Χρώμα ανοιχτό λεμονοπράσινο, θολό. Μύτη διακριτική που ανοίγει με το χρόνο. Μια ιδέα από πράσινο μήλο και περγαμόντο επισημαίνουν το φρούτο. Λευκό ορυκτό στο φόντο. Το λουλούδι είναι γλυκό. Το τριαντάφυλλο και το ροδοπέταλο υπενθυμίζουν το σταφύλι και συνεργούν με υπέροχο τρόπο με το χαμομήλι και το φασκόμηλο. Ίσως μια ιδέα από πιπερόριζα και λευκό πιπέρι στην εξέλιξη. Στόμα μεσαίας έντασης όπου το φρούτο, βγαίνοντας περισσότερο στην επιφάνεια, αποκτά πληθωρικότητα. Ανακαλούνται μνήμες από περγαμόντο, λευκό ροδάκινο, λεμόνι, ξύσμα από λάιμ, ξινόμηλο καθώς και αχλάδι. Ορυκτή στίξη που παραπέμπει σε άμμο και άργιλο. Κάπως πικάντικο τελείωμα, το οποίο αναφέρει το τζίντζερ. Δροσερή, τραγανή οξύτητα, υψηλότερη από τα δεδομένα της ποικιλίας. Είναι η δεύτερη φορά που δοκιμάζω την εξαιρετική Μαλαγουζιά του Μιχάλη Κοντιζά και δηλώνω γοητευμένος. Ένα κρασί που καταμαρτυρά το υψόμετρα καθώς και την αύρα της θάλασσας. Μια Μαλαγουζιά αυστηρή και "πράσινη" που ελάχιστα μοιάζει με τις αρωματικές αδερφούλες της. Επίσης, μια διαφορετική ανάγνωση της ποικιλίας την οποία προσωπικά προτιμώ. Δοκιμάστηκε δίπλα στο αμπέλι, παρέα με τον ίδιο τον οινοποιό, καθώς και στον όρμο των Υστερνίων, ατενίζοντας τη Σύρο απέναντι. Πολλά μπράβο στον Μιχάλη. 88+/100
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου