόχρυσο λαμπερό. Μύτη μεσαίας έντασης που 'φωνάζει' βαρέλι και η οποία αρχικά παραπέμπει σε στικ βανίλιας και καραμέλα βουτύρου ενώ με το χρόνο αναδύονται νότες από ώριμα πυρηνόκαρπα. Ανάλογης έντασης στόμα που εξελίσσει τις αναφορές της μύτης με περισσότερο έμφαση στο γλυκό βερίκοκο. Μέτρια οξύτητα, βουτυράτη λιπαρότητα που αναζητά παχύ ψάρι, μεσαίου+ μήκους επίγευση. 86+/100

Yves Cuilleron, Condrieu La Petite Cote, 2015

Χρώμα χρυσόξανθο λαμπερό. Ένα ολάνθιστο λιβάδι στη μύτη, κατάστικτο από κάθε λογής λουλούδια. Την πανδαισία αυτή των αρωμάτων πλαισιώνουν αδρές νότες βοτάνων (φασκόμηλο, δυόσμος, χαμομήλι, πράσινο τσάι) αλλά και αμυδρές νύξεις από μοσχολέμονο. Μπισκότο και καραμέλα βουτύρου συμπληρώνουν το αιθέριο μπουκέτο. Γεμάτο και λιπαρό σώμα μεσαίας+ έντασης, το οποίο βγάζει περισσότερο το φρούτο στην επιφάνεια. 'Ώριμο βερίκοκο, ροδάκινο, γερμάς αλλά και ζουμερή βανίλια 'παιχνιδίζουν' στην παλέτα και, μαζί με τις αναφορές της μύτης, προσφέρουν άφθονη οινική απόλαυση. Μέτρια οξύτητα, γλυκιά, μελένια και σχετικά μεγάλου μήκους επίγευση. 90/100

Les Vieux Clos, Nicolas Joly, 2015

Χρώμα σκούρο χρυσό και λαμπερό. Μεσαίας έντασης οξειδωτική μύτη (ρινίσματα σιδήρου) που φέρνει αρχικά μνήμες από βρεγμένο μαλλί καθώς και από αποξηραμένα εσπεριδοειδή (κυρίως πορτοκάλι και κουμκουάτ).  Με το χρόνο το κρασί αποκτά πολυπλοκότητα καθώς η καραμέλα βουτύρου, το κακάο, το μέλι και το παστέλι 'ιντριγκάρουν' τις αισθήσεις. Υψηλής έντασης στόμα που εξελίσσει τα αρώματα της μύτης πλαισιώνοντάς τα με τόνους από ώριμο βερίκοκο και σύκο. Σώμα με όγκο, μέτρια οξύτητα και μεγάλου μήκους μελένια επίγευση. 'Ένας οίνος έξω από το κάδρο. 89/100

Κτήμα Εύχαρις, Λευκός, 2016

Χρώμα λαμπερό χρυσοπράσινο. Μύτη μεσαίας έντασης που αρχικά παραπέμπει σε πορτοκάλι, μανταρίνι και ξίσμα λάιμ. Σε δεύτερο χρόνο νότες από πράσινο τσάι και χαμομήλι. Το μπουκέτο κλείνει με αδρές νύξεις από ώριμο αχλάδι. Ανάλογης έντασης στόμα, αρκετά πληθωρικό. Μανταρίνι, πορτοκάλι, αχλάδι και ακτινίδιο στην παλέτα, καθώς και βότανα (φασκόμηλο, πράσινο τσάι) και μέλι. Τελευταία σημείωση: μια ανεπαίσθητη βουτυράτη λιπαρότητα. Μέτρια οξύτητα, μεσαίου μήκους επίγευση. Ευχάριστη έκπληξη! 87+/100

Μοσχόπολις 6, 2016

Χρώμα λευκόχρυσο. Μεσαίας έντασης μύτη που παραπέμπει σε στικ βανίλιας, σανταλόξυλο και, σε δεύτερο χρόνο, σε φλούδες εσπεριδοειδών (πορτοκάλι, κουμκουάτ). Ανάλογης έντασης στόμα με τα εσπεριδοειδή να οπισθοχωρούν λίγο, ενώ η αποξηραμένη μπανάνα, το ώριμο βερίκοκο και η κυδωνόπαστα βγαίνουν στο προσκήνιο. Καραμέλα βουτύρου και κερήθρα συμπληρώνουν το μπουκέτο. Μέτρια+ έντασης οξύτητα, μεσαίου μήκους επίγευση. Αν και άκουσα πολλά καλά, δεν με ενθουσίασε. Θα επανέλθω ωστόσο στο μέλλον. 87/100

Νostos, Ασύρτικο, 2016

Ανοιχτό μπεζ χρώμα, λαμπερό. Μεσαίας έντασης μύτη η οποία σε πρώτο χρόνο φέρνει μνήμες από γκρέιπφρουτ και ξίσμα πορτοκαλιού, ενώ έπειτα διακρίνονται νότες από λευκό πιπέρι αλλά και νύξεις μυρωδικών και βοτάνων (δεντρολίβανο; μαντζουράνα;). Μεσαίας+ έντασης στόμα το οποίο αρχικά παραπέμπει σε πορτοκάλι και μανταρίνι. Μπανάνα, αχλάδι αλλά και κόκκοι καφέ συμπληρώνουν σταδιακά το μπουκέτο. Υψηλή οξύτητα, υψηλόβαθμο αλκοόλ, μεταλικότητα (ρινίσματα;), μεσαίου+ μήκους επίγευση. Απόλαυση! 89/100

Πάνδροσος, Φοίβος, 2016

Χρώμα ανοιχτό χρυσό. Μύτη μεσαίας έντασης με αναφορές σε λιβάνι, γλυκό λουκούμι, τριαντάφυλλο και ροδόνερο, ενώ σε δεύτερο χρόνο διακρίνεται το λεμόνι στην πικρή εκδοχή του (ξίσμα, φλούδα). Σημείωση στο περιθώριο: οινόπνευμα, ελαφρώς τονισμένη αλκοόλη. Στόμα ανάλογης έντασης που εξελίσσει τα αρώματα της μύτης. Μέτρια οξύτητα, μεσαίου μήκους επίγευση. Το μοσχάτο κυριαρχεί σε αυτό το blend. Στέκεται και μόνο του. 84/100

Τέχνη Αλυπίας, Λευκός, 2016

Χρώμα χρυσόξανθο, ποτήρι με δάκρυα. Μεσαίας έντασης μύτη που παραπέμπει σε λευκά λουλούδια και λεμονόχορτο, ενώ σταδιακά ξεπροβάλλουν το κυδώνι και το ξίσμα από πορτοκάλι. Το sauvignon κυριαρχεί (αποτελεί άλλωστε το 80% του blend) με έντονες αναφορές σε νοτισμένο γρασίδι. Μύτη ανάλογης έντασης με το λεμόνι, το κυδώνι και το μανταρίνι στο προσκήνιο. Μέτρια+ οξύτητα, μεσαίου μήκους επίγευση. Κομψό! 87/100

Κτήμα Florian, Terzetto, 2016

Χρώμα λεμονοπράσινο, ποτήρι με δάκρυα. Ήπια μύτη που παραπέμπει σε ξίσμα λεμονιού και γκρέιπφρουτ. Μεσαίας έντασης στόμα με αναφορές σε υπερώριμο κομποστοποιημένο μήλο, μανταρίνι, σαγκουίνι και κυδώνι, ενώ στο τελείωμα διακρίνονται νότες από άχνη ζάχαρη και κερήθρα. Ήπια οξύτητα και μικρού μήκους επίγευση. 78/100 

Οινοποιείο Μονεμβασιάς, Κυδωνίτσα, 2016

Χρώμα ανοιχτό χρυσόξανθο, λαμπερό. Μεσαίας έντασης μύτη που παραπέμπει αρχικά σε ναφθαλίνη (;), ενώ σταδιακά αναδύονται αρώματα από κυδώνι, γκρέιπφρουτ και φλούδες εσπεριδοειδών. Ανάλογης ένταση στόμα όπου δεσπόζουν το κυδώνι και το λεμόνι. Μέτρια+ οξύτητα και μεσαίου μήκους επίγευση. 86/100

The Flower and the Bee, 2015

Χρώμα χρυσό ανοιχτό και λαμπερό, ποτήρι με δάκρυα. Μεσαίας έντασης μύτη που παραπέμπει σε λευκά λουλούδια, πυρηνόκαρπα φρούτα (ροδάκινο, βερίκοκο) και κερήθρα, ενώ σε δεύτερο χρόνο διακρίνονται νότες από δεντρολίβανο. Πυρηνόκαρπα (κυρίως βερίκοκο) και τροπικά φρούτα (ανανάς, παπάγια)  στην παλέτα. Σώμα με αξιοσημείωτο όγκο, μέτρια οξύτητα, μεσαίου μήκους επίγευση με μια νότα από ανθόμελο. 86/100

Άδυτον, Μαυρούδι-Syrah, Μέλμαρ, 2015

Χρώμα σκούρο κεραμιδί, ημιδιαφανές. Αιθέρια μύτη, μεσαίας έντασης η οποία παραπέμπει σε αποξηραμένα λουλούδια, βανίλια και σανταλόξυλο, ενώ τα φρούτα αναδύονται σε δεύτερο χρόνο (μνήμες από κεράσι, μούρο και φρούτα του δάσους). Στο τέλος φυτικές νότες (πευκοβελόνες, δεντρολίβανο;) καθώς και μια ιδέα από καραμέλα βουτύρου. Στόμα μεσαίας έντασης όπου κυριαρχούν το αποξηραμένο δαμάσκηνο, το κεράσι και το βύσσινο. Αδρές νύξεις από μαύρο πιπέρι προσδίδουν χαρακτήρα. Σώμα μετρίου όγκου, ώριμες και όμορφα μαλακωμένες τανίνες, μεσαίου μήκους επίγευση. 87+/100

Μοσχόμαυρο, Διαμαντής, 2016

Χρώμα ερυθρωπό ημιδιαφανές. Ήπια μύτη η οποία φέρνει μνήμες από μοσχοκάρυδο και άγουρα μούρα, ενώ στο τέλος υπάρχει μια υποψία από βιολέτα. Μεσαίας έντασης στόμα με κύριες αναφορές το μούρο,  το κεράσι και το βύσσινο. Στο τέλος μια νότα από ροζ πιπέρι. Ήπια τανικότητα, μικρού μήκους επίγευση. 78/100

Sainte Marie des Crozes, Le Clandestin, Sauvignon, 2016

Χρώμα λεμονοπράσινο. Ήπια μύτη που παραπέμπει σε βρεγμένο γκαζόν, σανό, καθώς και σε λάιμ και λεμονόφλουδα. Μεσαίας έντασης στόμα που ακολουθεί σε γενικές γραμμές τις αναφορές της μύτης. Ευχάριστο κι ελαφρύ sauvignon, καταναλώνεται και σαν απεριτίφ τους θερινούς μήνες. 80/100

Alina, Ξυνιστέρι, 2016

Χρώμα λεμονοπράσινο. Μεσαίας έντασης μύτη που παραπέμπει σε λιβάνι και φλούδα λεμονιού. Ανάλογης έντασης στόμα το οποίο, πέρα από τις αναφορές της μύτης, φέρνει μνήμες από λευκό ροδάκινο και ανανά. Υψηλή οξύτητα και μεσαίου μήκους επίγευση. Ιδιαίτερο κι ευχάριστο! 88/100

Ρομπόλα, Σαρρής, 2016

Χρώμα του μπρούντζου λαμπερό. Ήπια μύτη που φέρνει μνήμες από κιμωλία και φλούδες κίτρων (λάιμ, λεμόνι). Στόμα υψηλής έντασης όπου κυριαρχούν τα εσπεριδοειδή (λεμόνι, κουμκουάτ, σαγκουίνι, γκρέιπφρουτ). Έντονη ορυκτότητα που θυμίζει βρεγμένο βότσαλο. Ατσαλένια οξύτητα και τραγανότητα, μεσαίου+ μήκους επίγευση όλο γλύκα. Εξαιρετικό! 91/100