Μετά το εκπληκτικό Dalmau, το Castillo Ygay, η ναυαρχίδα του Murrieta. Αρχικά να πω το εξής: προσπαθώντας να μιλήσεις για ένα κρασί που ήπιες, να αποτυπώσεις με λόγια ό,τι απέμεινε στη μνήμη (σα μια προσπάθεια να αποθανατίσεις την απόλαυση), πρέπει να έχεις υπόψιν ότι πάνω απ' όλα η οινοποσία έχει να κάνει με τη στιγμή. Το κρασί συνδέεται με στιγμές της ζωής μας, καλές ή κακές και δεν συνταιριάζει πάντα η διάθεση με την φιάλη. Αυτό δεν σημαίνει ότι ένα εξαιρετικό κρασί δεν μπορεί να καταλαγιάσει κάπως τις εντάσεις, να γλυκάνει τις διαθέσεις. Από την άλλη, ένα μέτριο κρασί δεν είναι σε θέση να χαλάσει μια όμορφη στιγμή. Απλά μερικές φορές είναι και θέμα παντρέματος. Το Castillo Ygay ανοίχτηκε στο απόβραδο μιας ιδιαίτερα κουραστικής και αγχωτικής μέρας για τις χαρές ενός φίλου. Αιθέρια και σαγηνευτική μύτη μεσαίας+ έντασης, η οποία αποδίδει το ξύλο στην πιο ευγενική του εκδοχή. Σανταλόξυλο και δρυς σαγηνεύουν. Ευδιάκριτες μα συνάμα διακριτικές ζωικές νότες που παραπέμπουν σε δέρμα ή/και κρέας. Φλούδα πορτοκαλιού και στικ βανίλιας στη συνέχεια. Γλυκά λουλούδια και ζαχαρωμένα ροδοπέταλα. Το φρούτο διακριτικό, εκφράζεται με νότες από βατόμουρο και αγριοκέρασο. Φυτικές νύξεις έπειτα: κέδρος, ευκάλυπτος. Μια ιδέα από αρμπαρόριζα. Κλείσιμο με έντονα καπνικές νότες, μνήμες από ανοιχτό κουτί πούρων. Στόμα ανάλογης έντασης με το φρούτο να βγαίνει στο προσκήνιο. Βατόμουρο, μύρτιλο και κεράσι στην παλέτα. Το γλυκό, αρωματικό ξύλο επιμένει. Λίγο-πολύ οι περισσότερες αναφορές της μύτης επανέρχονται στον ουρανίσκο. Μια ιδέα από κακάο στο τελείωμα. Μεσαίου όγκου σώμα, ζουμερές μα συνάμα στιβαρές τανίνες, εξαιρετικά ραφιναρισμένες. Δομή για σεμινάριο. Μακράς διάρκειας επίγευση. Ένα ευγενές κρασί, μια ωδή στη Rioja! 93+/100 από μένα. Κάποια άλλη στιγμή ίσως να έδινα παραπάνω. Ενδεικτικά η φιάλη κοστίζει 165-185 ευρώ, παίζει και η τιμή ένα ρόλο στην αποτίμηση, αλλά αυτό είναι μια άλλη κουβέντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου