Κτήμα Τάτση, Ξινόμαυρο Old Roots, 2016

 

Χρώμα ρουμπινί μεσαίου βάθους με βυσσινί ανταύγειες. Μύτη υψηλής έντασης που συμπυκνώνει όλες τις αναφορές της ποικιλίας. Μνήμες από φρέσκια ντομάτα, πατέ αλλά και φύλλο ελιάς, δάφνη, πηλό, νωπό χώμα καθώς και άγριο μανιτάρι (μανίτες) έρχονται κι επανέρχονται σταδιακά, αποτελώντας ουσιαστικά το γήινο υπόβαθρο πάνω στο οποίο ξετυλίγονται τα δευτερεύοντα αρώματα. Βατόμουρο και άγριο κεράσι επισημαίνουν το φρούτο. Πικάντικες νύξεις μετέπειτα με το σπασμένο μαύρο πιπέρι και την κανέλα να πρωταγωνιστούν. Πυριγενές ορυκτό στο φόντο που παραπέμπει μάλλον σε γρανίτη. Στόμα σαρκώδες, υψηλής έντασης και αξιοσημείωτης συμπύκνωσης. Το φρούτο βγαίνει στο προσκήνιο με κύριους εκφραστές το άγριο κεράσι, το άγριο βύσσινο και το κόκκινο μούρο. Το κακάο και ο καφές μόκα παίρνουν τη σκυτάλη. Στην εξέλιξη η φρέσκια ντομάτα μπλέκεται με το δαφνόφυλλο. Μια ιδέα από μαύρο ορυκτό στο βάθος. Νύξεις από γλυκόριζα στο τελείωμα. Νεύρο, ένταση, υψηλή οξύτητα και στιβαρές τανίνες που δηλώνουν πως είναι ακόμα νεαρό. Επίγευση μακρά και απολαυστική. Ένα σπουδαίο κρασί κλάσης. Χωρίς αμφιβολία το καλύτερο ξινόμαυρο εκτός Νάουσας. 93/100

https://topneumatouoinou.blogspot.com/2016/12/old-roots-2012.html

Κυδωνίτσα, Ασλάνης, 2020

Χρώμα λεμονί ανοιχτό, λαμπερό και διαυγές. Μύτη μέτριας έντασης με το κυδώνι και το μανταρίνι να ξεπροβάλλουν σε πρώτο χρόνο. Γύρη και αγριολούλουδα δημιουργούν ένα διακριτικό φυτικό φόντο. Μεγαλύτερη ένταση στο στόμα όπου το κυδώνι, το μανταρίνι και το αχλάδι να πρωταγωνιστούν. Θερμό αλκοόλ το οποίο δεν εξισορροπείται από την αμυδρή ορυκτή στίξη. Λεμονάτη οξύτητα μέτριας+ έντασης κι επίγευση μεσαίου μήκους. 86+/100

Gentilini, Ρομπόλα Wild Paths, 2020

Τι κρασί κι αυτό! Χρώμα πολύ ανοιχτό λεμονί. Μύτη μεσαίας έντασης όπου κυριαρχεί το λευκό ορυκτό. Τσακμάκι, κιμωλία, σπασμένη πέτρα και βρεγμένο βότσαλο κλέβουν την παράσταση. Διακριτικές νότες από πράσινο λεμόνι και άνθη πορτοκαλιάς ακολουθούν. Στόμα υψηλής έντασης με ατσαλένια οξύτητα, τραγανότητα και μεγάλη διάρκεια. Μέσα σε ένα ορυκτό φόντο διακρίνονται νότες από φρέσκο λεμόνι, κυδώνι αλλά και μανταρίνι. Υφάλμυρη αίσθηση που παραπέμπει σε χοντρό αλάτι. Λεμονάτη επίγευση μεγάλου μήκους. Αυστηρό, κοφτερό και με μια υποβόσκουσα ένταση, αυτό το κρασί έχει όλα τα στοιχεία εκείνα που μου αρέσουν σε ένα λευκό. Από τις αγαπημένες ρομπόλες. 91+/100

https://topneumatouoinou.blogspot.com/2017/06/gentilini-robola-wild-paths-2016.html

 

Ρομπόλα Κεφαλληνίας Classic, Οινοποιείο Πετρακόπουλος, 2019

Ακράδαντα πιστεύω πως αν υπήρχε μεγαλύτερος αριθμός αμπελουργών στο νησί και κατ' επέκτασιν παράγονταν ετησίως περισσότερες φιάλες, η Κεφαλλονιά θα ήταν ΠΟΠ. Και αυτό γιατί σίγουρα η ρομπόλα είναι το σημαντικότερο ελληνικό σταφύλι μετά το ασύρτικο και το ξινόμαυρο, δεν έχω καμία αμφιβολία επ' αυτού. Σε επανάληψη η κλασσική εκδοχή του Πετρακόπουλου μετά τα εξαιρετικά Αρμάκια και Θυμάρι Πέτρας. Ήδη με σχεδόν 3 χρόνια στην πλάτη, θυμίζει έντονα riesling (είναι ζήτημα αν σε τυφλή δοκιμή θα καταλάβαινα τη διαφορά). Πετρόλ χαρακτήρας στη μύτη με έντονες ορυκτές και μίνεραλ νότες. Τσακμάκι, βρεγμένο βότσαλο και τριμμένη κιμωλία κυριαρχούν αφήνοντας ωστόσο το χώρο στο κίτρο και το λεμόνι να κάνουν ένα διακριτικό πέρασμα. Στόμα μεσαίας+ έντασης με το μέταλλο και το λευκό ορυκτό να είναι στο προσκήνιο. Λάιμ, κυδώνι και άγουρο αχλάδι ξεπροβάλλουν σε δεύτερο χρόνο. Μια μακρινή ιδέα από φρέσκο φασκόμηλο στο τελείωμα. Υψηλής έντασης οξύτητα και τραγανότητα. Επίγευση μεσαίου+ μήκους. Υπέροχο και αγαπημένο! 90/100

https://topneumatouoinou.blogspot.com/2017/11/2016_26.html

8, Οινοποιία Τσικρικώνη, 2020

 

Χρώμα ανοιχτό λεμονί με πρασινωπές ανταύγειες. Μύτη μεσαίας έντασης όπου προεξέχει το sauvignon. Γρασίδι, βρεγμένη χλόη, αρακάς (!), καθώς και γιασεμί και αγιόκλημα προσφέρουν ένα θελκτικό μπουκέτο αρωμάτων. Πικρό λεμόνι και γκρέιπφρουτ επισημαίνουν το φρούτο. Στόμα ανάλογης έντασης το οποίο δίνει έμφαση στο τροπικό φρούτο. Ώριμος ανανάς και παπάγια μπλέκονται με νότες από μοσχολέμονο, γκρέιπφρουτ και λεμόνι. Υποψία λευκού ορυκτού. Οξύτητα τονισμένη που προσδίδει γευστικό βάθος κι ένταση. Επίγευση μεσαίου μήκους. 87/100

Mavro, Οινοποιείο Πετρακόπουλος, 2018

Τα καλά κρασιά οφείλεις, αν σου δίνεται η ευκαιρία, να τα ξαναδοκιμάζεις. Χρώμα βαθύ πορφυρό, γκρίζες ανταύγειες. Μεσαίας+ έντασης μύτη που αρχικά βγάζει τα αναγωγικά της ποικιλίας (ναφθαλίνη, πετσί, δέρμα). Το φρούτο παρουσιάζεται κομψό και αρώματα από άγριο βύσσινο, μαύρο κεράσι και βατόμουρο ξεδιπλώνονται σα δαντέλα. Έντονες πικάντικες αναφορές στη συνέχεια, οι οποίες παραπέμπουν σε μπαχάρι, μοσχοκάρυδο, κανέλα και μαύρο πιπέρι. Ανάλογης έντασης στόμα το οποίο προεκτείνει τη μύτη. Μύρτιλο και μικρόρωγα μαύρα φρούτα κάνουν την εμφάνισή τους. Νότες από σοκολάτα κουβερτούρα μπλέκονται όμορφα με τα γλυκά μπαχάρια. Σώμα μεσαίου όγκου, μέτριας+ έντασης τανίνες, μεσαίου+ μήκους επίγευση. 89/100

https://topneumatouoinou.blogspot.com/2020/02/mavro-2015.html

The Black Dafne, Παπαργυρίου, 2010

Χρώμα βαθύ πορφυρό, γκρίζες ανταύγειες. Μεσαίας+ έντασης μύτη με το γλυκό φρούτο να ξεχειλίζει. Άγριο κεράσι, βύσσινο και βατόμουρο πρωταγωνιστούν. Ζαχαρωμένος ανθός και μια ιδέα από βιολέτα. Πικάντικες νύξεις που παραπέμπουν σε κανέλα και μοσχοκάρυδο. Ανάλογης έντασης στόμα το οποίο εξελίσσει τις αναφορές της μύτης. Το γλυκό φρούτο κυριαρχεί και φέρνει μνήμες από λικέρ κεράσι. το ώριμο βύσσινο και βατόμουρο ακολουθούν. Αδρές νότες από μαύρη σοκολάτα και καφέ σε δεύτερο χρόνο. Τα γλυκά μπαχαρικά επιμένουν και η κανέλα και το μοσχοκάρυδο έχουν την πρωτοκαθεδρία. Σώμα μεσαίου όγκου, μέτριας έντασης τανίνες, μεσαίου μήκους επίγευση. Ζεστό και πληθωρικό, εντυπωσίασε τους συνδαιτημόνες. Προσωπικά βρίσκω υπερβολική τη γλυκάδα στο φρούτο (θυμίζει primitivo), έτσι ξεφεύγει πολύ από το προσωπικό μου γούστο.  87/100

La Serena, Rosso di Montalcino, 2018

Χρώμα μπορντό μεσαίου βάθους, γκρίζες ανταύγειες. Μύτη μεσαίας έντασης όπου το δεντρολίβανο και το θρούμπι μπλέκονται με το μαύρο τσάι και τον αστεροειδή γλυκάνισο. Το άγριο βύσσινο και το δαμάσκηνο επισημαίνουν το φρούτο. Σπασμένο μπαχάρι στη συνέχεια, αλλά και πολύχρωμα πιπέρια προσδίδουν έναν πικάντικο χαρακτήρα. Στόμα ανάλογης έντασης με το φρούτο να βγαίνει περισσότερο στο προσκήνιο. Γλυκό βατόμουρο, βύσσινο, ζουμερή βανίλια και δαμάσκηνο στην παλέτα. Μια επίμονη νότα από καφέ μόκα στην πορεία. Λιπαρή υφή που παραπέμπει σε βούτυρο κακάο. Μεσαίου όγκου σώμα, αρκετά μαλακό και στρογγυλό για Montalcino, επίγευση μεσαίου μήκους. 88/100

Αηδάνι, Ξυδάκης, 2020

 

Χρώμα βαθύ χρυσό. Μύτη μεσαίας+ έντασης, πολύ ιδιαίτερη. Αρχικά το γλυκό λουλούδι μπλέκεται με τον καραμελωμένο ανθό. Ζαχαρωμένο λεμόνι, αποξηραμένο πορτοκάλι και ζαχαροκάλαμο παίρνουν τη σκυτάλη. Υγρή ζύμη και ζυμάρι σε δεύτερο χρόνο. Μια ορυκτή νότα που παραπέμπει σε χοντρό αλάτι. Στόμα ανάλογης έντασης, πληθωρικό και πολύπλοκο. Το φρούτο προεξέχει στη γλυκιά του διάσταση. Ζελέ λεμόνι, κουμκουάτ, ξύσμα πορτοκαλιού και κομπόστα μήλου αναφέρονται με ιδιαίτερη συμπύκνωση. Στη συνέχεια αδρές νότες από ώριμο γιερμά. Μια επίμονη αλλά και διακριτική συνάμα πικράδα παραπέμπει σε πυρήνα (!) βερίκοκου. Μνήμες από μέλι και κερήθρα στο τελείωμα. Υφάλμυρο φόντο που μάλλον υποδηλώνει τη νησιώτικη καταγωγή του οίνου. Λιπαρή υφή. Μέτριας+ έντασης οξύτητα, μεσαίου+ μήκους επίγευση. Ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον κρασί, ίσως από τα καλύτερα του Ξυδάκη μαζί με το μαυροτράγανο και το σπινθηρίζων ποταμίσι. 91/100

Dona Silvina, Petit Verdot Reserva, 2016

Με είχε εντυπωσιάσει την πρώτη φορά και είχα υποσχεθεί να το παρακολουθώ. Χρώμα σκούρο μπορντό, γκρίζος μηνίσκος. Μεσαίας+ έντασης μύτη η οποία σταδιακά ξεδιπλώνει ένα αιθέριο μπουκέτο από φρέσκα φρούτα. Μικρόρωγα φρούτα του δάσους, μύρτιλο, φραγκοστάφυλο, μαύρο μούρο και άγριο κεράσι κυριαρχούν. Στη συνέχεια διακριτικές ανθικές νύξεις που παραπέμπουν σε βιολέτα και λεβάντα. Το μπαχάρι στην πορεία σκάει με ένταση, σπασμένα πιπέρια και μοσχοκάρυδο στην εξέλιξη. Στο φόντο γλυκό, αρωματισμένο ξύλο αλλά και  βανίλια. Στόμα ανάλογης έντασης μαλακό και σοκολατένιο. Το φρούτο της μύτης ξεδιπλώνεται ζουμερό και με αξιοσημείωτη συμπύκνωση. Στην εξέλιξη η πικρή σοκολάτα προσδίδει βάση και χαρακτήρα. Μια ιδεά από μαύρο τσάι στη συνέχεια. Στο τελείωμα  μια υποψία από γλυκόριζα. Μεσαίου όγκου σώμα, βελούδινες τανίνες, καλή δομή και επίγευση μεσαίου μήκους. Ένα πολύ καλό νεοκοσμικό ερυθρό. 90/100

https://topneumatouoinou.blogspot.com/2019/12/dona-silvina-petit-verdot-reserva-2015.html

Πύλη Λευκός, Κτήμα Μιχαηλίδη, 2020

Θυμάμαι είχα πρωτοπιεί αυτό το κρασί πριν χρόνια και μου είχε αφήσει εξαιρετικές εντυπώσεις. Βέβαια άλλος άνθρωπος τότε, άλλος ουρανίσκος. Σίγουρα πρόκειται για ένα πολύ αρωματικό blend από sauvignon, chardonnay και ασύρτικο, όπου όμως εξέχει το sauvignon. Η μεσαίας έντασης μύτη είναι ιδιαιτέρως "πράσινη" και παραπέμπει σε βρεγμένο γρασίδι, σπαράγγι, πράσινη πιπεριά. Βερίκοκο, πεπόνι και μοσχολέμονο παίρνουν τη σκυτάλη. Ανάλογης έντασης στόμα με ξεκάθαρες αναφορές στο τροπικό φρούτο. Ώριμος ανανάς, παπάγια, ακτινίδιο αλλά και φρεσκοκομμένο πεπόνι κυριαρχούν. Σε δεύτερο χρόνο ξεπροβάλλουν διακριτικά τα πυρηνόκαρπα (λευκό ροδάκινο, βερίκοκο). Τραγανή οξύτητα και ένα τσικ λιπαρότητας. Επίγευση μεσαίου μήκους. 87/100

https://topneumatouoinou.blogspot.com/2014/10/2012.html

 

Cinsaut Ροζέ, Μπελίδης, 2020

Απαλό σομόν χρώμα. Μύτη μεσαίας έντασης που προσφέρει ένα ελκυστικό μπουκέτο από πετροκέρασο και ώριμη φράουλα. Ευδιάκριτος ο ανθός, ο οποίος παραπέμπει σε ροδοπέταλα και ζαχαρωμένα λουλούδια. Ανάλογης έντασης στόμα με το ρόδι και τη φράουλα να μπλέκονται με νότες από κόκκινο μήλο και μανταρίνι. Τραγανή οξύτητα και γλυκιά επίγευση μεσαίου μήκους. 86+/100