Ασύρτικο "Βόιλα", Λυραράκης, 2017

Χρώμα ανοιχτό ξανθό. Ήπια μύτη που παραπέμπει κυρίως σε φλούδες εσπεριδοειδών. Μια ιδέα ορυκτότητας στο βάθος. Μεσαίας έντασης στόμα με αναφορές σε μανταρίνι, πορτοκάλι και ξύσμα λεμονιού. Σε δεύτερο χρόνο κυδώνι και νεράντζι. Έπειτα βρεγμένο βότσαλο κι αλμύρα. Μια νότα ανθόμελο στο τέλος. Κοφτερή οξύτητα και τραγανότητα, μεσαίου μήκους επίγευση. Εξαιρετική σχέση ποιότητας-τιμής. 88+/100

Rinaldini, Lambrusco

Εντυπωσιακό καθημερινό κρασί-πασπαρτού που ταιριάζει σε κάθε περίσταση. Βαθύ κόκκινο χρώμα με βυσσινί αφρισμό και με ήπια μύτη που φέρνει στο νου φρούτα του δάσους, βατόμουρα και κεράσι. Στόμα πυκνό και γεμάτο, ακολουθεί τη μύτη στο ίδιο μοτίβο (σημειώνω: κερασόπιτα). Μαλακό και λιπαρό συνάμα, καταλήγει σε μια γλυκιά επίγευση μεσαίου μήκους. 85/100

Οινοποιείο Δαλαμάρα, Νάουσα, 2016

Ανοιχτό ρουμπινί χρώμα. Μεσαίας έντασης μύτη όπου οι ζωικές νότες (πετσί, δέρμα) συνδιαλέγονται με το νοτισμένο ξύλο και το στικ βανίλιας. Δαφνόφυλλο και ελιά εμφανίζονται αμέσως μετά, ενώ το πιπέρι προσδίδει στο χαρακτήρα κάτι το πικάντικο. Καθαρό το φρούτο, εκδηλώνεται με νότες από βύσσινο και φραμπουάζ. Ανάλογης έντασης στόμα με την πικρή ελιά να επιμένει και με το κεράσι, το βύσσινο, το φραμπουάζ και την φρέσκια ντομάτα να εκφράζουν το φρούτο. Μεσαίου- όγκου σώμα, τανίνες που οσφρίζονται αίμα ή κάτι κοκκινιστό, μεσαίου μήκους επίγευση. 89/100

Domaine Courbis, Cornas Les Eygats, 2016

Χρώμα βαθύ ρουμπινί, λαμπερό. Μύτη μεσαίας έντασης διαρκώς εξελισσόμενη. Σε πρώτο χρόνο έρχονται μνήμες από φρούτα του δάσους, μούρο και κεράσι. Φυτικές νύξεις σε δεύτερο χρόνο καθώς ο ευκάλυπτος, ο κέδρος αλλά και η μέντα κυριαρχούν. Μωβ λουλούδια και βιολέτα στη συνέχεια. Πικάντικο κλείσιμο με νότες από πιπέρι. Στόμα ανάλογης έντασης με το  ζουμερό κόκκινο φρούτο να είναι στο επίκεντρο. Το βύσσινο και το γλυκό κεράσι πρωταγωνιστούν,  ενώ μια ιδέα από σοκολάτα έρχεται σε δεύτερο χρόνο. Σώμα μεσαίου όγκου, καλοδομημένες τανίνες (πραγματικά για σεμινάριο) και στρογγυλός χαρακτήρας, μεσαίου+ μήκους επίγευση. Τι ωραίο syrah! 90/100

Masseria Li Veli, Orion, Primitivo Salento, 2016

Ακόμα μια φιάλη από αυτό το Orion, του 16' αυτή τη φορά. Γενικώς θεωρώ τα primitivo κρασιά με πολλά ελαττώματα, ζεστά κρασιά ωστόσο και καθόλου απαιτητικά (τα βγάζουν πέρα δηλαδή και μόνα τους). Βαθύ μπορντό χρώμα, ανταύγειες γκρίζες. Μεσαίας έντασης μύτη με λίγες ζωικές νότες στην αρχή και με γενική παραπομπή στο ζουμερό φρούτο (κεράσι, μούρο, βύσσινο κατά κύριο λόγο). Νύξεις από πιπέρι δίνουν στο τέλος μια πικάντικη αίσθηση. Στόμα γεμάτο, με το κεράσι γλασέ, την μαρμελάδα βύσσινο, τη γλυκιά σταφίδα και τη ζουμερή βανίλια να πρωτοστατούν. Σώμα με όγκο, στρογγυλός, ολοστρόγγυλος χαρακτήρας, μεσαίου μήκους επίγευση. 83+/100 Παραθέτω πιο κάτω και το σχόλιο για τη σοδειά του 15'. 

https://topneumatouoinou.blogspot.com/2017/11/masseria-li-veli-orion-primitivo.html

Νάουσα, Μελιτζανής, 2016

Χρώμα σκούρο ρουμπινί λαμπερό, γκρίζο στεφάνι. Μεσαίας+ έντασης μύτη όπου το φρούτο ξεπηδά αμέσως με νύξεις από μαύρο μούρο και κεράσι. Στην συνέχεια η αίσθηση της γης (χώμα και ρίζες) αλλά και μνήμες από δαφνόφυλλο, ντοματίνι κονφί και πατέ ελιάς. Μαύρο πιπέρι και ξύλο κανέλας δίνουν στο τέλος μια πικάντικη νότα. Στόμα ανάλογης έντασης με το βατόμουρο και το κεράσι να προελαύνουν, ενώ η φρέσκια ντομάτα υπενθυμίζει το τοπωνύμιο. Σώμα μεσαίου όγκου, στιβαρές και καλοδομημένες τανίνες, μεσαίου+ μήκους επίγευση. Μια απολαυστική Νάουσα! 89/100

Cantine Adanti, Nispero Rosso, 2015

Χρώμα ρουμπινί λαμπερό, γκρίζες ανταύγειες. Μύτη μεσαίας+ έντασης αρκετά πολύπλοκη και ιδιαίτερη. Ζωικές νότες σε πρώτο χρόνο (δέρμα), φύλλα μέντας, κάρδαμο και στικ βανίλιας ακολουθούν. Το σανταλόξυλο υπενθυμίζει το βαρέλι, ενώ το φρούτο επισημαίνεται με μνήμες από μαύρο μούρο και κεράσι. Γήινες αναφορές στη συνέχεια (χώμα, μανιτάρι) και νύξεις από ξηρούς καρπούς (κάσιους;). Στο τέλος το πιπέρι δίνει μια πικάντικη νότα. Στόμα μεσαίας έντασης όπου βγαίνουν στο προσκήνιο το μούρο και το κεράσι. Σε δεύτερο χρόνο φυτικές νότες (ευκάλυπτος, πεύκο). Μεσαίου όγκου στόμα, καλοδομημένες τανίνες, μεσαίου μήκους επίγευση. Αναπάντεχα καλό! 88/100

Feudo Montoni, 'Vrucara', 2013

Πάμε και στη ναυαρχίδα του φεουδάρχη.. Χρώμα ρουμπινί λαμπερό με βυσσινί ανταύγειες. Μεσαίας έντασης μύτη, αιθέρια κι ελκυστική. Μαύρο μούρο και βύσσινο οι πρώτες αναφορές, μια ιδέα έπειτα από σοκολάτα αλλά και μια νότα από ζάχαρη άχνη. Σε δεύτερο χρόνο σημειώνω: Αστεροειδής γλυκάνισος. Μνήμες από πολύχρωμα λουλούδια στη συνέχεια καθώς μακρινές νύξεις από κέδρο ή ευκάλυπτο. Μοσχοκάρυδο και μαύρο πιπέρι κλείνουν την αυλαία. Στόμα ανάλογης έντασης γεμάτο ζουμερό και γλυκό φρούτο (μούρο, βύσσινο, κεράσι). Ανάλαφρο σώμα, μαλακές τανίνες και στρογγυλός χαρακτήρας, μεσαίου+ μήκους επίγευση. Το Νero d' Αvola φοράει τα καλά του και υποκλίνεται! 90/100

Δάφνις & Χλόη, Λευκός, 2017

Χρώμα ασημόχρυσο ανοιχτό και λαμπερό. Μύτη μεσαίας έντασης πολύ ιδιαίτερη, αν και μονοδιάστατη. Η κύρια αναφορά φέρνει στο νου.. κόλλα (ναι, κόλλα UHU). Σε δεύτερο χρόνο άνθη μαργαρίτας αλλά και μαστίχα (ή τσίχλα μαστίχας). Ήπιο και ουδέτερο στόμα όπου μπορείς να διακρίνεις μερικές μακρινές νότες από βερίκοκο. Μέτριας έντασης οξύτητα, ωστόσο βουτυρώδης υφή που του δίνει κάποιο ενδιαφέρον, μικρού μήκους επίγευση. Παράξενο κρασί (ίσως και να παίζει ρόλο πως οι δυο από τις τέσσερις ποικιλίες του blend είναι ερυθρές). Κρατώ το εξεζητημένο της μύτης και τη λιπαρούτσικη αίσθηση στο στόμα. 81/100

Κτήμα Μάναλη, Εν Λευκώ, 2016

Χρώμα ξανθό ανοιχτό και λαμπερό. Μεσαίας έντασης μύτη η οποία φέρνει μνήμες από φρέσκο λεμόνι, ξύσμα λάιμ και πορτοκαλόφλουδα. Ίχνη ορυκτότητας στο βάθος. Στόμα ανάλογης έντασης με κύριες αναφορές το γκρέιπφρουτ, το πορτοκάλι και το μανταρίνι. Αίσθηση από βρεγμένο βότσαλο σε δεύτερο χρόνο. Μέτριας έντασης οξύτητα, τραγανότητα, μεσαίου μήκους επίγευση. Ένα τίμιο ασύρτικο από τη Σίκινο, διακριτικό, απλό και απολαυστικό πάραυτα. 86/100 

Buglioni 'Il Disperato', Bianco, 2016

Χρώμα χρυσοπράσινο λαμπερό. Λίγα δάκρυα στο ποτήρι. Μύτη μεσαίας έντασης με αναφορές σε μανταρίνι, πορτοκάλι αλλά και τροπικά φρούτα (κυρίως ανανάς). Σε δεύτερο χρόνο βοτανικές νύξεις (δεντρολίβανο, φασκόμηλο). Μια μακρινή ιδέα από τριαντάφυλλο στο τέλος. Στόμα ανάλογης έντασης, αρκετά πληθωρικό. Εσπεριδοειδή (λεμόνι, λάιμ, σαγκουίνι, κουμκουάτ), πυρηνόκαρπα (λευκό ροδάκινο) καθώς και τροπικά φρούτα (ανανάς, μάνγκο) προελαύνουν στην παλέτα. Το φασκόμηλο επιμένει, ενώ μια νότα από ανθόμελο δίνει μια γλυκάδα στο τελείωμα. Μεσαίας έντασης οξύτητα, τραγανότητα και ισορροπία, μεσαίου μήκους επίγευση. Πολύ καλή σχέση ποιότητας-τιμής, βρίσκεις αξία. Απολαυστικό! 87/100

Alchymiste, Σκλάβος, 2017

Χρώμα που προσομοιάζει με αυτό του μπρούντζου, λαμπερό. Ποτήρι με δάκρυα. Ήπια μύτη που παραπέμπει σε υπερώριμο γιερμά αλλά και σε μακρινές βοτανικές νότες (δεντρολίβανο). Στόμα μεσαίας έντασης που φέρνει μνήμες από γιερμά, κομπόστα βερίκοκο καθώς και από εσπεριδοειδή (πορτοκάλι, κλημεντίνη). Σαμπανίζουσες νύξεις καθώς και μια ιδέα από ανθόμελο στο τέλος. Μεσαίας- έντασης οξύτητα, μικρού μήκους επίγευση. Τα κρασιά του Ευρυβιάδη τα εκτιμώ πολύ. Ακόμα κι αυτό το καθημερινό λευκό του, δεν με άφησε ανικανοποίητο. Δίκαιο κρασί! 82/100

Νάουσα, Ταραλάς, 2013

Χρώμα σκούρο ρουμπινί, γκρίζες ανταύγειες.  Μύτη μεσαίας+ έντασης που εντυπωσιάζει. Νοτισμένη γη, πηλός, ελιά και δάφνη σε πρώτο χρόνο. Μανιτάρι τρούφα αλλά και πάστα ντομάτας αμέσως μετά. Σπασμένα πολύχρωμα πιπέρια δίνουν μια πικάντικη νότα. Τελευταία σημείωση: τοστ, μπέικον! Στόμα μεσαίας έντασης όπου μαζί με τις αναφορές της μύτης βγαίνει στην επιφάνεια και το φρούτο. Μούρο, κεράσι και άγριο βύσσινο στην παλέτα, ενώ μια ιδέα από γλυκόριζα κάνει την τελευταία υπόκλιση. Μεσαίου όγκου σώμα, γεροδεμένες τανίνες, μεσαίου μήκους επίγευση. Τώρα εμένα αυτή η Νάουσα γιατί μου άρεσε τόσο; 90+/100

Moccagatta, Barbaresco Bric Balin, 2015

Χρώμα ρουμπινί λαμπερό, κεραμιδί ανταύγειες. Υψηλής έντασης μύτη η οποία σε πρώτο χρόνο παραπέμπει σε πίσσα, ταμπάκο αλλά και δέρμα. Αδρές βοτανικές νύξεις στη συνέχεια καθώς τo δεντρολίβανο, το θρούμπι και το πεύκο ιντριγκράρουν. Νοτισμένο χώμα, ρίζες και μανιτάρι ακολουθούν. Σπασμένα πολύχρωμα πιπέρια δίνουν μια πικάντικη νότα. Το στόμα υποχωρεί λίγο σε ένταση και βγάζει στην επιφάνεια το φρούτο. Μαύρο μούρο και άγριο κεράσι κυριαρχούν, ενώ το τελείωμα φέρνει στο νου γλυκόριζα. Μεσαίου όγκου σώμα, γεροδεμένες και καλοδομημένες τανίνες και μεσαίου+ μήκους επίγευση. Ρωμαλέο! 91/100

Αμπελώνες Γκανή, Μικροί Πύργοι, 2017

Χρώμα λεμονοπράσινο λαμπερό. Ήπια μύτη που παραπέμπει σε μοσχολέμονο, τριαντάφυλλο, λευκό ροδάκινο αλλά και φλούδα από πορτοκάλι. Στόμα μεσαίας έντασης όπου κυριαρχεί το γλυκό λευκό φρούτο. Πυρηνόκαρπα (βερίκοκο, ροδάκινο), μπανάνα, ώριμος ανανάς, κομπόστα κυδώνι, φλούδα πορτοκάλι και μανταρίνι κυριαρχούν στον ουρανίσκο. Ήπια, σχεδόν ανύπαρκτη οξύτητα και μικρής διάρκειας επίγευση. Αρωματικό και φρουτώδες. "Το μυστικό στο κρασί είναι να αρέσει στον καταναλωτή", ισχυρίζεται ο δημιουργός αυτού του οίνου, πράγμα για το οποίο διαφωνώ κάθετα. Για έξι ευρώ ωστόσο, αγοράζεις εμφιαλωμένες αρωματικές βόμβες για να εντυπωσιάσεις αμύητους ουρανίσκους σε μια γιορτή/συνεστίαση. Αγοράζεις εντυπώσεις, όπως αγοράζεις και το σεξ. Το σεξ χωρίς το συναίσθημα. Τι αξία έχει; 75/100 (γιατί έχει κάποια αξία).

Dona Silvina, Torrontes, 2017

Λαμπερό χρυσόξανθο χρώμα. Μεσαίας έντασης μύτη η οποία φέρνει αρχικά στο νου ένα λιβάδι από λευκά λουλούδια, ροδοπέταλα και γύρη. Αμέσως μετά λάιμ και λεμονάκι μυρωδάτο απ' το περιβόλι αφράτο. Σε δεύτερο χρόνο νότες από τροπικά φρούτα (ανανάς, παπάγια) καθώς και και μια ιδέα από μπαχαρικό (τριμμένος κόλιανδρος;). Στόμα ανάλογης έντασης όπου κυριαρχεί ο ανανάς, το λάιμ αλλά και το πράσινο μήλο. Μοσχατίζουσες νύξεις επίσης (σημειώνω: σταφύλι, τριαντάφυλλο). Μέτριας+ έντασης και τραγανή οξύτητα, μεσαίου μήκους επίγευση. Το Torrontes είναι διασταύρωση της ερυθρής ποικιλίας Pais με το λευκό Μοσχάτο. Σε αυτή την εκδοχή θυμίζει αρκετά Μοσχάτο. Δροσερό κι αρωματικό! 86+/100

Νίκος Στρατηγός, Νο6 Αρικαράς, 2016

Επιτραπέζιος οίνος από μια παραδοσιακή ποικιλία αμπελιού του νησιού των Κυθήρων. Η ποικιλία ήρθε μετά τη μικρασιατική καταστροφή από τα παράλια της Μικρασίας με τους πρόσφυγες Κυθήρειας καταγωγής. Το σταφύλι είναι βρώσιμο. Το χρώμα στο ποτήρι είναι κεραμιδί μεσαίου βάθους, ημιδιαφανές. Η μύτη μεσαίας έντασης βγάζει σχεδόν αμέσως ξύλο (δρυς), ενώ είναι αρκετά φρουτώδης. Αδρές νότες από άγριο κεράσι, ώριμη φράουλα και ζουμερό βατόμουρο. Στόμα ανάλογης έντασης που ακολουθεί τη μύτη. Σώμα ελαφρύ, άγουρες τανίνες, μεσαίου μήκους επίγευση. Ρουστίκ αναμφίβολα και με πολλά ελαττώματα (όπως συνήθως συμβαίνει με τα κρασιά που παράγονται σε πολύ μικρά οινοποιεία και που προφανώς δεν διαθέτουν τον απαραίτητο εξοπλισμό). Ευχάριστο ωστόσο. Θα του άρεσε το χρώμα κόκκινο. 81/100