Χρώμα κεραμιδί μεσαίου βάθους, ημιδιαφανές. Μύτη μεσαίας έντασης, η οποία σε πρώτο χρόνο παραπέμπει σε πελτέ ντομάτας και πατέ ελιάς. Στη συνέχεια διακρίνονται νότες από δαφνόφυλλο, νωπό χώμα και ρίζες. Στο τέλος πικάντικες νύξεις που φέρνουν στο νου ξύλο κανέλας, πρόκα γαρύφαλλο και σπασμένο μοσχοκάρυδο. Στόμα ανάλογης έντασης όπου, πέρα από την ντομάτα και την ελιά, βγαίνει στην επιφάνεια το βύσσινο και το κόκκινο κεράσι. Σώμα σχετικά ελαφρύ, τονισμένη οξύτητα, τανίνες που θα ήθελαν πρωτεΐνη, μεσαίου μήκους επίγευση. Θέλει λίγο χρόνο στο ποτήρι για να αναδείξει τις αρετές του. Νόστιμο πραγματικά, συνόδεψε ιδανικά το κατσικάκι της Κυριακής του Πάσχα. Ρουστίκ κρασί, αποτυπώνει το τοπωνύμιο όσο λίγα. Σε σχέση με την πρώτη μου δοκιμή παλιότερα το βρήκα κάπως κατώτερο. 88/100
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου