Χρώμα που προσομοιάζει με αυτό του μπρούντζου, λαμπερό. Ποτήρι με δάκρυα. Ήπια μύτη που παραπέμπει σε υπερώριμο γιερμά αλλά και σε μακρινές βοτανικές νότες (δεντρολίβανο). Στόμα μεσαίας έντασης που φέρνει μνήμες από γιερμά, κομπόστα βερίκοκο καθώς και από εσπεριδοειδή (πορτοκάλι, κλημεντίνη). Σαμπανίζουσες νύξεις καθώς και μια ιδέα από ανθόμελο στο τέλος. Μεσαίας- έντασης οξύτητα, μικρού μήκους επίγευση. Τα κρασιά του Ευρυβιάδη τα εκτιμώ πολύ. Ακόμα κι αυτό το καθημερινό λευκό του, δεν με άφησε ανικανοποίητο. Δίκαιο κρασί! 82/100
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου