Επιτραπέζιος οίνος από μια παραδοσιακή ποικιλία αμπελιού του νησιού των Κυθήρων. Η ποικιλία ήρθε μετά τη μικρασιατική καταστροφή από τα παράλια της Μικρασίας με τους πρόσφυγες Κυθήρειας καταγωγής. Το σταφύλι είναι βρώσιμο. Το χρώμα στο ποτήρι είναι κεραμιδί μεσαίου βάθους, ημιδιαφανές. Η μύτη μεσαίας έντασης βγάζει σχεδόν αμέσως ξύλο (δρυς), ενώ είναι αρκετά φρουτώδης. Αδρές νότες από άγριο κεράσι, ώριμη φράουλα και ζουμερό βατόμουρο. Στόμα ανάλογης έντασης που ακολουθεί τη μύτη. Σώμα ελαφρύ, άγουρες τανίνες, μεσαίου μήκους επίγευση. Ρουστίκ αναμφίβολα και με πολλά ελαττώματα (όπως συνήθως συμβαίνει με τα κρασιά που παράγονται σε πολύ μικρά οινοποιεία και που προφανώς δεν διαθέτουν τον απαραίτητο εξοπλισμό). Ευχάριστο ωστόσο. Θα του άρεσε το χρώμα κόκκινο. 81/100
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου