Κρασί όψιμου τρύγου, υψηλής έντασης και συμπύκνωσης. Χρώμα σκούρο μπορντό. Μύτη εντονότατη κι αδιαπέραστη, με ιδιαίτερα εκφραστικό και πληθωρικό το φρούτο: άγριο βύσσινο, κασίς, μαύρο μούρο, λικέρ κεράσι, μύρτιλο και μικρόρωγα φρούτα του δάσους προσφέρουν ένα μεθυστικό μπουκέτο. Μέσα σε αυτή την πανδαισία διακρίνει κανείς το λεπτό άγγιγμα του βαρελιού, καθώς η πλημμυρίδα του φρούτου συμπλέκεται με την υπόμνηση του ευγενούς ξύλου. Στη συνέχεια ξεπροβάλλει η βιολέτα με τη συνοδεία αναρίθμητων μωβ λουλουδιών. Το αλκοόλ φέρνει στο νου βερμούτ ή κονιάκ. Μια πικάντικη νότα από σπασμένο πιπέρι. Τέλος, διακριτές γήινες αναφορές, στις οποίες το άγριο μανιτάρι πρωταγωνιστεί. Στόμα που δεν υποχωρεί σε ένταση σε σχέση με τη μύτη. Το φρούτο παραμένει σε πρώτο πλάνο: γλυκό μούρο, σάλτσα κεράσι, άγρια φράουλα και φραμπουάζ κερδίζουν την παράσταση. Το μελάνι, αλλά και η πικρή σοκολάτα παίρνουν τη σκυτάλη. Προς το τελείωμα η μέθεξη των αρωμάτων είναι μοναδική, καθώς νιώθεις ότι μασάς ζαχαρωμένα λουλούδια. Σώμα μεσαίου+ όγκου, τανίνες όμορφα ραφιναρισμένες και εξαιρετική δομή που σε κάνει να ξεχνάς το υψηλό αλκοόλ. Γλυκιά επίγευση, μακρά και ατελείωτη. Θα το παρομοίαζα με υπερσυμπυκνωμένο Amarone. Κρασί που σκάει σα βόμβα στο στόμα! Συγκεκριμένου ύφους και λογικής που απαιτεί πολύ ειδικές περιστάσεις. Μόνο 93/100, ίσως γιατί απολαμβάνω τη μουσική σε χαμηλότερες εντάσεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου