Χρώμα ανοιχτό μπεζ με χρυσοπράσινες ανταύγειες. Μύτη σφιχτή με ορυκτές αναφορές σε πρώτο χρόνο. Σιγά-σιγά και διακριτικά ένα υπέροχο μπουκέτο ξετυλίγεται: Λάιμ και ξύσμα λεμονιού. Αχλάδι και πράσινο μήλο. Ροδόνερο και άχνη ζάχαρη. Άγριο φασκόμηλο και πράσινη πιπεριά. Στόμα μεσαίας έντασης που προεκτείνει τη μύτη. Λευκό ροδάκινο και άγουρο αχλάδι. Ανανάς. Μια ελαφριά αίσθηση μελιού. Ορυκτό φόντο που παραπέμπει σε αργιλώδη άμμο. Αναρωτιέσαι αν είναι μαλαγουζιά αυτό που πίνεις.. Μέτριας+ έντασης οξύτητα και μεγάλου σχετικά μήκους επίγευση. Ένα κρασί έκπληξη που δίνει μια διαφορετική ερμηνεία στην ποικιλία. Τι μου άρεσε; Ότι είναι"πράσινη", ότι έχει ορυκτό, νεύρο, τραγανότητα. Στα οργανοληπτικά να προσθέσω και τον σχετικά χαμηλό αλκοολικό βαθμό (12%). Δεν θα έλεγα ότι είμαι λάτρης της μαλαγουζιάς. Ωστόσο σε αντίθεση με τα φρου-φρου και αρώματα πολλών κρασιών της ποικιλίας, το συγκεκριμένο είναι μάλλον εσωστρεφές, θέλει χρόνο να ανοίξει, σιγοντάρει διακριτικά και ανταμείβει απλόχερα. Θα ήθελα να το ξαναπιώ κάποια στιγμή, ίσως με 3-4 χρόνια ακόμα στις πλάτες του. 89/100
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου