Domaine Vincent Paris, Crozes-Hermitage Selection, 2019

 

Χρώμα σκούρο μπορντό με ιώδεις ανταύγειες. Μύτη μεσαίας έντασης που προσφέρει απλόχερα ένα μπουκέτο γεμάτο βιολέτες. Μαύρο μούρο και μικρόρωγα φρούτα του δάσους παίρνουν τη σκυτάλη. Στόμα ανάλογης έντασης με το φρέσκο φρούτο να κυριαρχεί. Μαύρο μούρο και άγριο κεράσι πρωταγωνιστούν. Γήινες νότες στη συνέχεια, οι οποίες παραπέμπουν σε νοτισμένο χώμα, ρίζες και άγριο μανιτάρι. Σώμα μεσαίου+ όγκου, ήπιες, ζουμερές τανίνες και εξαιρετικό ραφινάρισμα παρά το υψηλό αλκοόλ. Επίγευση μεσαίου μήκους. Υπέροχο μες στην απλότητά του! 88/100

Speri, Sant'Urbano Valpolicella Classico Superiore, 2017

Χρώμα ρουμπινί μεσαίου βάθος. Μεσαίας έντασης μύτη με έντονες ανθικές αναφορές καθώς το τριαντάφυλλο και η βιολέτα πρωταγωνιστούν. Μια ιδέα από κέδρο στη συνέχεια. Πετροκέρασο και βύσσινο ακολουθούν. Ξύλο κανέλας και μαύρο πιπέρι στο τέλος. Ανάλογης έντασης στόμα που παραπέμπει από την αρχή σε φρέσκο κόκκινο φρούτο. Βατόμουρο, κεράσι και βύσσινο πρωταγωνιστούν. Πικάντικες νύξεις στο τελείωμα από σπασμένο πιπέρι. Σώμα μεσαίου όγκου, τανίνες  ήπιες μα ζουμερές (θα το φανταζόμουν και μόνο του χωρίς συνοδεία), μεσαίου μήκους επίγευση. Υπέροχο μες στην απλότητά του και απλά υπέροχο. 87+/100

 

Domaine Vincent Paris, Saint-Joseph Les Cotes, 2019

Χρώμα σκούρο μπορντό. Μύτη μεσαίας έντασης που φέρει όλο το τυπικό του Ροδανού. Πεύκο, κέδρος και αποξηραμένα βότανα συνδιαλέγονται με το μαύρο μούρο και το αγριοκέρασο. Η βιολέτα ξεπηδά στη μέση του δρόμου. Πικάντικες νότες σε δεύτερο χρόνο που παραπέμπουν σε μαύρο πιπέρι. Μια μακρινή ιδέα από μοσχοκάρυδο και κάρυ. Αστεροειδής γλυκάνισος. Νύξεις από ξηρούς καρπούς στο τέλος (σημειώνω: καρύδι, ωμό αμύγδαλο). Στόμα ανάλογης έντασης με το  φρούτο να είναι φρέσκο, ζουμερό και πληθωρικό. Βατόμουρο, μαύρο μούρο, ακάι μπέρι, αγριοκέρασο, γλυκό βύσσινο, μύρτιλο και μαύρη βανίλια σκάνε κατά κύματα στον ουρανίσκο και ενθουσιάζουν. Τελείωμα με αναφορές σε πικρή σοκολάτα και βούτυρο κακάο. Σώμα μεσαίου+ όγκου, λιπαρότητα που ιντριγκάρει, εξαιρετική δομή και ραφινάρισμα, ζουμερές και ιδανικά στρογγυλεμένες τανίνες. Επίγευση μεσαίου+ μήκους. Εξαιρετικό και απολαυστικότατο. Από τα ερυθρά που μου αρέσει να πίνω. Απόλυτη αξία! 91/100

Κτήμα Γονιδάκη, Δρύοπας Ασύρτικο, 2019

Χρώμα χρυσοπράσινο. Μύτη μεσαίας έντασης με αναφορές σε αχλάδι, πράσινο μήλο καθώς και σε άνθη λεμονιάς. Ανάλογης έντασης στόμα με το ώριμο αχλάδι, το γκρέιπφρουτ και το ξύσμα λάιμ να κυριαρχούν. Ροδάκινο και ανανάς παίρνουν τη σκυτάλη σε δεύτερο χρόνο. Μια διακριτική βοτανική νότα θυμίζει φασκόμηλο. Ψάχνω να βρω το ορυκτό, μια αμυδρή υποψία από αυτό στο βάθος. Μέτριας έντασης οξύτητα, μεσαίου- μήκους επίγευση. Κάπως πλαδαρό στον ουρανίσκο, δεν κέρδισε τις εντυπώσεις αυτή τη φορά. 85/100 

https://topneumatouoinou.blogspot.com/searchq=%CE%B4%CF%81%CF%8D%CE%BF%CF%80%CE%B1%CF%82

Rawditis, Oenops, 2019

Χρώμα ανοιχτό πορτοκαλί, θολό. Μεσαίας έντασης μύτη με έντονες νότες από ξύσμα πορτοκαλιού,  σαγκουίνι, φλούδα γκρέιπφρουτ, νεράντζι αλλά και ώριμο ροδάκινο. Φυτικές νύξεις που παραπέμπουν σε γιασεμί και άνθη χαμομηλιού. Στόμα ανάλογης έντασης με το γκρέιπφρουτ, το αποξηραμένο πορτοκάλι και το κυδώνι να προεξέχουν. Μια ιδέα από ανθόμελο στο τέλος. Μέτριας έντασης οξύτητα και μεσαίου μήκους επίγευση. Αν και είχα διαβάσει πολύ καλά σχόλια για τον συγκεκριμένο ροδίτη, δεν μπορώ να πω ότι συμμερίζομαι τον ενθουσιασμό, ούτε μπορώ να αιτιάσω την έλλειψή του. Όλα είναι ζήτημα γούστου τελικά! 86+/100

 

Μεθ' Υμών Όψιμο, Ντούγκος, 2010

Κρασί όψιμου τρύγου, υψηλής έντασης και συμπύκνωσης. Χρώμα σκούρο μπορντό. Μύτη εντονότατη κι αδιαπέραστη, με ιδιαίτερα εκφραστικό και πληθωρικό το φρούτο: άγριο βύσσινο, κασίς, μαύρο μούρο, λικέρ κεράσι, μύρτιλο και μικρόρωγα φρούτα του δάσους προσφέρουν ένα μεθυστικό μπουκέτο. Μέσα σε αυτή την πανδαισία διακρίνει κανείς το λεπτό άγγιγμα του βαρελιού, καθώς η πλημμυρίδα του φρούτου συμπλέκεται με την υπόμνηση του ευγενούς ξύλου. Στη συνέχεια ξεπροβάλλει η βιολέτα με τη συνοδεία αναρίθμητων μωβ λουλουδιών. Το αλκοόλ φέρνει στο νου βερμούτ ή κονιάκ. Μια πικάντικη νότα από σπασμένο πιπέρι. Τέλος, διακριτές γήινες αναφορές, στις οποίες το άγριο μανιτάρι πρωταγωνιστεί. Στόμα που δεν υποχωρεί σε ένταση σε σχέση με τη μύτη. Το φρούτο παραμένει σε πρώτο πλάνο: γλυκό μούρο, σάλτσα κεράσι, άγρια φράουλα και φραμπουάζ κερδίζουν την παράσταση. Το μελάνι, αλλά και η πικρή σοκολάτα παίρνουν τη σκυτάλη. Προς το τελείωμα η μέθεξη των αρωμάτων είναι μοναδική, καθώς νιώθεις ότι μασάς ζαχαρωμένα λουλούδια. Σώμα μεσαίου+ όγκου, τανίνες όμορφα ραφιναρισμένες και εξαιρετική δομή που σε κάνει να ξεχνάς το υψηλό αλκοόλ. Γλυκιά επίγευση, μακρά και ατελείωτη. Θα το παρομοίαζα με υπερσυμπυκνωμένο Amarone. Κρασί που σκάει σα βόμβα στο στόμα! Συγκεκριμένου ύφους και λογικής που απαιτεί πολύ ειδικές περιστάσεις. Μόνο 93/100, ίσως γιατί απολαμβάνω τη μουσική σε χαμηλότερες εντάσεις. 

 

Baricci Colombaio di Montosoli, Brunello di Montalcino, 2014

Μεσαίου βάθους ρουμπινί χρώμα, γκρίζες ανταύγειες. Αιθέρια μύτη μεσαίας+ έντασης με έκδηλη φυτικότητα και βοτανικότητα. Πεύκο, κέδρος και μαύρο τσάι συμπλέκονται με νότες από βιολέτα και μωβ λουλούδια. Υπέροχο αρωματικό ξύλο φέρνει μνήμες από σανταλόξυλο. Γήινες αναφορές που παραπέμπουν σε άγριο μανιτάρι, ρίζες αλλά και κουκουνάρι. Νύξεις από ξηρούς καρπούς στη συνέχεια, σημειώνω: καρύδι, φουντούκι. Το μαύρο μούρο μαρτυρεί το φρούτο. Τέλος μια νότα από μαύρο πιπέρι. Στόμα που υποχωρεί ελάχιστα (κατ΄εμέ έτσι πρέπει), χωρίς να χάνει ωστόσο σε περιπλοκότητα. Άγριο κεράσι, μαύρο μούρο και αποξηραμένο δαμάσκηνο δίνουν έμφαση στο φρούτο. Φύλλα μέντας, μαύρο πιπέρι, αλλά και γλυκόριζα παίρνουν τη σκυτάλη. Τέλος μια επίμονη αίσθηση από νοτισμένο χώμα και άγριο μανιτάρι. Μεσαίου όγκου σώμα, γεροδεμένες τανίνες που διψούν για αίμα, εξαιρετική δομή και μεγάλης διάρκειας επίγευση. Αγαπημένο! 92+/100

https://topneumatouoinou.blogspot.com/2017/10/baricci-colombaio-di-montosoli-brunello.html

Σαββατιανό, Άωτον, 2019

Το σαββατιανό του Οινοποιείου Άωτον είναι το καλύτερο στην Ελλάδα! Το σαββατιανό του Οινοποιείου Άωτον είναι το καλύτερο λευκό κρασί σε αυτή την τιμή που κυκλοφορεί! Η απόλυτη αξία για μια φιάλη που κοστίζει λιγότερο από 10 ευρώ. Μιλάμε για ένα ποτό κλάσης. Από τα πολύ αγαπημένα μου λευκά που έχω πάρει την απόφαση να παρακολουθώ στενά, ήδη μια φιάλη του 17' περιμένει 3 χρόνια στο συντηρητή μου. Και θα περιμένει κι άλλο. Ναι, έχει κι αυτό ενδιαφέρον. Πως θα μου φαίνεται όταν περάσει ο χρόνος της νιότης του; Περνάω αμέσως στις εντυπώσεις μου.- Στο ποτήρι ανοιχτό χρυσό χρώμα, λαμπερό. Μύτη μεσαίας+ έντασης με διακριτές φυτικές και βοτανικές αναφορές: το πεύκο και ο κέδρος συνδιαλέγονται με το χαμομήλι και το λευκό τσάι. Το κυδώνι και το νεράντζι ξεμυτίζουν με το χρόνο. Κόκκοι καφέ προσδίδουν χαρακτήρα. Μια υποψία λευκού ορυκτού στο τέλος. Ήδη πριν πας στο στόμα, αναρωτιέσαι αν είναι σαββατιανό αυτό που πίνεις. Δεν μπορώ να φανταστώ τι θα μπορούσα να σκεφτώ σε μια τυφλή δοκιμή. Στόμα γεμάτο και μεστό, το οποίο προσφέρει το φρούτο σε αξιοσημείωτη συμπύκνωση. Κυδώνι και μπανάνα έχουν την πρωτοκαθεδρία. Βερίκοκο, ροδάκινο αλλά και ανανάς επεκτείνουν το φρούτο. Μια ιδέα από καφέ εσπρέσο, ακόμη. Γλυκό κλείσιμο με νότες από ανθόμελο. Σώμα με όγκο, μέτριας+ έντασης οξύτητα και λιπαρή αίσθηση. Επίγευση μεγάλου μήκους. Τι άλλο να ζητήσεις; 91/100

https://topneumatouoinou.blogspot.com/2019/08/2017.html

Δυο Φίλοι, Ασύρτικο, 2019

Χρώμα χρυσόξανθο ανοιχτό. Μύτη μεσαίας έντασης που αναφέρει έντονα το φρέσκο εσπεριδοειδές. Στο μπουκέτο κυριαρχούν το λεμόνι και το λάιμ, τα οποία πλαισιώνονται από διακριτικές ορυκτές νότες (μνήμες από βρεγμένο βότσαλο). Ανάλογης έντασης στόμα, όπου τα εσπεριδοειδή κάνουν πάρτι. Λεμόνι, ξύσμα λάιμ, περγαμόντο, μανταρίνι και γκρέιπφρουτ πρωταγωνιστούν. Στο τέλος επιμένει η πικρή διάσταση του φρούτου, μια αίσθηση από φλούδα γκρέιπφρουτ ή/και πορτοκαλόφλουδα. Μέτριας+ έντασης οξύτητα, τραγανότητα και μεσαίου+ μήκους επίγευση. Ό,τι έχω πιει από αυτό το Κτήμα είναι πραγματικά τίμιο. Εξαιρετική ποιότητα σε σχέση με την τιμή της φιάλης. 87+/100

Gitton Pere & Fils, Coteaux du Giennois de la Vigne du Taureau, 2018

Στο ποτήρι ανοιχτό λεμονοπράσινο χρώμα. Μύτη ντροπαλή, η οποία κερδίζει σε ένταση με το χρόνο. "Πράσινες" αναφορές σε ορυκτό φόντο. Φρεσκοκομμένο γρασίδι, σχοινόπρασο, πράσινη πιπεριά, σπαράγγι και ξύσμα λάιμ υποδηλώνουν τον χαρακτήρα της ποικιλίας. Μια επίμονη ιδέα από βρεγμένο βότσαλο καθώς και μνήμες από κελύφη οστράκων. Στόμα μεσαίας+ έντασης. Το σπαράγγι και η πράσινη πιπεριά "συνδιαλέγονται" με το λάιμ, το πράσινο σταφύλι και τον άγουρο ανανά. Σημείωση: αισθητή η φρεσκάδα του φρούτου στον ουρανίσκο. Το λευκό ορυκτό προσδίδει χαρακτήρα. Κοφτερή οξύτητα και τραγανότητα, μεσαίου+ μήκους επίγευση. Το πρώτο κρασί της χρονιάς ήταν ένα πολύ εκφραστικό sauvignon από τον Λίγηρα, το οποίο τα έβγαλε πέρα με κατσικίσιο τυρί, καβουρμά και προσούτο. Υποθέτω θα ταίριαζε μια χαρά και με οστρακοειδή. Νομίζω πως η οικογένεια Gitton θα μας απασχολήσει αρκετά φέτος. 89/100

Τα κορυφαία 10 για το 2020

1. Antonio Caggiano, Taurasi Vigna Macchia dei Goti, 2015 (Campania, Ιταλία)

2. Thierry Germain Domaine des Roches Neuves, Saumur-Champigny La Marginale, 2018 (Loire, Γαλλία)

3. Chateau Phelan, Segur "Frank Phelan", Saint-Estephe, 2016 (Bordeaux, Γαλλία)

4.  Domaine Charles Joguet, Chinon Les Varennes du Grand Clos, 2016 (Loire, Γαλλία)

5. Ρομπόλα "Θυμάρι της Πέτρας", Πετρακόπουλος, 2019 (Κεφαλλονιά, Ελλάδα)

6. Domaine Jean-Piere Grossot, Les Forneaux Chablis Premier Cru, 2018 (Burgundy, Γαλλία)

7. Υannick Amirault, Bourgueil Le Grand Clos, 2018 (Loire, Γαλλία)

8.Chateau Pas de L'Ane, Saint-Emillion Grand Cru, 2015 (Bordeaux, Γαλλία)

9. Andre Graillot, Crozes Hermitage La Guiraude, 2017 (Rhone, Γαλλία)

10. Καραμολέγκος, Ασύρτικο 34, 2018 (Σαντορίνη, Ελλάδα)