Τρίτη 30 Μαΐου 2017

Σαντορίνη, Αργυρός, 2005


το Ασύρτικο μοιάζει με Riesling μόνο που φοράει bluejeans

Τη φιάλη αυτή μου την δώρισε ο Γ.Κ. στο Paleo στα πλαίσια μιας κουβέντας που είχαμε σχετικά με την δυναμική εξέλιξης στο χρόνο του Ασύρτικου σε σχέση με το Riesling. Την είχε βάλει εμβόλιμα μέσα στην κούτα ανάμεσα σε άλλες φιάλες που είχα αγοράσει και όταν του τηλεφώνησα για να τον ευχαριστήσω είχε σχεδόν έτοιμο το τσιτάτο: «Όταν πίνεις ένα παλαιωμένο κρασί είναι σαν να κάνεις έρωτα με μια μεγάλη γυναίκα. Η απόλαυση είναι εγγυημένη, χρειάζεται όμως και λίγο φαντασία.» Δεν περίμενα κάποια σπουδαία περίσταση, δυο-τρεις μέρες αργότερα η φιάλη ανοίχτηκε και καταναλώθηκε συνοδεία κατσικίσιου τυριού και τόφου. (Μερικές στιγμές, κυρίως τα βράδια, στο απόκαμα της ημέρας και καθώς οι εντάσεις καταλαγιάζουν σιγά-σιγά μέσα μου, η οινοποσία δρα σαν φάρμακο. Έχει μια καταπραϋντική επίδραση, με περιθάλπει από την τοξικότητα της καθημερινότητας). Δεν είναι εύκολο να περιγράψει κανείς την λεπτότητα των αρωμάτων και των γεύσεων που ιντρίγκαραν τις αισθήσεις μας. Η μύτη ήταν μεσαίας+ έντασης και ήταν καθαρά μύτη Riesling, αρκετά πετρόλ, με βενζολικές αναφορές (σημειώνω: πετρέλαιο, μπαταρία). Η μεταλλικότητα επίσης αρκετά αισθητή, έφερνε στο νου ρινίσματα σιδήρου, ίσως λόγω μιας ανεπαίσθητης οξείδωσης, ευγενούς πάραυτα. Σε δεύτερο χρόνο αναδύονταν τα εσπεριδοειδή, κυρίως στην πικρή τους διάσταση (ξύσμα λεμονιού, φλούδα γκρέιπφουτ, κυδώνι), ενώ στο τέλος υπήρχε μια έντονη νότα από κερήθρα. Το στόμα ήταν υψηλής έντασης με αναφορές κατά κύριο λόγο σε εσπεριδοειδή (λεμόνι, κυδώνι, πορτοκάλι, μανταρίνι), οι οποίες πλαισιώνονταν με αδρές βοτανικές νότες (φασκόμηλο, πράσινο τσάι), καθώς και με νύξεις από ανθόμελο. Κι όλα αυτά σε ένα ξεκάθαρο ορυκτό φόντο που σε έκαναν να σκεφτείς τον τόπο καταγωγής του κρασιού και έδιναν την αίσθηση βρεγμένου βότσαλου και χοντρού αλατιού. «Είχα όντως την αίσθηση πως έπινα Riesling», έλεγα έπειτα στον Γ. Εκείνος όμως το πήγε λίγο παρακάτω. Το Ασύρτικο, σε αντίθεση με το Riesling, ακόμα και όμορφα παλαιωμένο, δεν προτιμά τα κομψά, εξελιγμένα αρώματα, αλλά εμμένει στις ίδιες αναφορές, στις οποίες κυριαρχούν τα εσπεριδοειδή. «Το Ασύρτικο είναι ένα Riesling που φοράει bluejeans», σχολίασε εύστοχα. Πέρα από την αξέχαστη απόλαυση που μας προσέφερε, η κατανάλωση αυτής της φιάλης αποτέλεσε ένα σημαντικό οινικό μάθημα για μένα και θέλω να ευχαριστήσω τον Γ.Κ. για αυτό.

Κυριακή 28 Μαΐου 2017

Afortunado, Verdejo, 2016


Χρώμα λεμονοπράσινο. Μύτη μεσαίας έντασης που παραπέμπει αρχικά σε πράσινη πιπεριά και γλυκά λουλούδια,  ενώ σε δεύτερο χρόνο αναδύονται νότες από ξινόμηλο, πεπόνι, μπανάνα και ώριμο ροδάκινο. Μεσαίας έντασης στόμα όπου εξελίσσει τις αναφορές της μύτης. Σπαράγγι, λεμόνι, λάιμ και βερίκοκο πλαισιώνουν αυτή την εξόχως αρωματική παλέτα. Μέτρια+ τραγανή οξύτητα, μεσαίου μήκους επίγευση. Απίστευτη σχέση ποιότητας-τιμής. 88/100

Σάββατο 27 Μαΐου 2017

Gagliardi, Verdicchio di Matelica, 2016


Χρώμα λεμονί προς μπεζ. Μύτη μεσαίας έντασης που φέρνει αρχικά στο νου μπαταρία και ρινίσματα σιδήρου, ωστόσο σύντομα αναδύονται νότες από νεράντζι και κυδώνι. Σε δεύτερο χρόνο μνήμες από ροδάκινο και φλούδα μήλου. Στόμα μεσαίας+ έντασης με αναφορές σε λάιμ και λεμόνι. Βερίκοκο και κυδώνι πλαισιώνουν το μπουκέτο, ενώ μια ιδέα από καφέ μόκα προσδίδει χαρακτήρα. Ευχάριστα λιπαρό (σημειώνω: βούτυρο-κακάο), με μέτρια+ οξύτητα, αισθητή μεταλλικότητα και μεσαίου μήκους επίγευση. 88+/100

Παρασκευή 19 Μαΐου 2017

Hommage a Fernard, Parce Freres, 2016


Χρώμα χρυσοπράσινο λαμπερό. Μεσαίας έντασης μύτη που φέρνει αρχικά στο νου μπαταρία και ρινίσματα σιδήρου και καταλήγει σε αδρές νότες από ξίσμα λάιμ και λεμονιού. Στόμα ανάλογης έντασης όπου η πικρή φλούδα των εσπεριδοειδών κυριαρχεί (λεμόνι, γκρέιπφρουτ), ενώ μια υπέροχη, βουτυράτη λιπαρότητα 'γαργαλάει' τον ουρανίσκο. Σε δεύτερο χρόνο σαφείς αναφορές σε αχλάδι και ξινόμηλο καθώς και μια μακρινή ιδέα από ωμό αμύγδαλο. Υψηλή, τραγανή οξύτητα, μεσαίου+ μήκους επίγευση. 87+/100

Τομή Ροζέ, Τρουπής, 2016


Χρώμα του χαλκού προς το μπεζ, λαμπερό. Μύτη μεσαίας έντασης που παραπέμπει σε αιθέρια αρώματα πολύχρωμων λουλουδιών αλλά και τριαντάφυλλου, ενώ το φρούτο εκφράζεται με νότες από άγουρα μούρα και φράουλα. Στόμα μεσαίας+ έντασης με αναφορές σε φράουλα και ρόδι καθώς και σε εσπεριδοειδή (πορτοκάλι, φλούδα μανταρίνι, μοσχολέμονο). Τραγανή οξύτητα, λιπαρότητα, μεσαίου+ μήκους επίγευση. Ενδιαφέρον! 87+/100

Τετάρτη 17 Μαΐου 2017

Cylia, Parce Freres, Cotes du Roussillon, 2015


Χρώμα σκούρο μπορντό με ασημόγκριζες ανταύγειες. Μύτη υψηλής έντασης που σε πρώτο χρόνο παραπέμπει  σε πίσσα, δέρμα και ναφθαλίνη, ενώ έπειτα αναδύονται νότες από μαύρο μούρο και αγριοκέρασο με μια μικρή επισήμανση στο βάθος από στικ βανίλιας. Στόμα γεμάτο, με μεστά αρώματα από δαμάσκηνο και μαύρο μούρο. Σώμα με όγκο, στιβαρές και καλοδομημένες τανίνες, μεσαίου+ μήκους επίγευση. Ένα απολαυστικό syrah από τον γαλλικό νότο! 88/100

Chateau d'Aqueria, Lirac, 2014

Χρώμα σκούρο μπορντό με γκρίζες ανταύγειες. Μεσαίας έντασης μύτη που φέρνει αρχικά στο νου βιολέτα, μαύρο μούρο και κεράσι. Σταδιακά αναδύονται αρώματα μυρωδικών (ρίγανη, δεντρολίβανο) και γλυκών μπαχαρικών (κανέλα, μοσχοκάρυδο), ενώ το μπουκέτο κλείνει με μια επίμονη υπόμνηση από τριαντάφυλλο. Στόμα ανάλογης έντασης όπου το φρούτο εκφράζεται με νότες από κεράσι και μούρο. Καστανή ζάχαρη αλλά και γλυκόριζα στο τελείωμα συμπληρώνουν την παλέτα. Μεσαίου όγκου σώμα, τανίνες που τσιμπάνε ακόμη λιγάκι, μεσαίου όγκου επίγευση. 87+/100

Δευτέρα 15 Μαΐου 2017

Cantine Antonio Caggiano, Bechar, Fiano di Avellino, 2016


Χρώμα χρυσοπράσινο. Μύτη μεσαίας έντασης που παραπέμπει σε λεμόνι και λευκόσαρκο ροδάκινο κάτω από ένα ορυκτό φόντο (χαλίκι;). Μεσαίας+ έντασης στόμα, το οποίο φέρνει αρχικά μνήμες από εσπεριδοειδή (λεμόνι, γκρέιπφρουτ, πορτοκάλι) αλλά και λευκό ροδάκινο. Σε δεύτερο χρόνο νότες από ανανά και μια ιδέα από πουρέ μπανάνας. Τελευταία σημείωση: μια υποδόρια φυτικότητα (φύλλα βασιλικού;). Μέτρια+ οξύτητα, ευδιάκριτη ορυκτότητα, μεσαίου μήκους επίγευση. Απολαυστικό και ενδιαφέρον! 88/100

Κυριακή 14 Μαΐου 2017

Tahbilk, Roussanne-Marsanne-Viognier, 2015


Χρώμα λαμπερό λεμονόξανθο. Ήπια και ντροπαλή αρχικά μύτη, η οποία μας προσφέρει ένα αιθέριο μπουκέτο από μανταρίνι, φλούδα λεμόνι και βερίκοκο. Στόμα υψηλής έντασης πληθωρικό και πολύπλοκο. Στην παλέτα αρχικά γλυκό λεμόνι, ώριμο βερίκοκο και φρέσκο πεπόνι, έπειτα λίγα φύλλα μέντας, μια ιδέα ίσως από γάλα αμυγδάλου(;), ύστερα μια νότα άσπρο πιπέρι, λίγο αργότερα τροπικά φρούτα (ανάνας και μια αμυδρή νύξη από μπανάνα), ενώ στο τέλος διακρίνονται αδρές νότες από μέλι. Μέτρια+ οξύτητα, αξιοσημείωτη λιπαρότητα, μεσαίου+ μήκους επίγευση. Αναμφίβολα ιδιαίτερο. 88+/100

Masseria Li Veli, 'Askos' Verdeca, Valle d' Itria, 2016


Χρώμα χρυσόξανθο ανοιχτό. Μεσαίας έντασης μύτη που σε πρώτο χρόνο παραπέμπει σε πράσινο φρούτο (αχλάδι, ξινόμηλο, αλλά και ακτινίδιο), ενώ έπειτα αναδύονται νότες από λευκόσαρκο ροδάκινο καθώς και νύξεις από φασκόμηλο. Στόμα ανάλογης έντασης γεμάτο γλυκό φρούτο. Στην παλέτα αχλάδι, κομπόστα μήλο, κυδώνι και ώριμος γιερμάς. Μέτρια+ οξύτητα, μελένιο τελείωμα με επίγευση μεσαίας διάρκειας. 87/100

Παρασκευή 12 Μαΐου 2017

Ασύρτικο Sur Lie, Κτήμα Εύχαρις, 2015


Χρώμα λεμονοπράσινο, ποτήρι με δάκρυα. Μύτη μεσαίας έντασης όπου κυριαρχούν αρώματα κίτρων, ενώ σε δεύτερο χρόνο έρχονται μνήμες από ζυμάρι. Στόμα ανάλογης έντασης με το λάιμ, το λεμόνι και το κυδώνι να πρωταγωνιστούν στην παλέτα. Έντονη μεταλλικότητα κι ορυκτότητα (σημειώνω: γυαλί, χαλίκι). Υψηλή οξύτητα και ευδιάκριτη λιπαρότητα. Μεσαίου μήκους επίγευση. Θα μπορούσα να το φανταστώ δίπλα σε πάστα με θαλασσινά. 85/100

Τετάρτη 10 Μαΐου 2017

Masseria Li Veli, Garrisa Susumaniello, 2015

Χρώμα σκούρο βυσσινί με γκρίζες ανταύγειες. Μεσαίας έντασης μύτη που παραπέμπει σε δέρμα (πετσί), καθώς και σε μαύρο και κόκκινο μούρο, ώριμη φράουλα και άγριο κεράσι. Σύντομα διακρίνονται νότες  μπαχαρικών (κανέλα, πρόκα γαρύφαλλο), αλλά και σοκολάτας. Στόμα γεμάτο και μεστό, όλο γλυκό φρούτο. Μούρο, μαρμελάδα κεράσι και ζουμερή βανίλια στην παλέτα, αλλά και μια ιδέα από γλυκόριζα στο τελείωμα. Σώμα μεσαίου όγκου, καλά ενσωματωμένες τανίνες, μεσαίου μήκους επίγευση. 87/100

Κυριακή 7 Μαΐου 2017

Ορόσημο, Κτήμα Χατζηβαρύτη, 2015


Χρώμα λεμονί ανοιχτό. Μεσαίας έντασης μύτη που παραπέμπει σε λευκά λουλούδια, ροδοπέταλα, λεμόνι και λάιμ, ενώ σε δεύτερο χρόνο αναδύεται μια νότα από λευκόσαρκο ροδάκινο. Στόμα ανάλογης έντασης όπου κυριαρχεί το λεμόνι, αφήνοντας ίσως λίγο χώρο στο τροπικό φρούτο (άγουρος ανανάς). Μέτρια+, τραγανή οξύτητα, ορυκτότητα (χαλίκι;), μεσαίου μήκους επίγευση. Ένας πολύ καλοφτιαγμένος ροδίτης. 86+/100

Σαντορίνη, Αργυρός, 2014 & 2015


Καταναλώθηκαν δυο φιάλες παράλληλα και κρατήθηκαν οι παρακάτω σημειώσεις:

2014
Χρώμα χρυσόξανθο λαμπερό. Μεσαίας έντασης μύτη, ολίγον τι πετρόλ (θυμίζει αμυδρά riesling), η οποία παραπέμπει σε τσακμακόπετρα, τέφρα καθώς και σε φλούδες εσπεριδοειδών (κυρίως από λεμόνι, γκρέιπφρουτ). Σε δεύτερο χρόνο μια αίσθηση από υγρό ζυμάρι. Μύτη ανάλογης έντασης που εξελίσσει το στόμα, δίνοντας ίσως μια επιπλέον νότα από αποξηραμένο λεμόνι και πορτοκάλι. Υψηλή οξύτητα, μακράς διάρκειας επίγευση. 90/100

2015
Χρώμα χρυσόξανθο λαμπερό. Μεσαίας έντασης μύτη που φέρνει μνήμες από λεμονανθούς και λευκά άνθη, ξίσμα λάιμ αλλά και μια ιδέα από γύρη, ενώ σε δεύτερο χρόνο αναδύονται ξεκάθαρες βοτανικές νότες (φύλλα φασκόμηλου, φρέσκος δυόσμος). Στόμα μεσαίας+ έντασης με αναφορές σε φρέσκο λεμόνι, γκρέιπφρουτ, μανταρίνι και φλούδα πορτοκάλι, στο φόντο πάντα μιας ορυκτότητας (βρεγμένα βότσαλα;) ενδεικτικής της ποικιλίας. Στο τέλος μια ιδέα από κερήθρα. Ατσαλένια, τραγανή οξύτητα, μακράς διάρκειας αλμυρή επίγευση. 91/100

Σάββατο 6 Μαΐου 2017

Bodegas Ateca, Old Vine, 2014


Χρώμα σκούρο μπορντό. Μεσαίας έντασης μύτη που αρχικά φέρνει μνήμες από κρέας και δέρμα, σε δεύτερο χρόνο διακρίνονται νύξεις από βανίλια, ενώ το φρούτο εκφράζεται με νότες από μαύρο και κόκκινο μούρο. Στόμα ανάλογης έντασης όλο γλυκό φρούτο. Κεράσι, βύσσινο, ώριμη φράουλα και μαρμελάδα φρούτων στην παλέτα. Μεσαίου όγκου σώμα, καλοδομημένες τανίνες, μεσαίου μήκους επίγευση. 88/100

Domaine Perre Usseglio and Fils, Chateauneuf du Pape, 2013


Χρώμα σκούρο βιολετί λαμπερό με γκρίζες ανταύγειες. Μεσαίας+ έντασης μύτη που παραπέμπει αρχικά σε λικέρ κεράσι, μούρα και μικρόρωγα φρούτα του δάσους. Σε λίγο χρόνο αναδύεται κι ένα αιθέριο μπουκέτο βοτάνων, μια νότα από κέδρο αλλά και αδρές νύξεις από θυμάρι, θρούμπι και δεντρολίβανο. Τελευταία σημείωση: ένα απαλό άγγιγμα ξύλου καθώς και μια ιδέα από ξηρούς καρπούς (φουντούκι ή αμύγδαλο). Στόμα ανάλογης έντασης γεμάτο ζεστό, ζουμερό φρούτο- το κεράσι, βύσσινο και μούρο προελαύνουν στην παλέτα. Σώμα μεσαίου όγκου, στιβαρές, αρρενωπές τανίνες, μεσαίου+ μήκους επίγευση. Απόλαυση! 91+/100

Coume Marie, La Preceptorie, 2014


Χρώμα βαθύ ρουμπινί λαμπερό με γκρίζες ανταύγειες. Μύτη μεσαίας έντασης που παραπέμπει σε μαύρα και κόκκινα μούρα, ζουμερό κεράσι, φρεσκοκομμένο θυμάρι και μαύρο πιπέρι. Στόμα ανάλογης έντασης που δίνει περισσότερο έμφαση στο φρούτο. Στην παλέτα το δαμάσκηνο, το κεράσι και τα μούρα αποτυπώνουν πιστά τον τόπο καταγωγής του κρασιού. Καλά ενσωματωμένες τανίνες, μετρίου όγκου σώμα, μεσαίου μήκους επίγευση. Ένα τυπικό, καθημερινό, ευχάριστο roussillon. 86+/100

Παρασκευή 5 Μαΐου 2017

Assyrtiko de Mylos, Vielles Vignes, Χατζηδάκης, 2015


Χρώμα χρυσό ανοιχτό και λαμπερό. Ντροπαλή αρχικά μύτη που όμως κερδίζει με το χρόνο σε ένταση και πολυπλοκότητα. Ευδιάκριτη ορυκτότητα στο μπουκέτο, η οποία φέρνει εικόνες από βρεγμένα βότσαλα και χοντρό αλάτι. Ξίσμα λάιμ, λεμόνι αλλά και μερικές νότες από φασκόμηλο και χαμομήλι παίρνουν τη σκυτάλη,  ενώ διάχυτη είναι μια αίσθηση από υγρή μαγιά ή ζυμάρι. Στόμα εκρηκτικής έντασης που παραπέμπει αρχικά σε λεμόνι, κυδώνι και γκρέιπφρουτ. Σε λίγο χρόνο νομίζεις πως όλο το νησί βρίσκεται στον ουρανίσκο σου καθώς οι αδρές νύξεις της τέφρας, της πετρωμένης λάβας και του γρανίτη διεγείρουν τις αισθήσεις προσφέροντάς μια ολοκληρωτική εμπειρία. Μια υποψία τροπικού φρούτου και μια μικρή δόση κερήθρας συμπληρώνουν την παλέτα. Ατσαλένια οξύτητα ως τον θεό, μακρά επίγευση όλο καλοκαιρινή αλμύρα. Εξαιρετικό! 93+/100


Πέμπτη 4 Μαΐου 2017

Cuvee No 15, Σαντορίνη, 2015


Χρώμα χρυσόξανθο λαμπερό. Μεσαίας+ έντασης μύτη που παραπέμπει σε φλούδες εσπεριδοειδών καθώς και σε βοτανικές νότες (πράσινο τσάι, φασκόμηλο). Στόμα υψηλής έντασης όπου κυριαρχούν τα εκρηξιγενή αρώματα των εσπεριδοειδών. Κίτρα και γκρέιπφρουτ πλημμυρίζουν την παλέτα, τέφρα, μαύρη στάχτη και βρεγμένο βότσαλο υπενθυμίζουν τον τόπο καταγωγής, ενώ σε δεύτερο χρόνο ξεπηδούν μια ιδέα από δυόσμο καθώς και μέλι και κερήθρα. Ατσαλένια οξύτητα, μακρά και αλμυρή (χοντρό αλάτι;) επίγευση. Δυναμίτης! 93/100

Τρίτη 2 Μαΐου 2017

Assyrtiko de Louros, Σαντορίνη, 2014


Χρώμα του μελιού ανοιχτό. Υψηλής έντασης μύτη με μια μικρή υποψία οξείδωσης (νύξεις σκουριάς). Αρχικά το μπουκέτο παραπέμπει σε ηφαιστειακή τέφρα και κερήθρα, ενώ αμέσως μετά διακρίνεται το αποξηραμένο βερίκοκο καθώς και λιασμένες φλούδες εσπεριδοειδών (κυρίως πορτοκαλιού). Σε δεύτερο χρόνο αναδύονται αδρές βοτανικές νότες που σε κάνουν να φέρνεις στο νου άγριο φασκόμηλο και τσάι του βουνού (=σιδερίτης). Στόμα υψηλότατης, εκρηκτικής έντασης, μια πλημμυρίδα αρωμάτων (έχεις την αίσθηση πως πραγματικά εκπνέεις σε αέρια μορφή το κρασί). Στην παλέτα αποξηραμένο βερίκοκο, μέλι, ζαχαρωμένο ζελεδάκι λεμονιού, γλυκό πορτοκάλι, φλούδες εσπεριδοειδών, αλλά και καραμελωμένη καστανή ζάχαρη. Σώμα με όγκο, ατσαλένια οξύτητα, μακρά, γλυκιά κι ατελείωτη επίγευση. Μοναδικός, ξεχωριστός οίνος με απίστευτη δύναμη! Συνδυάστηκε άψογα με παλαιωμένη γραβιέρα συνοδεία μαρμελάδας βερίκοκο. Για ξεχωριστές στιγμές! 94/100