Σαντορίνη, Αργυρός, 2005

το Ασύρτικο μοιάζει με Riesling μόνο που φοράει bluejeans

Τη φιάλη αυτή μου την δώρισε ο Γ.Κ. στο Paleo στα πλαίσια μιας κουβέντας που είχαμε σχετικά με την δυναμική εξέλιξης στο χρόνο του Ασύρτικου σε σχέση με το Riesling. Την είχε βάλει εμβόλιμα μέσα στην κούτα ανάμεσα σε άλλες φιάλες που είχα αγοράσει και όταν του τηλεφώνησα για να τον ευχαριστήσω είχε σχεδόν έτοιμο το τσιτάτο: «Όταν πίνεις ένα παλαιωμένο κρασί είναι σαν να κάνεις έρωτα με μια μεγάλη γυναίκα. Η απόλαυση είναι εγγυημένη, χρειάζεται όμως και λίγο φαντασία.» Δεν περίμενα κάποια σπουδαία περίσταση, δυο-τρεις μέρες αργότερα η φιάλη ανοίχτηκε και καταναλώθηκε συνοδεία κατσικίσιου τυριού και τόφου. (Μερικές στιγμές, κυρίως τα βράδια, στο απόκαμα της ημέρας και καθώς οι εντάσεις καταλαγιάζουν σιγά-σιγά μέσα μου, η οινοποσία δρα σαν φάρμακο. Έχει μια καταπραϋντική επίδραση, με περιθάλπει από την τοξικότητα της καθημερινότητας). Δεν είναι εύκολο να περιγράψει κανείς την λεπτότητα των αρωμάτων και των γεύσεων που ιντρίγκαραν τις αισθήσεις μας. Η μύτη ήταν μεσαίας+ έντασης και ήταν καθαρά μύτη Riesling, αρκετά πετρόλ, με βενζολικές αναφορές (σημειώνω: πετρέλαιο, μπαταρία). Η μεταλλικότητα επίσης αρκετά αισθητή, έφερνε στο νου ρινίσματα σιδήρου, ίσως λόγω μιας ανεπαίσθητης οξείδωσης, ευγενούς πάραυτα. Σε δεύτερο χρόνο αναδύονταν τα εσπεριδοειδή, κυρίως στην πικρή τους διάσταση (ξύσμα λεμονιού, φλούδα γκρέιπφουτ, κυδώνι), ενώ στο τέλος υπήρχε μια έντονη νότα από κερήθρα. Το στόμα ήταν υψηλής έντασης με αναφορές κατά κύριο λόγο σε εσπεριδοειδή (λεμόνι, κυδώνι, πορτοκάλι, μανταρίνι), οι οποίες πλαισιώνονταν με αδρές βοτανικές νότες (φασκόμηλο, πράσινο τσάι), καθώς και με νύξεις από ανθόμελο. Κι όλα αυτά σε ένα ξεκάθαρο ορυκτό φόντο που σε έκαναν να σκεφτείς τον τόπο καταγωγής του κρασιού και έδιναν την αίσθηση βρεγμένου βότσαλου και χοντρού αλατιού. «Είχα όντως την αίσθηση πως έπινα Riesling», έλεγα έπειτα στον Γ. Εκείνος όμως το πήγε λίγο παρακάτω. Το Ασύρτικο, σε αντίθεση με το Riesling, ακόμα και όμορφα παλαιωμένο, δεν προτιμά τα κομψά, εξελιγμένα αρώματα, αλλά εμμένει στις ίδιες αναφορές, στις οποίες κυριαρχούν τα εσπεριδοειδή. «Το Ασύρτικο είναι ένα Riesling που φοράει bluejeans», σχολίασε εύστοχα. Πέρα από την αξέχαστη απόλαυση που μας προσέφερε, η κατανάλωση αυτής της φιάλης αποτέλεσε ένα σημαντικό οινικό μάθημα για μένα και θέλω να ευχαριστήσω τον Γ.Κ. για αυτό.