Justin Boxler, Grand Cru Sommerberg Riesling, 2021

Χρώμα ανοιχτό χρυσό, λαμπερό. Ιδιαιτέρως εκφραστική μύτη μεσαίας+ έντασης. Πετρόλ αναφορές και βενζολικές νύξεις σε πρώτο χρόνο. Το φρούτο ξεπροβάλλει σχεδόν αμέσως, μεστό και γλυκό. Ζαχαρωμένα ζελεδάκια λεμονιού και πορτοκαλιού, καθώς και κουμκουάτ. Πικάντικη, εμφατική στίξη που φέρνει μνήμες από τζίντζερ και κάρυ. Μια ευγενική νότα από κακάο στο τελείωμα. Υψηλής έντασης, πληθωρικό στόμα, το οποίο χαρακτηρίζεται από το πλούσιο φρούτο. Στην παλέτα τάρτα λεμονιού, γλυκό πορτοκάλι ώριμο ροδάκινο και βερίκοκο. Οι μίνεραλ νότες συνεπικουρούνται από την υψηλή οξύτητα. Μελένια απόληξη, αρκετά γλυκιά θα έλεγα. Υψηλό αλκοόλ, το οποίο γίνεται αισθητό. Μακρά, ατελείωτης διάρκειας επίγευση, όλο γλύκα. 88/100. ΥΣ: Δεν προτιμώ τη μουσική στη διαπασών.

Κτήμα Βογιατζή, Λευκοτσικνιάς, 2021

Λεμονί χρώμα με πρασινωπές ανταύγειες. Μεσαίας έντασης, ντροπαλή μύτη. Ο λευκός ανθός μπλέκεται με τα ξύσματα των εσπεριδοειδών. Ο λεμονανθός, η γύρη και η μαργαρίτα συνεργούν με το ξύσμα από λάιμ και το περγαμόντο. Διακριτική ορυκτή στίξη. Στο στόμα σπουδαίο. Το περγαμόντο, το λάιμ και η φλούδα του λεμονιού περιστρέφονται γύρω από έναν ορυκτό πυρήνα. Μια υπόμνηση από μαγιά και υγρή ζύμη. Μια ιδέα από κερήθρα στην εξέλιξη. Λιπαρή υφή και βάθος. Μέτριας έντασης οξύτητα και μεσαίου μήκους επίγευση με μια απόληξη από ξύσματα κίτρων. 88+/100 και ίσως το αδικώ.

Κατώγι Αβέρωφ, Alba di Munte Traminer, 2022

Στο ποτήρι απαλό χρώμα λεμονί. Η μεσαίας έντασης μύτη έχει έντονο ανθικό χαρακτήρα. Γιασεμί, μαργαρίτα και λευκά ανθάκια προσφέρουν ένα θελκτικό μπουκέτο. Το ξύσμα από λάιμ και το άγουρο αχλάδι ξεπροβάλλουν σιγά σιγά. Μπαχαρένιο υπόβαθρο που παραπέμπει σε πιπερόριζα και λευκό πιπέρι. Πλούσιο στο στόμα, με τραγανή οξύτητα. Φρεσκοκομμένο πεπόνι, λευκό ροδάκινο, αχλάδι, αλλά και λεμόνι και λάιμ στην παλέτα. Βοτανικές νύξεις που φέρνουν μνήμες από λευκό τσάι. Η πιπερόριζα επανέρχεται στο τελείωμα. Μέτρια οξύτητα και μεσαίου μήκους επίγευση. Εκλεπτυσμένο και κομψό. 88/100 γιατί είναι έξω από τη λογική των λευκών που προτιμώ. 

Μαντινεία, Κτήμα Τσέλεπου, 2021

Στο ποτήρι το κρασί έχει το χρώμα του σταχιού με μια απαλή ροζ απόχρωση. Μύτη μεσαίας έντασης τυπικότατη της ποικιλίας. Έντονος ανθικός χαρακτήρας. Το τριαντάφυλλο, το γιασεμί και το αγιόκλημα διαπλέκονται με το μοσχολέμονο, το περγαμόντο και το λευκό ροδάκινο. Μια υπόμνηση από ροδοπέταλα και ροδόνερο. Απόλυτα ισορροπημένο στόμα, το οποίο εξελίσσει τις αναφορές της μύτης. Το ροδάκινο, το περγαμόντο και το γλυκό λεμόνι κυριαρχούν στον ουρανίσκο. Μνήμες από τριαντάφυλλο και λουκούμι στο τελείωμα. Μέτριας έντασης οξύτητα και μεσαίου μήκους επίγευση. Τυπική, κλασσική και καθόλα απολαυστική Μαντινεία. 88/100

https://topneumatouoinou.blogspot.com/2014/06/2012_12.html

Gitton Père & Fils, En Creux Sancerre Monopole, 2021

 

Χρώμα λεμονοπράσινο ανοιχτό. Μεσαίας έντασης, φινετσάτη, πολυεπίπεδη μύτη. Εμφατικές ορυκτές αναφορές, οι οποίες φέρνουν μνήμες από κελύφη κοχυλιών και κιμωλία. Ιωδιούχα στίξη. Το σπαράγγι, η πράσινη πιπεριά και το λεμονόχορτο μπλέκονται με το πράσινο μήλο, το άγουρο αχλάδι και το λάιμ. Υφάλμυρη αίσθηση στο στόμα. Το λάιμ και το ξινόμηλο περιστρέφονται γύρω από ορυκτό πυρήνα. Έντονες νότες από λεμονόχορτο στο τέλος. Μέτριας+ έντασης οξύτητα. Επίγευση μεσαίου μήκους. Προ διετίας είχα δοκιμάσει τη σοδειά του 18'. Πιο "πράσινη" η σοδειά του 21', με το Sauvignon να έχει χαρακτηριστικό αποτύπωμα. 90+/100

https://topneumatouoinou.blogspot.com/2021/10/gitton-pere-fils-en-creux-sancerre.html

Οινοποιείο Vaptistis, Vaptistis Λευκό, 2019

Ανοιχτό λεμονί χρώμα στο ποτήρι. Μύτη μεσαίας έντασης, η οποία θυμίζει αρκετά Σαντορίνη. Έντονες ορυκτές αναφορές, αλλά και mineral νύξεις. Υπόβαθρο θαλασσινής αύρας. Μνήμες από αιθέρα λεμονιού, λάιμ και γκρέιπφρουτ ανακαλούνται σχεδόν σε πρώτο χρόνο. Μια αίσθηση από ζύμη και μουλιασμένο σιτάρι στην εξέλιξη. Ακαθόριστη μπαχαρένια απόληξη που παραπέμπει μάλλον σε λευκό πιπέρι. Στόμα πυκνό, μεσαίας έντασης. Το λεμόνι, το λάιμ και το πικρό γκρέιπφρουτ μπλέκονται με τη ζύμη και τις ιωδιούχες και mineral νότες. Μέτριας+ έντασης οξύτητα κι επίγευση μεσαίου μήκους. Ένα πολύ ενδιαφέρον blend από Ασύρτικο και Μονεμβασιά, που καταδεικνύει πως η Τήνος φτιάχνει πολύ αξιόλογα κρασιά. Άλλωστε οι Κυκλάδες δεν είναι μόνο η Σαντορίνη. 90/100

Κτήμα Ακριώτου, Ερημίτης Ερυθρός, 2020

Ένα ενδιαφέρον blend από Λιάτικο, Βραδιανό και Syrah είναι ο ερυθρός Ερημίτης της Μικροοινοποιίας Ακριώτου. Σκούρο, αδιαπέραστο μπορντό χρώμα στο ποτήρι, γκρίζο στεφάνι. Μύτη ρουστίκ που μαρτυρά το βαρέλι. Μια αίσθηση από καψαλισμένο ξύλο και δέρμα, η οποία ακολουθείται από μια υποψία οξείδωσης. Πλούσιο στο φρούτο και τον ανθό. Το μαύρο μούρο, το βατόμουρο και το άγριο κεράσι μπλέκονται με το ζουμπούλι, τη βιολέτα και την παπαρούνα. Κόκκινο πιπέρι και κανέλα σε δεύτερο χρόνο. Νύξεις από καβουρδισμένο ξηρό καρπό στην κατάληξη. Στόμα μεστό, με το φρούτο να είναι ζουμερό, γλυκό και πληθωρικό στον ουρανίσκο. Μαύρο μούρο, μαύρη σταφίδα, άγριο βύσσινο και μαρμελάδα κεράσι στην παλέτα. Μαύρο τσάι και νότες σοκολάτας στην εξέλιξη. Ευδιάκριτο βαρέλι. Σώμα μεσαίου όγκου, μέτριας έντασης οξύτητα και ήπιες τανίνες. Επίγευση γλυκιά, μεσαίου μήκους. 88+/100

Καραβιτάκης, Geranium Rose, 2022

Χρώμα του ροδιού, λαμπερό. Μύτη μεσαίας έντασης, η οποία σε πρώτο χρόνο προσφέρει ένα κομψό μπουκέτο από φράουλα, σμέουρο και ρόδι. Ανθικές νύξεις που παραπέμπουν σε τριαντάφυλλο. Κάπου στο βάθος αναφέρεται το ορυκτό. Επίμονες νότες από  brioche, καθώς και από αλατισμένη καραμέλα σε δεύτερο χρόνο. Υπέροχο στο στόμα. Μνήμες από κράνο, πετροκέρασο φράουλα, κορόμηλο αλλά και καρπούζι (!) ανακαλούνται σε κάθε γουλιά. Ζαχαρωμένα πέταλα λουλουδιών και κρέμα βανίλιας στην εξέλιξη. Λιπαρή υφή, ορυκτή στίξη και σχετικά υψηλή οξύτητα. Μια ελάχιστη τανικότητα προσδίδει μια γαστρονομική διάσταση. Μεσαίου+ μήκους επίγευση. Το βρήκα πολύ ενδιαφέρον. 90+/100

Domaine Cauhape, Geyser Sec, 2021

 

 

Χρώμα ανοιχτό χρυσό, λαμπερό. Ένα ολάνθιστο λιβάδι από μοσχοβολιστά άνθη στη μύτη. Ώριμο πεπόνι, βερίκοκο και μπανάνα δηλώνουν εμφατικά το φρούτο. Πικάντικες νύξεις από πιπέρι και σουμάκ στην εξέλιξη. Το φρούτο στο στόμα είναι γλυκό και μεστό. Μαρμελάδα από βερίκοκο και ώριμο ροδάκινο κυριαρχούν στον ουρανίσκο. Ιδανική ισορροπία ανάμεσα στο αλκοόλ, τη γλυκύτητα και τη λιπαρότητα. Ένα ημίξηρο καλλιτέχνημα. 88/100

Volacus, Μαλαγουζιά, 2022

Χρώμα ανοιχτό λεμονοπράσινο, θολό. Μύτη διακριτική που ανοίγει με το χρόνο. Μια ιδέα από πράσινο μήλο και περγαμόντο επισημαίνουν το φρούτο. Λευκό ορυκτό στο φόντο. Το λουλούδι είναι γλυκό. Το τριαντάφυλλο και το ροδοπέταλο υπενθυμίζουν το σταφύλι και συνεργούν με υπέροχο τρόπο με το χαμομήλι και το φασκόμηλο. Ίσως μια ιδέα από πιπερόριζα και λευκό πιπέρι στην εξέλιξη. Στόμα μεσαίας έντασης όπου το φρούτο, βγαίνοντας περισσότερο στην επιφάνεια, αποκτά πληθωρικότητα. Ανακαλούνται μνήμες από περγαμόντο, λευκό ροδάκινο, λεμόνι, ξύσμα από λάιμ, ξινόμηλο καθώς και αχλάδι. Ορυκτή στίξη που παραπέμπει σε άμμο και άργιλο. Κάπως πικάντικο τελείωμα, το οποίο αναφέρει το τζίντζερ. Δροσερή, τραγανή οξύτητα, υψηλότερη από τα δεδομένα της ποικιλίας. Είναι η δεύτερη φορά που δοκιμάζω την εξαιρετική Μαλαγουζιά του Μιχάλη Κοντιζά και δηλώνω γοητευμένος. Ένα κρασί που καταμαρτυρά το υψόμετρα καθώς και την αύρα της θάλασσας. Μια Μαλαγουζιά αυστηρή και "πράσινη" που ελάχιστα μοιάζει με τις αρωματικές αδερφούλες της. Επίσης, μια διαφορετική ανάγνωση της ποικιλίας την οποία προσωπικά προτιμώ. Δοκιμάστηκε δίπλα στο αμπέλι, παρέα με τον ίδιο τον οινοποιό, καθώς και στον όρμο των Υστερνίων, ατενίζοντας τη Σύρο απέναντι. Πολλά μπράβο στον Μιχάλη. 88+/100

https://topneumatouoinou.blogspot.com/2020/06/volacus-2019.html

Οινοποιείο Vaptistis, Ποταμίσι, 2022

Η προσπάθεια ανάδειξης αυτής της δύστροπης ποικιλίας από το οινοποιείο φαίνεται να στέφεται με επιτυχία. Ανοιχτό χρυσό χρώμα στο ποτήρι, λαμπερό. Μια υποψία οξείδωσης στη μύτη, παρόλο που το κρασί είναι φρέσκο, η οποία μάλλον αποτελεί ένα επιμέρους χαρακτηριστικό του σταφυλιού (γίνεται πιο έντονη σε 2-3 χρόνια), ενώ ταυτόχρονα αντανακλά και το υπέδαφος που είναι πλούσιο σε σίδηρο. Το Ποταμίσι πάντως, απ' ό,τι λένε, οξειδώνεται γρήγορα, γι' αυτό και η αντοχή του στο χρόνο δεν είναι ιδιαίτερα μεγάλη. Διακριτικές νύξεις από αχλάδι, περγαμόντο και βερίκοκο μπλέκονται με μια αίσθηση γης και χώματος (ίσως επειδή ένα μέρος του χυμού έχει ζυμωθεί σε αμφορείς). Στο τέλος μια βοτανική αύρα, μια ιδέα από χαμομήλι. Στόμα μεσαίας έντασης με όγκο και ιδιαιτέρως λιπαρό. Το φρούτο είναι πυκνό, αν και δεν έχει σφρίγος, εμμένει ωστόσο με συνέπεια στην παλέτα. Σημειώνω: περγαμόντο, γκρέιπφρουτ, πορτοκάλι και βερίκοκο. Μια ορυκτή αίσθηση στην εξέλιξη που φέρνει στο νου βρεγμένη πέτρα. Απαλή οξύτητα κι επίγευση μεσαίου μήκους. Το φαντάζομαι δίπλα σε κοτόπουλο στα κάρβουνα,  λιπαρά ψάρια ή παλαιωμένα τυριά. Το ήπια στον τόπο καταγωγής του, στην Τήνο, δυο φορές μάλιστα, τη μία μέσα στο οινοποιείο. 89/100