Domaine de Cebene, Ex Arena 2016

Ο τίτλος της φιάλης σημαίνει "από την άμμο" και οφείλεται στο αμμώδες έδαφος που βρίσκονται τα αμπέλια. Το χαρμάνι αποτελείται από grenache και mourvedre.  Η ζύμωση και η ωρίμαση γίνονται αποκλειστικά σε ανοξείδωτες δεξαμενές. Το χρώμα του κρασιού είναι σκούρο ρουμπινί με ιώδεις ανταύγειες. Η μύτη είναι μεσαίας έντασης και φέρνει την επιφάνεια φρέσκα κόκκινα φρούτα, όπως ώριμη φράουλα, κεράσι, βύσσινο και φραμπουάζ. Νότες βανίλιας, αλλά και νύξεις από πράσινο τσάι στη συνέχεια. Λίγο μπαχάρι και μια ιδέα από πράσινο πιπέρι συμπληρώνουν το μπουκέτο. Ανάλογης έντασης στόμα με ζουμερό φρούτο να πρωταγωνιστεί. Κεράσι, βατόμουρο, δαμάσκηνο και φραμπουάζ κυριαρχούν στην παλέτα. Φύλλα τσαγιού στο τέλος. Μέτριο στόμα, τραγανή οξύτητα, μαλακές τανίνες, μεσαίου μήκους επίγευση. Κομψό, απλό, αιθέριο. Ένα υποδειγματικό κρασί της Brigitte Chevalier από το Faugeres. 88+/100

Κλήμα Γράμψα, Του Παύλου, 2018

Χρώμα ανοιχτό χρυσοπράσινο. Μύτη μεσαίας έντασης με έντονο ανθικό χαρακτήρα, καθώς μαργαρίτες και πολύχρωμα άνθη ξεχειλίζουν από το ποτήρι. Κυδώνι και νεράντζι επισημαίνουν το φρούτο. Σχετικά ήπια ένταση στο στόμα με το κυδώνι και το νεράντζι να επιμένουν. Μια ιδέα από άγουρο πεπόνι. Ήπια οξύτητα, λιπαρότητα, μεσαίου- μήκους επίγευση. Μου θύμισε λίγο σαββατιανό. 82+/100

Απλά Ροζέ, Oenops, 2019

Χρώμα ανοιχτό ροζ προς σομόν. Μύτη ήπια και διακριτική, η οποία φέρνει αρχικά μνήμες από πολύχρωμα άνθη και τριαντάφυλλο. Ντομάτα και άγουρο κεράσι. Ζαχαρωτό ζελεδάκι φράουλας. Στόμα μεσαίας έντασης με τα αρώματα της μύτης να συνεχίζουν. Φλούδα ντομάτας και φράουλα.  Γλυκό λουκούμι. Μια αίσθηση λιπαρότητας που ισορροπεί με την οξύτητα και το νεύρο. Μεσαίου μήκους επίγευση. "Η απλότητα δεν είναι απλό πράγμα". Μου άρεσε πολύ! 89/100

Malbec Natural, Bondegas Krontiras, 2018

Χρώμα βαθύ πορφυρό, αδιαφανές. Μεσαίας έντασης μύτη που σε γοητεύει αμέσως με το μαύρο φρούτο που προσφέρει απλόχερα. Αγριοκέρασο, μούρο και μύρτιλο πλαισιώνονται από νότες αποξηραμένων λουλουδιών και λεβάντας. Ανάλογης έντασης στόμα με το κεράσι και το μούρο να πρωταγωνιστούν. Σοκολάτα γάλακτος και γλυκόριζα. Μια ιδέα από μαύρο τσάι. Μέτριου+ όγκου, με εντυπωσιακό ραφινάρισμα και βελούδινες, ζουμερές τανίνες. Λιπαρότητα που απογειώνει την απόλαυση. Μεσαίου+ μήκους επίγευση. Λίγο περισσότερο πολύπλοκο θα το ήθελα, ωστόσο: 90/100.

Moccagatta, Barbaresco Cole , 2016

Χρώμα σκούρο μπορντό, γκρίζες ανταύγειες. Μύτη μεσαίας+ έντασης όπου το μαύρο φρούτο μπαίνει σε πρώτο πλάνο (άγριο κεράσι, μούρο). Πίσσα, κρέας αλλά και ταμπάκο. Κέδρος και δεντρολίβανο. Νοτισμένο χώμα και μανιτάρι τρούφα. Βιολέτα. Πικάντικες νύξεις: μαύρο πιπέρι. Μια αίσθηση ορυκτού αλατιού στο τέλος. Στόμα μεσαίας έντασης με το μούρο και το μαύρο κεράσι να προεξέχουν. Σε χαμηλότερη ένταση η μύτη περνά από τον ουρανίσκο. Σώμα μεσαίου+ όγκου, γεροδεμένες και καλοδομημένες τανίνες, μεσαίου μήκους επίγευση. 90+/100

Chateau Baudan, 'Partage de Baudan', 2015

Χρώμα σκούρο μπορντό. Μύτη μεσαίας έντασης, ιδιαίτερα εκφραστική κι εξωστρεφής. Νότες από ξηρούς καρπούς (φιστίκι, φουντούκι) σε πρώτο χρόνο. Βατόμουρο, κεράσι κι άγρια φράουλα υποκλίνονται εκ μέρους του φρούτου. Έχει και συνέχεια: στικ βανίλιας, σανταλόξυλο και αστεροειδής γλυκάνισος. Μια ιδέα από τζίντζερ. Ήπιο στο στόμα με το βατόμουρο και το κεράσι να προεξέχουν. Μετρίου όγκου σώμα, μαλακές τανίνες και στρογγυλότητα, μεσαίου- μήκους επίγευση. Ένα ευχάριστο, καθημερινό Bordeaux. Στα "συν" του η ελκυστική μύτη. 86+/100

Κλήμα Γράμψα, Novita, 2018

Χρώμα πολύ ανοιχτό μπεζ προς λευκό. Ήπια μύτη που παραπέμπει αρχικά σε διακριτικά αρώματα γιασεμιού και λεμονανθού. Ξύσμα από λάιμ στη συνέχεια. Κάτι που θυμίζει αγγούρι (?), αλόη (?). Μεσαίας- έντασης στόμα όπου προεξέχουν το περγαμόντο, το βερίκοκο και το λευκό ροδάκινο. Μνήμες από καφέ εσπρέσο. Μια πικάντικη νότα με κάνει να σημειώσω "τζίντζερ". Μια ιδέα από ραπανάκι (!) στο τέλος. Μέτριας έντασης οξύτητα, μεσαίου μήκους επίγευση. Ήπιο, διακριτικό αλλά και ιδιαίτερο. Μια ενδιαφέρουσα προσέγγιση στο γουστολίδι. 86/100

https://topneumatouoinou.blogspot.com/2014/09/novita-2012.html

Μοσχάτο Αλεξανδρείας Nature, Oenos Nature, 2017

Χρώμα χρυσόξανθο ανοιχτό. Μύτη έντονη και εντυπωσιακά πολύπλοκη για μοσχάτο. Μνήμες από γιασεμί κι αγιόκλημα σε πρώτο χρόνο. Άνθη λεμονιάς, φύλλα μέντας αλλά και τριαντάφυλλο. Περγαμόντο και ξύσμα λάιμ. Κόλιανδρος και καρδαμόσπορος. Πικάντικες νύξεις πουν παραπέμπουν σε κάρυ αλλά και σε λευκό πιπέρι. Στόμα μεσαίας+ έντασης με το περγαμόντο και το λάιμ σε πρώτο πλάνο. Ξύσμα πορτοκάλι αλλά και μια ιδέα από ανανά. Λεμονανθός και μέντα. Μέτριας έντασης οξύτητα, μεσαίου μήκους επίγευση. Το μοσχάτο πρέπει να είναι πολύ καλό για να με πείσει κι αυτό τα κατάφερε! 87+/100

Bodegas Matsu, El Picaro, 2018

Χρώμα βαθύ πορφυρό. Μεσαίας έντασης μύτη που αρχικά παραπέμπει σε φρεσκοκομμένο μούρο, μαύρο κεράσι και βύσσινο. Δαμάσκηνο και μύρτιλο σε δεύτερο χρόνο. Μεσαίας+ έντασης στόμα που το χαρακτηρίζει το ζουμερό φρούτο. Μούρο, κεράσι και φραγκοστάφυλο κυριαρχούν. Αδρές νότες από μαύρη σοκολάτα καθώς και από κόκκινο πιπέρι. Μέτριο προς γεμάτο σώμα, βελούδινες τανίνες, μεσαίου μήκους επίγευση. Το συμπυκνωμένο φρούτο χαρακτηρίζει αυτό το νόστιμο κρασί που προσφέρει απλόχερα απόλαυση. Πραγματική αξία σε σχέση με την τιμή του! 87+/100

Μοσχοφίλερο, Αθανασίου, 2018

Χρώμα λεμονόξανθο ανοιχτό. Ήπια μύτη που παραπέμπει σε λεμονανθό, λευκά λουλούδια αλλά και τριαντάφυλλο. Ξύσμα λάιμ. Ήπιο στόμα με αναφορές σε μοσχοβολιστό λεμόνι και φρέσκο λάιμ. Νεράντζι, λευκό ροδάκινο και τριαντάφυλλο παίρνουν τη σκυτάλη. Μνήμες από λουκούμι. Μέτριας έντασης οξύτητα, μεσαίου μήκους επίγευση. Κερδίζει τις εντυπώσεις με το χρόνο (πράγμα που συνέβη και με το ασύρτικο του συγκεκριμένου παραγωγού). Ευκολόπιοτο και ευχάριστα ελαφρύ, μια ενδιαφέρουσα έκφραση του μοσχοφίλερου. 84/100

Bernard Burgaud, Cote-Rotie, 2017

Χρώμα μπορντό μεσαίου βάθους. Μύτη μεσαίας έντασης που φέρνει αρχικά μνήμες από δεντρολίβανο και φύλλα ευκάλυπτου. Κεράσι και μούρο υπενθυμίζουν το φρούτο. Γλυκάνισος και μαύρο τσάι. Λίγο πιπέρι, λίγο φουντούκι. Κρέας. Στόμα ανάλογης έντασης με το κεράσι, το μούρο, τον γλυκάνισο, το πιπέρι και το μοσχοκάρυδο να συνδιαλέγονται στον ουρανίσκο. Μεσαίου όγκου, καλή σχετικά δομή με τις τανίνες να προεξέχουν ελάχιστα, μεσαίου μήκους επίγευση. 88/100

Duluc de Branaire-Ducru, Saint-Julien, 2015

Χρώμα μπορντό, γκρίζες ανταύγειες. Μύτη μεσαίας έντασης. Μπουκέτο με άφθονο φρούτο με κύριες αναφορές το αγριοκέρασο, το άγριο μούρο, το κράνμπερι και το φραγκοστάφυλο. Βανίλια και νοτισμένο χρώμα. Το κόκκινο πιπέρι δίνει μια πικάντικη διάσταση. Μια ιδέα από ωμό αμύγδαλο. Στόμα ανάλογης έντασης που εξελίσσει τις αναφορές της μύτης δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στο φρούτο. Μεσαίου όγκου σώμα, ζουμερές τανίνες, μεσαίου μήκους επίγευση. Οκ, δεύτερη ετικέτα και πολλά υποσχόμενη αλλά δεν ενθουσιάστηκα. 86/100

Οινοποιείο Πατιστής, Σάτυρος, 2018

Μονοποικιλιακό cabernet από το Πήλιο. Χρώμα βαθύ ρουμπινί. Έντονη μύτη που παραπέμπει σε μαύρο και κόκκινο φρούτο. Μούρο, άγριο κεράσι, δαμάσκηνο και φραγκοστάφυλλο συμπλέκονται με νότες από κακάο και σοκολάτα. Αίσθηση νοτισμένου χώματος και καπνού. Κανέλα. Στόμα ανάλογης έντασης με το ζουμερό φρούτο σε πρώτο πλάνο. Κεράσι, δαμάσκηνο και μαύρη σταφίδα έχουν την πρωτοκαθεδρία. Σώμα με όγκο, ζουμερές τανίνες, μεσαίου μήκους επίγευση. Έντονο φρούτο κι ένταση, μα μονοδιάστατο. Τίμιο ωστόσο αρκετά, προσφέρει απλόχερα απόλαυση. 86+/100

Οινοποιείο Ανδρέου, Φεγγαρόπετρα, 2018

Χρώμα ξανθοπράσινο λαμπερό. Μεσαίας έντασης μύτη με τα χαρακτηριστικά αρώματα του μοσχοφίλερου, όπως άνθη τριανταφυλιάς και γιασεμιού καθώς και ροδοπέταλο. Περγαμόντο αλλά και μια ιδέα από λευκό ροδάκινο πλαισιώνουν το μπουκέτο. Στόμα ανάλογης έντασης με πολυδιάστατο φρουτώδη χαρακτήρα: περγαμόντο, νεράντζι, λάιμ, κουμκουάτ, άγουρο πεπόνι, ανανάς και λευκό ροδάκινο δηλώνουν μια διακριτική παρουσία. Η αίσθηση από γιασεμί επιμένει. Ελάχιστα λιπαρό, με μέτρια+ έντασης οξύτητα και μεσαίου- μήκους επίγευση. 85+/100

Quintaluna, Vides y vinos Ossian, 2017

Χρώμα ανοιχτό χρυσό, λαμπερό. Μεσαίας έντασης μύτη που φέρνει αρχικά μνήμες από πράσινο μήλο, λάιμ αλλά και φρέσκα άγρια βότανα. Τροπικές νότες με αναφορές σε ανανά και παπάγια στη συνέχεια. Ροδάκινο, αμυγδαλόπαστα αλλά και υγρή ζύμη. Νύξεις ορυκτότητας. Μεσαίας+ έντασης στόμα, αρκετά πληθωρικό και ιδιαίτερο. Αχλάδι, λάιμ και κουμκουάτ σε πρώτο χρόνο. Αποξηραμένο βερίκοκο και μπανάνα ακολουθούν. Μια ιδέα από πικραμύγδαλο στο τέλος. Ορυκτές νότες που προσδίδουν τραγανότητα, κρεμώδης υφή. Σώμα με όγκο, μέτριας+ έντασης οξύτητα, μεσαίου+ μήκους επίγευση. Ένα εκπληκτικό verdejo βιοδυναμικής καλλιέργειας που γίνεται από προ φυλλοξηρικά αλλά και από νεαρά αμπέλια και δεν έχει καθόλου βαρέλι. Εξαιρετικό! 90/100 

Ευάνεμος, Πλαγιές Κιθαιρώνα Μαλαγουζιά, 2018

Το πρώτο κρασί της νέας δεκαετίας έμελλε να είναι μια κομψή μαλαγουζιά από τις πλαγιές του Κιθαιρώνα. Ξανθό λαμπερό χρώμα με πρασινωπές ανταύγειες. Ήπια μύτη με αναφορές σε αγριολούλουδο,  τριαντάφυλλο και ροδοπέταλο. Άγουρο ροδάκινο και νεράντζι στη συνέχεια. Μεσαίας έντασης στόμα που παραπέμπει σε λεμόνι, ξύσμα από λάιμ και λευκό ροδάκινο. Μια ιδέα από αχλάδι σε δεύτερο χρόνο. Μέτριας+ έντασης οξύτητα αλλά και νεύρο, μεσαίου μήκους επίγευση. Ίσως ένας παλιός μου εαυτός να την βαθμολογούσε αρκετά ψηλότερα, ο τωρινός μου της δίνει ένα 86/100.

Τα κορυφαία 10 για το 2019

1. Castell' in Villa, Chianti Classico Riserva, 2013 (Toscana, Ιταλία)
2. Μoccagatta Langhe Nebbiolo, 2018 (Piedmont, Ιταλία)
3. Domaine du Pegau "Selection Laurence Feraud", Chateauneuf du Pape, 2014 (Rhone, Γαλλία)
4. Dona Silvina, Petit Verdot, 2015 (Mendoza, Αργεντινή)
5. Weingut Weil, Riesling Spatlese, 2017 (Rheingau, Γερμανία)
6. Οικογένεια Καρυδά, Ξινόμαυρο, 2015 (Νάουσα, Ελλάδα)
7. Les  Dionnieres, Hermitage Blanc, 2017 (Rhone, Γαλλία)
8. Domaine Courbis, Saint-Peray Le Tram, 2017 (Rhone, Γαλλία)
9. Φιλοσοφία, Lacovino, 2016 (Λακωνία, Ελλάδα)
10. Ξινόμαυρο Παλαιά Κλήματα, Καρανίκας 2017 (Αμύνταιο, Ελλάδα)