Κυριακή 9 Ιανουαρίου 2022

Νάουσα Alta, Θυμιόπουλος, 2019

 


Την πρώτη φορά που δοκίμασα αυτό το κρασί το προσπέρασα αστόχαστα, ίσως να μην ήταν η κατάλληλη στιγμή ή το περιβάλλον, συμβαίνει κάποιες στιγμές να αδικείς ή και να υπερεκτιμάς αυτό που πίνεις. Επανορθώνω λοιπόν.- Χρώμα απαλό ρουμπινί, ιώδεις ανταύγειες. Μύτη μεσαίας έντασης που εξελίσσεται με το χρόνο. αναφορές σε φρέσκια ντομάτα (νομίζεις πως είναι τριμμένη στον τρίφτη), καθώς και σε πατέ ελιάς. Το φρούτο ξεπροβάλλει φρέσκο και ζουμερό, ένα μπουκέτο από κεράσι, βατόμουρο και φράουλα. Αδρές πικάντικες νύξεις που παραπέμπουν σε σπασμένο πιπέρι, πάπρικα, μοσχοκάρυδο και ξύλο κανέλας. Μια ιδέα από δαφνόφυλλο στη συνέχεια. Τέλος, μια μακρινή υπόμνηση του γήινου χαρακτήρα της ποικιλίας που με κάνει να σκεφτώ πηλό ή νοτισμένο χώμα. Στόμα ανάλογης έντασης το οποίο εξελίσσει τη μύτη. Φρέσκια ντομάτα, κόκκινο κεράσι, βατόμουρο και ζουμερό φράουλα κυριαρχούν στην παλέτα. Οι πικάντικες αναφορές επιμένουν καθώς το σπασμένο πιπέρι και το μοσχοκάρυδο πρωταγωνιστούν. Μια ιδέα από πικρή σοκολάτα ή/και κακάο στη συνέχεια. Μια υφάλμυρη αίσθηση επίσης που ιντριγκάρει στο τελείωμα. Μέτριο σώμα, τραγανή οξύτητα, μέτριες μα ζουμερές τανίνες, επίγευση μεσαίου+ μήκους. Η επιτομή της φινέτσας. 89+/100

1 σχόλιο: