Κάτι σα σαμπάνια χωρίς ωστόσο να είναι, αυτό το σπιρτόζικο αφρώδες σου παίρνει τα μυαλό με το νεύρο, την τραγανότητα και τη φρεσκάδα του. Χρώμα λευκόχρυσο. Μύτη αυστηρή (όπως πρέπει να είναι) όπου το καμένο σπίρτο και η τσακμακόπετρα συνυπάρχουν με τον αιθέρα των εσπεριδοειδών. Ξύσμα λεμονιού στο στόμα καθώς και αποξηραμένα εσπεριδοειδή. Ορυκτός πυρήνας- το σπίρτο επανέρχεται δριμύτερο. Απόλυτα ξηρό, έτσι όπως μου αρέσουν τα αφρώδη. Σώμα με όγκο, υψηλής έντασης οξύτητα και μεσαίου μήκους επίγευση. Χειροκροτώ! 91/100
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου