Ρομπόλα αφιλτράριστη. Χρώμα χρυσοπράσινο ανοιχτό, θολό. Μύτη μεσαίας+ έντασης με αρχικές αναφορές σε λεμονανθούς, λάιμ, περγαμόντο και νεράντζι. Βοτανικές νύξεις στη συνέχεια που παραπέμπουν σε τσάι του βουνού (σιδερίτης) και άγριο φασκόμηλο. Ορυκτό φόντο που φέρνει μνήμες από βρεγμένη πέτρα. Στόμα ανάλογης έντασης με χαρακτηριστική συμπύκνωση. Περγαμόντο, σαγκουίνι και γλυκό κυδώνι στην παλέτα. Σε δεύτερο χρόνο βερίκοκο, λευκό ροδάκινο και κόκκινο μήλο (!). Κερήθρα. Νύξεις ορυκτού, μνήμες από άργιλο, άμμο. Υψηλή οξύτητα και μακρά μελένια επίγευση. Παραδόξως στις απλές ρομπόλες του Σαρρή ήμουν πιο γενναιόδωρος. Γνωρίζοντας καλύτερα τα κρασιά του, παρατηρώ ότι είναι πληθωρικά και πλούσια. Προσωπικά τις ρομπόλες τις θέλω κοφτερές και αυστηρές. Όχι πως απογοητεύεσαι, κάθε άλλο, το αποτέλεσμα όπως και να έχει είναι εξαιρετικό. 89/100
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου