Lionel Osmin, Madiran, Mon Adour, 2011

Χρώμα σκούρο ερυθρό στα όρια του μαύρου. Ήπια μύτη, μάλλον μονοδιάστατη, με αναφορές σε δέρμα και με μια μακρινή υπόμνηση από κόκκινο φρούτο. Στόμα μεσαίας έντασης που φέρνει μνήμες από κεράσι και δαμάσκηνο, ενώ στο τελείωμα διακρίνονται νότες από μαύρη σοκολάτα. Σώμα με όγκο, τανίνες που 'μασιούνται', μεσαίου μήκους επίγευση. Θέλουν κι άλλο χρόνο αυτά τα κρασιά. 81/100

Alta Vinya, Collioure, 2015

Χρώμα σκούρο ρουμπινί με γκρίζες ανταύγειες. Μεσαίας έντασης μύτη που προσφέρει ένα αιθέριο μπουκέτο από ρίγανη, θρούμπι και μαύρο τσάι, ενώ σε δεύτερο χρόνο έρχονται μνήμες από σπασμένα πιπέρια καθώς και από κόκκινο μούρο και κεράσι. Ανάλογης έντασης στόμα που εξελίσσει τη μύτη. Στην παλέτα κυριαρχούν το μούρο, το πετροκέρασο και το δαμάσκηνο, τα οποία συνοδεύονται διακριτικά από μοσχοκάρυδο και ξερό κόλιανδρο. Σώμα μεσαίου+ όγκου, έντονες μα εξαιρετικά ραφιναρισμένες τανίνες, μεσαίου μήκους επίγευση. Εξαιρετικό κρασί, σε κάνει πραγματικά να αναρωτιέσαι γιατί να είναι τόσο φτηνό! 90+/100

Βίβλια Χώρα, Ερυθρός, 2015

Χρώμα σκούρο μπορντό με βυσσινί ανταύγειες. Μύτη μεσαίας+ έντασης που φέρνει αρχικά μνήμες από νοτισμένο χρώμα, βανίλια και καπνό. ενώ σταδιακά αναδύονται νότες από ζουμερά φρούτα του δάσους καθώς και νύξεις από κεράσι και βύσσινο. Στο τέλος μια ιδέα από μαύρο πιπέρι. Σώμα ανάλογης έντασης που δίνει την πρωτοκαθεδρία στο φρούτο ( στην παλέτα δαμάσκηνο, βύσσινο και κεράσι). Σώμα μεσαίου+ όγκου, στιβαρές και τραχιές ακόμα τανίνες, μεσαίου μήκους επίγευση. 86/100

Cyrus One, Achinos, 2015

Χρώμα σκούρο μπορντό με βιολετί ανταύγειες. Μεσαίας+ έντασης μύτη που παραπέμπει αρχικά σε δεντρολίβανο, ρίγανη και θυμάρι, ενώ σε δεύτερο χρόνο έρχονται μνήμες από πευκοβελόνες και κέδρο. Νότες από κόκκινο μούρο και φραγκοστάφυλο συνοδεύουν αυτό το αιθέριο μπουκέτο. Ανάλογης έντασης στόμα που εξελίσσει τη μύτη δίνοντας περισσότερη έμφαση στο φρούτο. Βύσσινο, κεράσι και φραγκοστάφυλο εναλλάσσονται στην παλέτα προσφέροντας μια αξέχαστη οινική απόλαυση. Σε δεύτερο χρόνο μια ιδέα από γλυκό πιπέρι και μοσχοκάρυδο. Σώμα μεσαίου+ όγκου, ιδανικά ραφιναρισμένες τανίνες, μεσαίου+ μήκους επίγευση. Κομψό κι ευγενές! 90/100

http://topneumatouoinou.blogspot.gr/search?q=cyrus

Ου Σύρα, 2016

Χρώμα χρυσοπράσινο λαμπερό.Μεσαίας έντασης μύτη που παραπέμπει σε λευκά λουλούδια, πορτοκαλανθούς και αγιόκλημα, ενώ σε δεύτερο χρόνο διακρίνονται νότες από λευκόσαρκο ροδάκινο καθώς και μια μακρινή υπόμνηση από θυμάρι. Στόμα μεσαίας έντασης με λεπτά αρώματα εσπεριδοειδών (κυρίως λεμόνι και θυμάρι). Μέτρια+ οξύτητα, μικρής διάρκειας επίγευση. Ελαφρύ, απλό κι ευχάριστο. 80/100

Gentilini, Ρομπόλα, 2016

Χρώμα αχυρόξανθο ανοιχτό προς λευκό. 'Πράσινη' και 'όρυκτή' μύτη μεσαίας έντασης, η οποία παραπέμπει σε άγουρο φρούτο, σπαράγγι, γρασίδι, καθώς και σε βρεγμένο βότσαλο. Σε δεύτερο χρόνο μια ιδέα από ρίγανη και ίσως πράσο. Ανάλογης έντασης στόμα όπου κυριαρχούν τα πικρά εσπεριδοειδή- ένα μπουκέτο από ξύσμα λεμονιού, πορτοκαλόφλουδα και γκρέιπφρουτ. Υψηλή και τραγανή οξύτητα, μεγάλης διάρκειας επίγευση. Ένα αφτιασίδωτο λευκό με χαρακτήρα. Συνόδεψε ιδανικά λεμονάτη μαγειρίτσα. 90/100

Antonio Caggiano, Salae Domini, 2014

Χρώμα μπορντό με βυσσινί ανταύγειες. Μεσαίας έντασης μύτη που βγάζει αρχικά γλυκό λουλούδι, κι έπειτα σταδιακά κανέλα, σπασμένα πιπέρια, στικ βανίλιας και άγριο κεράσι. Στόμα ανάλογης έντασης που παραπέμπει σε ζουμερό δαμάσκηνο και αγριοκέρασο, αλλά και σε γλυκά μπαχαρικά (ξύλο κανέλας, μοσχοκάρυδο). Στο τελείωμα μια ιδέα από γλυκόριζα. Μεσαίου όγκου σώμα, αισθητές μα όμορφα ραφιναρισμένες τανίνες, μεσαίας διάρκειας επίγευση. 87+/100

Paternoster, Don Anselmo Aglianico del Vulture, 2012

Χρώμα σκούρο βυσσινί λαμπερό με γκρίζες ανταύγειες. Μύτη μεσαίας+ έντασης και διαρκώς εξελισσόμενη. Ευγενές δέρμα και μια αύρα από πεύκο αρχικά στο μπουκέτο, ενώ με το χρόνο διακρίνονται νότες από άγριο κεράσι, μοσχοκάρυδο, πολύχρωμα πιπέρια καθώς και μια ιδέα από αρμπαρόριζα. Στο τέλος νύξεις από κακάο αλλά και μια αμυδρή υπόμνηση από καραμελωμένο μήλο. Στόμα μεσαίας έντασης που δίνει έμφαση στο γλυκό φρούτο- σημειώνω: βυσσινάδα, μαρμελάδα φράουλα και γενικώς ζουμερό κεράσι και μούρο. Μεσαίου όγκου σώμα, ευχάριστες, απαλές, σχεδόν βελούδινες τανίνες, μεσαίου+ μήκους επίγευση. Εύγε! 91/100

La Rectorie, Collioure Cote Mer, 2015

Χρώμα σκούρο μπορντό προς βιολετί, λαμπερό. Μεσαίας έντασης μύτη που παραπέμπει αρχικά σε πίσσα (μάλλον λόγω του syrah), ενώ σταδιακά φέρνει μνήμες από άγριο κεράσι, μαύρο μούρο, πράσινη πιπεριά (!), αλλά και από σπασμένα πιπέρια, μοσχοκάρυδο και ξύλο κανέλας. Στο τέλος μια μακρινή ιδέα από καβουρδισμένο φουντούκι. Ανάλογης έντασης στόμα με αναφορές κυρίως σε κόκκινο φρούτο (δαμάσκηνο, κεράσι). Μεσαίου όγκου σώμα, αισθητές μα καλά δομημένες τανίνες, μεσαίου μήκους επίγευση. Εξαιρετικό! 88/100

Zoe, Parce Freres, 2015

Χρώμα σκούρο ρουμπινί λαμπερό και ημιδιαφανές. Αιθέρια μύτη μεσαίας έντασης που φέρνει αρχικά μνήμες από φύλλα κέδρου και μέντας. Το μπουκέτο σταδιακά πλαισιώνουν γλυκά λουλούδια, μια ιδέα από γλυκάνισο καθώς και κόκκοι μαύρου πιπεριού. Το φρούτο εκφράζεται στο τέλος με νότες από γλυκό κεράσι και ζαχαρωμένη φράουλα. Στόμα ήπιας έντασης, διακριτικός συνοδός αυτής της υπέροχης μύτης, επιτείνει την απόλαυση μέσα στην απλότητά του, σαν κάποιος μουσικός στο βάθος της ορχήστρας που παίζει σε ελάσσονες ρυθμούς. Μεσαίου όγκου σώμα, καλά δομημένες τανίνες, μεσαίου μήκους επίγευση. Τι κρασί! Τι οίστρος, τι κομψότητα! Και σε τι, πραγματικά, ασύλληπτα χαμηλή τιμή! 89/100

Kanonkop, Kadette, 2014

Χρώμα σκούρο μπορντό με γκρίζες ανταύγειες. Μεσαίας έντασης μύτη που παραπέμπει σε δέρμα, φραγκοστάφυλο και κεράσι, ενώ στο τέλος αναδύονται νότες από μαύρο πιπέρι. Ανάλογης έντασης στόμα με αναφορές σε κεράσι, βύσσινο, κόκκινα μούρα αλλά και σε γλυκόριζα. Μεσαίου όγκου σώμα, μαλακές σχετικά τανίνες, επίγευση μεσαίας διάρκειας.  Εισαγωγικό το κρασί για αυτό τον οίκο, περίμενα ωστόσο περισσότερα. 86/100

Robust, Καρυπίδης, 2004

Χρώμα σκούρο πορφυρό. Μύτη μεσαίας+ έντασης, όπου πέρα από την αρχική αίσθηση από καπνό και δέρμα, ξεχυλίζει από κόκκινο φρούτο- ένα μπουκέτο αρωμάτων από κόκκινα και μαύρα μούρα, κεράσι και μαρμελάδα δαμάσκηνο. Σε δεύτερο χρόνο κόκκινο πιπέρι και μια ιδέα από θρούμπι και πράσο (;). Στόμα μεσαίας έντασης όπου το κεράσι, το βύσσινο και το δαμάσκηνο κυριαρχούν. Μεσαίου+ όγκου σώμα, αρκετά μαλακωμένες τανίνες, μεσαίου μήκους επίγευση. 87/100

Tres Picos, Borsao, Garnacha, 2014

Χρώμα σκούρο ρουμπινί με γκρίζες ανταύγειες. Αιθέρια, πολύπλοκη, σαγηνευτική μύτη, μεσαίας+ έντασης, η οποία φέρνει αρχικά στο νου σπασμένα πιπέρια, βιολέτα και τριαντάφυλλο κι αμέσως μετά μοσχοκάρυδο, κανέλα και στικ βανίλιας. Καθώς ο χρόνος περνά, αναδύονται μνήμες από άγρια φράουλα και βατόμουρο καθώς και μια ιδέα από δέρμα. Το μπουκέτο 'κλείνει' με νύξεις από βότανα του δάσους και μια αύρα από θυμάρι και κέδρο. Στόμα ανάλογης έντασης με το φρούτο ζουμερό και έντονo. Πετροκέρασο, λικέρ κεράσι, βύσσινο και βατόμουρο κυριαρχούν στην παλέτα. Μεσαίου+ όγκου στόμα, τανίνες που ακόμα 'τσιμπάνε', μεσαίου+ μήκους επίγευση. Απίστευτα καλό, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς την τιμή του! 91/100

Κτήμα Φλοριάν, Sauvignon Βlanc, 2015

Χρώμα ξανθοπράσινο ανοιχτό. Μύτη μεσαίας έντασης που αρχικά παραπέμπει σε πράσινη πιπεριά, γλυκά λουλούδια, ξίσμα λάιμ και ανανά. Στη συνέχεια αναδύονται μνήμες από ώριμο βερίκοκο και μανταρίνι, ενώ η φυτικότητα επανέρχεται με νότες από σπαράγγι και φρέσκο κρεμμύδι. Στόμα μεσαίας έντασης που δίνει περισσότερη έμφαση στα εσπεριδοειδή και τα πυρηνόκαρπα. Λεμονόφλουδα, λάιμ, γκρέιπφρουτ και κυδώνι προελαύνουν στην παλέτα, ενώ σε δεύτερο χρόνο ακολουθούν ο ώριμος γιερμάς και το βερίκοκο. Μέτρια+ και τραγανή οξύτητα, μεσαίου μήκους επίγευση. Απίστευτα πολύπλοκο sauvignon από την Επανομή! Είμαι σίγουρος ότι σε μια 'τυφλή' δοκιμή, σχεδόν κανείς δεν θα μάντευε την καταγωγή και την τιμή του. 88+/100

Camins del Priorat, Alvaro Palacios, 2015

Χρώμα σκούρο βυσσινί με γκρίζες ανταύγειες. Αιθέρια και σαγηνευτική μύτη, μεσαίας έντασης, η οποία παραπέμπει σε νοτισμένο χρώμα και υγρά φύλλα, ζουμερά μαύρα φρούτα του δάσους, καθώς και σε πετροκέρασο και βατόμουρο. Με το χρόνο εξελίσσεται, έτσι έρχονται σταδιακά μνήμες από στικ βανίλιας, βιολέτα αλλά και θυμάρι, ρίγανη. Στόμα μεσαίας+ έντασης με το κεράσι και το μούρο να προελαύνουν, συνεπικουρούμενα από αδρές νότες βανίλιας καθώς και νύξεις μαύρου πιπεριού. Σώμα μεσαίου+ όγκου, στιβαρές μα καλά ενσωματωμένες τανίνες, μεσαίου+ μήκους ηδονιστική επίγευση. Προσέφερε απλόχερα χαλάρωση κι απόλαυση! 90/100

Σαββατιανό, Παπαγιαννάκος, Παλαιά Κλίματα, 2015

Χρώμα γκριζόξανθο ανοιχτό. Μύτη μεσαίας έντασης που παραπέμπει σε λευκά λουλούδια, φλούδες εσπεριδοειδών καθώς και σε νότες από φασκόμηλο. Ευδιάκριτη ορυκτότητα που θυμίζει βρεγμένο βότσαλο. Στόμα ανάλογης έντασης με αναφορές σε λεμόνι και μήλο, κυδώνι και πάστα βερίκοκο. Μια ηδονιστική λιπαρότητα στον ουρανίσκο που σε κάνει να σκέφτεσαι... βούτυρο. Σώμα μεσαίου+ όγκου, μέτρια οξύτητα και μεσαίου+ μήκους επίγευση. Ένα σαββατιανό κλάσης! 88/100

Σαββατιανό, Παπαγιαννάκος, 2016

Καθώς ξαναδοκιμάζεις ορισμένα κρασιά  -κι αυτό μάλλον δεν έχει να κάνει με την σοδειά- ανατρέχοντας όμως παράλληλα και σε παλιότερες σημειώσεις (link), αναρωτιέσαι για ποιο λόγο 'έβλεπες' τότε το κρασί με άλλο μάτι, για ποιο λόγο κάνεις τελείως διαφορετικές σκέψεις με την τελευταία γουλιά. Ίσως και να υπάρχει μια παράλληλη εξέλιξη με τον καιρό, η εξέλιξη του ανθρώπου που 'εκπαιδεύει' το ουρανίσκο του, έχοντας πια δοκιμάσει μερικές εκατοντάδες φιάλες. Ίσως, από την άλλη, να έχει να κάνει και με τη στιγμή που δοκιμάζεις ένα κρασί, με τις συνθήκες, τις περιστάσεις. Σε κάθε περίπτωση η τωρινή προσέγγιση φαίνεται να είναι πιο ώριμη. Στα ίδια τα εδάφη της ποικιλίας, για την ακρίβεια περίπου 2-3 χιλιόμετρα μακρυά από το οινοποιείο, σε μια ψαροταβέρνα στο Πόρτο Ράφτη, είχα την ευκαιρία να ξαναδοκιμάσω αυτό το υπέροχο σαββατιανό. Καταγράφω, λοιπόν, τις εντυπώσεις μου: Όμορφο χρώμα, χρυσόξανθο και λαμπερό. Ήπια σχετικά μύτη που παραπέμπει σε λευκά λουλούδια και λευκόσαρκο ροδάκινο. Με το χρόνο μια υποψία από υγρή ζύμη και μια μακρινή υπενθύμιση από κάτι 'πράσινο', ίσως πράσο. Στόμα μεστό, μεσαίας έντασης και με μια διακριτική, εξόχως σαγηνευτική, λιπαρότητα. Ροδάκινο και βερίκοκο στην παλέτα, έπειτα κυδώνι και μια ιδέα από κολοκύθα. Σώμα με όγκο, μέτρια οξύτητα, μεσαίου μήκους επίγευση. 87/100, για την τιμή του κάτι παραπάνω από εξαιρετικό! Τρανή απόδειξη για το ότι η ποικιλία αυτή, στα πλαίσια των δυνατοτήτων της, μπορεί να αναδείξει πολύ καλά, αξιοσέβαστα και απολαυστικότατα κρασιά και μάλιστα σε πολύ χαμηλές τιμές . Τι παραπάνω άλλωστε έχουν τα δημοφιλή ιταλικά pinot grigo;