Gitton Pere & Fils, Sancerre Les Belles Dames, 2019

Χρώμα λεμονί ανοιχτό. Μύτη μεσαίας έντασης με έντονο ορυκτό χαρακτήρα (αναφορές σε κιμωλία, σπίρτο καθώς και βρεγμένο βότσαλο). Νότες από έλαιο λεμονιού και ξύσμα λάιμ αναδύονται με ένταση, σχεδόν σε πρώτο χρόνο. Μεταλλικές αναφορές στη συνέχεια, ρινίσματα σιδήρου. Μια ιδέα από ζαχαροκάλαμο στο τέλος. Στόμα μεσαίας+ έντασης με το ξινό φρούτο να κυριαρχεί. Τα εσπεριδοειδή πρωταγωνιστούν καθώς το πικρό λεμόνι, το λάιμ, το γκρέιπφρουτ και το μανταρίνι πλημμυρίζουν την παλέτα. Ξινόμηλο και άγουρο αχλάδι σε δεύτερο χρόνο. Βοτανικές νύξεις που φέρνουν μνήμες από πράσινο τσάι. Ορυκτός πυρήνας και μια υφάλμυρη αίσθηση που παραπέμπει σε ανθό αλατιού. Υψηλής έντασης, κοφτερή οξύτητα και τραγανότητα. Επίγευση μεσαίου+ μήκους. Αναμφίβολα από τα κρασιά που λατρεύω να πίνω! 92/100

                                       

Κτήμα Ιατρίδη, Μαλαγουζιά, 2020

Χρώμα λεμονί με πρασινωπές ανταύγειες. Μύτη μεσαίας έντασης, ιδιαίτερα αρωματική, τυπική της ποικιλίας. Φυτικές νότες αρχικά με αναφορές σε γιασεμί, αγιόκλημα, φρέσκο κόλιανδρο και τριαντάφυλλο. Το φρούτο εκφράζεται με νύξεις από λευκό ροδάκινο, αχλάδι και λίτσι. Μια υποψία από φύλλα μπανάνας στο τέλος. Στόμα μεσαίας+ έντασης με το λευκό ροδάκινο και το βερίκοκο να κυριαρχούν. Σε δεύτερο χρόνο νότες από μάνγκο, μοσχολέμονο, πράσινο μήλο και λωτό. Συμπύκνωση φρούτου και στιβαρή δομή. Μέτριας έντασης οξύτητα, μεσαίου μήκους επίγευση. Γενικότερα η μαλαγουζιά δεν είναι από τις ποικιλίες που προτιμώ (πέρα από δυο-τρεις ωστόσο "ορυκτές" εκδοχές της που διαφοροποιούνται αρκετά από το τυπικό). Σίγουρα όμως έχουμε να κάνουμε με ένα καλοφτιαγμένο κρασί που θα το πρότεινα σε όλους, όσοι αρέσκονται στους αρωματικούς οίνους. 87+/100

Luis Seabra Vinhos, Mono C Castelao, 2018

Χρώμα μπορντό με ιώδεις ανταύγειες και γκρίζο στεφάνι. Μύτη μεσαίας+ έντασης, η οποία προσφέρει ένα αιθέριο μπουκέτο. Ζωικές νύξεις αρχικά (πετσί, δέρμα). Ακολουθούν έντονες ανθικές νότες που παραπέμπουν σε βιολέτα, λουίζα καθώς και σε αποξηραμένα λουλούδια. Τα μπαχαρικά ξεπροβάλλουν σε δεύτερο χρόνο, με την κανέλα και το σπασμένο μοσχοκάρυδο να πρωταγωνιστούν. Στη συνέχεια μια ιδέα από ξηρούς καρπούς, κυρίως καβουρδισμένο αμύγδαλο και φουντούκι. Με το χρόνο οι ζωικές αναφορές αλλάζουν κάπως και φέρνουν στο νου τοστ, καπνιστό ζαμπόν. Μετά από αυτή την υπέροχη μύτη, η παλέτα υποχωρεί σε ένταση και πολυπλοκότητα. Αυτό δεν είναι απαραίτητα καλό, μάλλον θετικό το βλέπω καθώς το κρασί είναι, κατά κύριο λόγο, συνοδός του φαγητού. Στο μέτριας έντασης στόμα ξεπροβάλλει το φρούτο. Μαύρο μούρο και κεράσι κυριαρχούν. Ο πικάντικος χαρακτήρας επιμένει με την κανέλα και το μοσχοκάρυδο να δίνουν το παρόν. Μια ιδέα από γλυκόριζα στο τέλος. Σώμα μεσαίου όγκου, μαλακές τανίνες, καλή δομή και μεσαίου μήκους επίγευση. Ένα ιδιαίτερο, ευγενικό κρασί, από την ποικιλία castelao εκ Πορτογαλίας. 90/100

Domaine Courbis Viognier, IGP Ardeche, 2018

Χρώμα του χρυσού, λαμπερό. Μύτη μεσαίας έντασης με τα πυρηνόκαρπα να κυριαρχούν (ώριμο βερίκοκο, λευκό ροδάκινο). Μια ιδέα από κερήθρα σε δεύτερο χρόνο. Στόμα ανάλογης έντασης με κύριες αναφορές το ροδάκινο, το βερίκοκο και το αχλάδι. Έντονες νύξεις από ανθόμελο. Διακριτικές ορυκτές νότες. Μέτριας έντασης οξύτητα, λιπαρότητα, μεσαίου μήκους γλυκιά επίγευση. Ένα καθημερινό λευκό του κτήματος που, όπως και με το syrah από το Ardeche, προσφέρει πολλά περισσότερα από όσo κοστίζει. 87/100

 

Gerardo Mendez, Albarino Do Ferreiro, Rias Baixas Cepas Vellas, 2019

 

Χρώμα λεμονοπράσινο λαμπερό. Μύτη μεσαίας έντασης με έντονες αναφορές σε πράσινο φρούτο, όπως ξινόμηλο, αχλάδι, λάιμ και ακτινίδιο. Μια ιδέα από λευκό ροδάκινο στη συνέχεια. Φυτικές νύξεις που παραπέμπουν σε φρέσκο κόλιανδρο. Ανάλογης έντασης στόμα στο οποίο προεξέχει το αχλάδι και το λεμόνι. Μέτριας+ έντασης οξύτητα, μεσαίου μήκους επίγευση. Πολύ καλό και νόστιμο! 88+/100

Cantine Adanti, "Il Domenico", Montefalco Sagrantino, 2008

 

Χρώμα βαθύ ρουμπινί. Μύτη μεσαίας έντασης που βγάζει αρχικά ξύλο (δρυς). Το φρούτο ξεπηδά σε δεύτερο χρόνο: ένα μπουκέτο από βύσσινο, κεράσι, μαύρο μούρο και άγρια φράουλα. Πικάντικες νότες που παραπέμπουν σε μαύρο πιπέρι. Στόμα ανάλογης έντασης που θέλει χρόνο να αναδειχτεί. Το φρούτο εδώ είναι γλυκό. Κεράσι, μαύρο μούρο και μαύρη σταφίδα πρωταγωνιστούν. Το ξύλο επιμένει. Γλυκάνισος και μοσχοκάρυδο στο τέλος. Μια συμπαθητική riserva, έξω όμως από τα γούστα μου. 87/100

 

Antonio Macanota, Terrantez do Pico, 2019

 

Χρώμα χρυσό ανοιχτό. Μύτη μεσαίας έντασης, αρκετά ενδιαφέρουσα, με τα πυρηνόκαρπα (βερίκοκο, λευκό ροδάκινο) σε πρώτο πλάνο. Λευκά άνθη και γύρη σε δεύτερο χρόνο. Στόμα ανάλογης έντασης με ευδιάκριτο βαρέλι. Βερίκοκο, ροδάκινο, κυδώνι, ώριμος ανανάς παρελαύνουν από το ποτήρι. Νότες βανίλιας και μια υποψία από βούτυρο κακάο σε δεύτερο χρόνο. Μέτριας έντασης οξύτητα, λιπαρότητα που δίνει πόντους, μεσαίου μήκους επίγευση. Ευχάριστο, αν και δυσανάλογα ακριβό για αυτό που προσφέρει. 87/100

Dimitri Mesnard, Quincy Quarz, 2019

Χρώμα ανοιχτό λεμονί με πρασινωπές ανταύγειες. Μύτη μεσαίας+ έντασης με αρχικές αναφορές το φρέσκο λάιμ και το γκρέιπφρουτ. Το τυπικό της ποικιλίας παραπέμπει σε σπαράγγι, χλόη και πράσινη πιπεριά. Αδρές νότες λευκού ορυκτού που φέρνουν στο νου βρεγμένο βότσαλο και χαλαζία. Στόμα ανάλογης έντασης με το φρούτο να πρωταγωνιστεί γύρω από ένα ορυκτό πυρήνα. Αχλάδι, γκρέιπφρουτ και λάιμ στην παλέτα. Μια ιδέα από λευκό τσάι στη συνέχεια. Τραγανή, λεμονάτη οξύτητα και επίγευση μεσαίου+ μήκους. Ένα ιδιαίτερα ευχάριστο sauvignon από τον Λίγηρα, το οποίο μοιάζει αρκετά με τα ξαδερφάκια του από το Sancerre. 88+/100

 

Τσαούσι, Σκλάβος, 2019

Χρώμα χρυσό λαμπερό με πορτοκαλί ανταύγειες. Μύτη μεσαίας+ έντασης, ιδιάζουσα. Βρεγμένο ζυμάρι και μαγιά οι πρώτες αναφορές. Χαρακτήρας "ευγενούς" οξείδωσης που φέρνει μνήμες από ρινίσματα σιδήρου και μια μακρινή ιδέα από σκουριά. Φλούδα κόκκινου μήλου, ξύσμα πορτοκαλιού και ώριμο βερίκοκο στη συνέχεια. Βοτανικές νότες που παραπέμπουν σε άνθη χαμομηλιού. Στόμα ανάλογης έντασης με τα πυρηνόκαρπα να βγαίνουν στο προσκήνιο. Γιερμάς, ώριμο ροδάκινο και βερίκοκο πρωταγωνιστούν. Το μήλο επιμένει (σημειώνω: πουρές μήλου). Σε δεύτερο χρόνο ζύμη. Μια μακρινή ιδέα από άνθη γιασεμιού. Μεταλλικός πυρήνας ελαφριάς οξείδωσης. Ρουστίκ υπόβαθρο. Λιπαρότητα, τραγανή οξύτητα και επίγευση που διαρκεί. Πολύ ιδιαίτερο κρασί από μια σπάνια ποικιλία σε βιοδυναμικό αμπελώνα της περιοχή Μονάμπελες. Συνόδεψε ιδανικά ψητό κοτόπουλο, αλλά θεωρώ πως θα ταιριάζει υπέροχα με παλαιωμένα τυριά. Ποτό συγκεκριμένου στυλ και λογικής, παρουσιάζει αναμφίβολα ενδιαφέρον. 89/100

 

Κτήμα Φουντή, Νάουσα, 2015

Χρώμα κεραμιδί μεσαίου βάθους, ημιδιαφανές. Μύτη μεσαίας έντασης, η οποία σε πρώτο χρόνο παραπέμπει σε πελτέ ντομάτας και πατέ ελιάς. Στη συνέχεια διακρίνονται νότες από δαφνόφυλλο, νωπό χώμα και ρίζες. Στο τέλος πικάντικες νύξεις που φέρνουν στο νου ξύλο κανέλας, πρόκα γαρύφαλλο και σπασμένο μοσχοκάρυδο. Στόμα ανάλογης έντασης όπου, πέρα από την ντομάτα και την ελιά, βγαίνει στην επιφάνεια το βύσσινο και το κόκκινο κεράσι. Σώμα σχετικά ελαφρύ, τονισμένη οξύτητα, τανίνες που θα ήθελαν πρωτεΐνη, μεσαίου μήκους επίγευση. Θέλει λίγο χρόνο στο ποτήρι για να αναδείξει τις αρετές του. Νόστιμο πραγματικά, συνόδεψε ιδανικά το κατσικάκι της Κυριακής του Πάσχα. Ρουστίκ κρασί, αποτυπώνει το τοπωνύμιο όσο λίγα. Σε σχέση με την πρώτη μου δοκιμή παλιότερα το βρήκα κάπως κατώτερο. 88/100

https://topneumatouoinou.blogspot.com/2016/10/2007.html

 

Μαγικό Βουνό Λευκός, Νίκος Λαζαρίδης, 2019

 

Μιας και ανοίχτηκε αυτή η φιάλη σε σπίτι φίλου, είπα να κρατήσω (για ακόμη μια φορά) σημειώσεις. Προσωπικά δεν βρίσκω τον λόγο να καταναλώνω sauvignon blanc από την Ελλάδα, εκτός αν συντρέχουν ειδικές περιπτώσεις. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν είναι ευχάριστο κρασί. Ευχάριστο μεν, αδιάφορο δε. Μύτη μεσαίας έντασης με το λεμονανθό και το λάιμ να προεξέχει. Ευδιάκριτες φυτικές αναφορές φέρνουν στο νου γρασίδι, πράσινη πιπεριά και φρέσκο ραπανάκι. Έντονο τροπικό φρούτο που παραπέμπει σε ώριμο ανανά και παπάγια. Ανάλογης έντασης στόμα όπου το βερίκοκο, το μοσχολέμονο κι ο ανανάς πρωταγωνιστούν. Οξύτητα μέτριας+ έντασης, λιπαρότητα που προσδίδει πόντους, επίγευση μεσαίου μήκους. 87/100

https://topneumatouoinou.blogspot.com/2018/02/2016_25.html

Gerardo Mendez, Albarino Do Ferreiro, Rias Baixas, 2020

 

Παρακολουθώντας αυτό το albarino του Geraldo Mendez στη φρέσκα σοδειά του. Ανοιχτό λεμονοπράσινο χρώμα, λαμπερό. Μεσαίας έντασης μύτη με αναφορές σε ζουμερό αχλάδι, πράσινο μήλο, λάιμ αλλά και ανανά. Φυτικές νότες που παραπέμπουν σε γιασεμί ή/και αγιόκλημα. Ορυκτές νύξεις, μνήμες από βρεγμένο βότσαλο. Ανάλογης έντασης στόμα όπου προεξέχει το αχλάδι και το λάιμ. Υφάλμυρη αίσθηση, χοντρό αλάτι. Μέτριας έντασης οξύτητα, μεσαίου μήκους επίγευση. 87+/100

https://topneumatouoinou.blogspot.com/2020/07/gerardo-mendez-albarino-do-ferreiro.html

Domaine Jean-Pierre Grossot Chablis, 2018

 

Βασικά αγαπώ τα Chablis. Ιδιαιτέρως αγαπώ τα Chablis του Grossot. Η συγκεκριμένη φιάλη σε επανάληψη, ένα χρόνο μετά, προσέφερε πάλι απλόχερα απόλαυση. Χρώμα λεμονί ανοιχτό, διαυγές. Μύτη μεσαίας έντασης που "φωνάζει" ορυκτό και μέταλλο. Διακριτικές νύξεις από κιμωλία, άσπρο βότσαλο, χοντρό αλάτι και χαλκό σε κάνουν να λες πως στο ποτήρι σου έχεις κάτι ενδιαφέρον. Ξύσμα λάιμ και λεμονανθοί συμπληρώνουν το μπουκέτο. Μεσαίας+έντασης στόμα όπου το εσπεριδοειδή στην πικρή τους διάσταση κυριαρχούν. Γκρέιπφρουτ, λάιμ και λεμονόφλουδα στην παλέτα. Πυρήνας λευκού ορυκτού. Υψηλή οξύτητα, τραγανότητα και επίγευση μεσαίου+ μήκους. Εξαιρετικό! 89+/100

https://topneumatouoinou.blogspot.com/2020/02/domaine-jean-pierre-grossot-chablis-2018.html