La Serena, Rosso di Montalcino, 2022

Στο ποτήρι μπορντό χρώμα μεσαίου βάθους με γκρίζες ανταύγειες. Μύτη μεσαίας έντασης. Το βύσσινο, το βατόμουρο και το κεράσι μπλέκονται με φυτικές και βοτανικές νότες, οι οποίες διακριτικά επισημαίνουν το δεντρολίβανο και τον κέδρο. Μπαχαράτες απολήξεις αναφέρουν το μαύρο πιπέρι και το μοσχοκάρυδο. Στόμα μεσαίας έντασης. Το φρούτο της μύτης επεκτείνεται και κυριαρχεί. Κακάο, καφές εσπρέσο αλλά και μια νότα από μαύρο τσάι στην εξέλιξη. Το μαύρο πιπέρι προσδίδει μια πικάντικη νότα. Λιπαρή υφή και εξαιρετικό ραφινάρισμα. Μεσαίου όγκου σώμα, και υπέροχα λειασμένες τανίνες. Επίγευση μεσαίου μήκους. Αγαπημένο. 89/100

https://topneumatouoinou.blogspot.com/2022/04/la-serena-rosso-di-montalcino-2018.html

Volacus, Ασύρτικο, 2020

Ανοιχτό λεμονί χρώμα. Μύτη με έντονες ορυκτές και μεταλλικές αναφορές, η οποία εξελίσσεται με το χρόνο. Ένας πυρήνας από λευκό πέτρωμα, χοντρό αλάτι και ρινίσματα σιδήρου. Σχεδόν αμέσως αναδύεται το εσπεριδοειδές στην πικρή του διάσταση- μνήμες από ξύσμα λεμονιού και γκρέιπφρουτ. Φυτικές και βοτανικές νύξεις σε δεύτερο χρόνο: μια υπόμνηση από ρίγανη, θυμάρι και άγριο φασκόμηλο, καθώς και μια διακριτική νότα από αρμπαρόριζα. Μπαχαρένια απόληξη στο τελείωμα- σημειώνω: λευκό πιπέρι, μοσχοκάρυδο και, με μια επιφύλαξη, γλυκάνισος. Στόμα μεσαίας έντασης. Αρώματα από ξύσμα λεμονιού, λάιμ και γκρέιπφρουτ περιστρέφονται γύρω από τον ορυκτό πυρήνα. Βοτανική στίξη που παραπέμπει σε φασκόμηλο και πράσινο τσάι. Και πάλι η μπαχαρένια απόληξη που αναφέρει διακριτικά το λευκό πιπέρι και το μοσχοκάρυδο. Νεύρο, μέταλλο και τραγανή οξύτητα. Επίγευση σχετικά μεγάλου μήκους. Η σοδειά του 20', δύο χρόνια μετά την πρώτη προσωπική μου δοκιμή, μοιάζει να έχει κερδίσει σε βάθος και πολυπλοκότητα. Έχοντας επισκεφτεί τον τόπο και τα αμπέλια, έχοντας γνωρίσει και τον άνθρωπο πίσω από το δημιούργημα αυτό, νομίζω ότι έχω αποκτήσει μια πιο προσωπική σύνδεση με το συγκεκριμένο κρασί. Ένα εξαιρετικό κυκλαδίτικο Ασύρτικο, μια αξιολογότατη έκφραση της ποικιλίας, εκτός του νησιού της Σαντορίνης. Έπεται και συνέχεια.  90+/100. 

https://topneumatouoinou.blogspot.com/2021/06/volacus-2020.html

Salcheto Vino, Nobile di Montepulciano, 2019

 

Χρώμα μπορντό μεσαίου βάθους, γκρίζες ανταύγειες. Άνω του μετρίου η ένταση στη μύτη, η οποία χαρακτηρίζεται από το εκφραστικό φρούτο, αλλά και τη φυτικότητά της. Αρώματα από άγριο κεράσι, κόκκινο βατόμουρο, αλλά και μικρόρωγα φρούτα του δάσους αναδύονται μαζί με νότες από βιολέτα και νυχτολούλουδο. Διακριτικές, υποβόσκουσες νύξεις από δέρμα, βανίλια και νοτισμένο ξύλο (σκέφτεσαι: βαρέλι). Μια ιδέα από ευκάλυπτο στην εξέλιξη. Μια υποδόρια, επίμονη πάραυτα μνήμη από σκόνη κακάο και τρίμμα σοκολάτας. Τέλος, μια έντονα πικάντικη απόληξη παραπέμπει σε κανέλα, σπασμένο μοσχοκάρυδο και πιπέρι. Στόμα ανάλογης έντασης, όπου το φρούτο της μύτης κυριαρχεί στην παλέτα. Διακριτικό, ευγενές δέρμα και ανεπαίσθητη ξυλώδης υπόμνηση. Η μπαχαρένια στίξη αναφέρεται σε κανέλα και τριμμένο πιπέρι. Υπέροχο τελείωμα που παραπέμπει σε πικρή σοκολάτα, το οποίο συνεπικουρείται από τη γλυκόριζα. Σώμα μέτριου όγκου. Αρκετές, ζουμερές τανίνες που το καθιστούν γαστρονομικό ερυθρό. Σοκολατένια επίγευση μεσαίου μήκους. Ρουστίκ κάπως. Αδιαμφισβήτητα διαθέτει χαρακτήρα. 88+/100

Πάρος Reserve, Μωραίτης, 2020

 

Χρώμα σκούρο μπορντό, γκρίζες ανταύγειες. Μύτη μεσαίας+ έντασης. Το δέρμα, η βανίλια και το νοτισμένο ξύλο αποκαλύπτουν την πολύμηνη παραμονή του οίνου σε βαρέλι. Το μαύρο κεράσι, το μούρο και το δαμάσκηνο συμπλέκονται με πικάντικες νύξεις από μοσχοκάρυδο, κανέλα και μαύρο πιπέρι. Φυτικές απολήξεις παραπέμπουν σε ευκάλυπτο, δεντρολίβανο και κέδρο. Σοκολατένια στίξη στην εξέλιξη, ένα όμορφο θαυμαστικό από ξύσμα σοκολάτας. Στο στόμα υποχωρεί σε ένταση (ορθώς κατά την άποψή μου). Το κεράσι και το μούρο κυριαρχούν στην παλέτα. Έντονες νότες σοκολάτας στο τελείωμα. Μεσαίου όγκου σώμα, ζουμερές τανίνες και καλή δομή. Επίγευση μεσαίου μήκους. Πριν από χρόνια που το είχα δοκιμάσει, είχα ενθουσιαστεί. Διαπιστώνω πως παραμένει ένα πολύ καλό κρασί. 89+/100

https://topneumatouoinou.blogspot.com/2016/10/paros-reserve-moraitis-2011.html

Domaine du Petit Clocher, Chenin Blanc Anjou, 2022

 

Xρώμα του του σταχυού, ανοιχτό. Μύτη μεσαίας έντασης, η οποία αρχικά παραπέμπει σε λευκό ορυκτό, μέταλλο και γλυκό μπαχαρικό. Κιμωλία και ρινίσματα σιδήρου σε πρώτο χρόνο. Πικάντικες νύξεις από μοσχοκάρυδο και λευκό πιπέρι. Το λευκόσαρκο ροδάκινο και το πράσινο μήλο επισημαίνουν το φρούτο. Στόμα ανάλογης έντασης. Ζαχαρωμένο ροδάκινο, λάιμ και ανανάς ακολουθούν το μεταλλικό σύρμα. Στο βάθος ένας μικρός ορυκτός πυρήνας. Καφές μόκα και μοσχοκάρυδο στην εξέλιξη. Γλυκιές νότες από ανθόμελο στο τελείωμα. Τραγανή οξύτητα, μέτριας+ έντασης. Επίγευση μεσαίου μήκους. Αρωματικό, πικάντικο και νευρώδες. Εξαιρετική σχέση ποιότητας-τιμής. 88+/100

Συχνότητα, Οινοποιείο Δρούβα, 2021

Βαθύ ρουμπινί χρώμα. Μεσαίας+ έντασης μύτη, η οποία χαρακτηρίζεται από το μεστό μαύρο φρούτο. Το άγριο μούρο, το βύσσινο και το δαμάσκηνο μπλέκονται με νότες από ευκάλυπτο, βανίλια και γλυκάνισο. Μια αίσθηση νοτισμένης γης στην εξέλιξη, μνήμες από βρεγμένα φύλλα. Στόμα μεσαίας έντασης, έντονα φρουτώδες. Ζουμερό κόκκινο και μαύρο μούρο, μαύρο κεράσι και άγριο βύσσινο στην παλέτα. Η κανέλα και το μοσχοκάρυδο δίνουν στη συνέχεια μια πικάντικη διάσταση. Πικρή σοκολάτα στο τελείωμα.  Πλούσιο σώμα, έντονες τανίνες και καλή δομή. Σοκολατένια επίγευση μεσαίου+ μήκους. Σε αυτή την τιμή αποτελεί μια επιλογή αξίας. Θα το παρακολουθώ. 88/100

Κτήμα Αποστολίδη, Μαλαγουζιά Παλαιοχώρι, 2022

 

Λεμονόξανθο χρώμα στο ποτήρι. Μέτριας έντασης μύτη. Γλυκό λουλούδι και άνθη χαμομηλιού σε πρώτο χρόνο, καθώς και μια ασαφής ορυκτή υπόμνηση. Κυρίαρχο το λευκό ροδάκινο (είναι τόσο ξεκάθαρο σαν να το κόβεις από το δέντρο). Διακριτικές αναφορές σε λευκό πιπέρι, στικ βανίλιας, μοσχοκάρυδο και άχνη ζάχαρη. Υπάρχει μια γλυκιά απόληξη, η οποία συνεπικουρούμενη από μια επίμονη νύξη από ζυμάρι, φέρνει μνήμες από ζαχαρωμένη κρούστα ή/και τσουρέκι. Αναδεύοντας το κρασί και αναλογιζόμενος την περιπλοκή των αρωμάτων, καταλαβαίνεις πως κάτι αξιόλογο έχεις στο ποτήρι σου. Στόμα ανάλογης έντασης, στο οποίο πάλι κυριαρχεί το ζαχαρωμένο ροδάκινο και το λουλούδι. Αναφορές σε λάιμ και πράσινο μήλο στη συνέχεια. Η ορυκτότητα της μύτης φέρνει εξελικτικά την αλατότητα στο στόμα. Ακαθόριστα βοτανικά στοιχεία στο τελείωμα. Οξύτητα πάνω του μετρίου κι επίγευση πέραν του μεσαίου μήκους. Για να με κερδίσει μια Μαλαγουζιά, πρέπει να βγαίνει εκτός του πλαισίου της αναφοράς της. Και ναι, αυτό είναι ένα κρασί που επιχειρεί να διαβάσει την ποικιλία αλλιώς, γι' αυτό κι ενδιαφέρον. 90/100

Κτήμα Σολωμού, Αυγουστιάτης Cava, 2017

Βαθύ ερυθρό χρώμα. Μύτη μεσαίας έντασης με έντονες ζωικές αναφορές σε πρώτο χρόνο. Το κρέας και το δέρμα μπλέκονται με το νωπό ξύλο και τη βανίλια. Το φρούτο είναι κόκκινο και ώριμο, επισημαίνω: βύσσινο, μικρόρωγα φρούτα του δάσους. Πικάντικες απολήξεις που παραπέμπουν σε πιπέρι και κανέλα. Στόμα ανάλογης έντασης. Φρούτα του δάσους και μαρμελάδα βύσσινο στην παλέτα. Το πιπέρι και η κανέλα επιμένουν. Έντονες αναφορές σε πικρή σοκολάτα στην εξέλιξη. Έντονες τανίνες, ωστόσο όχι σε βαθμό ενοχλητικό, καθώς το βαρέλι έχει τιθασέψει τον χαρακτήρα του. Μέτριου όγκου σώμα, σχετικά χαμηλή οξύτητα, επίγευση μεσαίου μήκους. 87+/100

Domaine Charles Joguet, Touraine Clos de la Plante Martin, 2016

 

Χρυσόξανθο χρώμα, πράσινες ανταύγειες. Μεσαίας έντασης μύτη. Ορυκτό πρόσημο που φέρνει μνήμες από τρίμμα κιμωλίας και χαλίκι. Το φρεσκοκομμένο λεμόνι και το βερίκοκο μπλέκονται με το λευκό πιπέρι και τη βανίλια. Ακαθόριστες βοτανικές νύξεις στην εξέλιξη. Υπέροχα εξελιγμένο στο στόμα. Γύρω από ένα ορυκτό πυρήνα περιστρέφεται το ζουμερό λεμόνι, το οποίο αναφέρεται με ιδιαίτερη συμπύκνωση. Βερίκοκο, ξινόμηλο και ανανάς επιμηκύνουν το φρούτο. Μεταλλική στίξη και τραγανή οξύτητα. Μεσαίου μήκους επίγευση. Το είχα δοκιμάσει το 20', τρία και πλέον χρόνια μετά είναι ακόμα καλύτερο. 89/100 στην οκταετία του.

https://topneumatouoinou.blogspot.com/2020/07/domaine-charles-joguet-touraine-clos-de.html

Κτήμα Αποστολίδη, Ασύρτικο Αγία Τριάδα, 2021

Χρώμα λεμονοπράσινο ανοιχτό. Μεσαίας+ έντασης μύτη με έντονες ορυκτές και μεταλλικές αναφορές. Μνήμες από τρίμμα κιμωλίας, ρινίσματα σιδήρου και θειάφι. Πικρή φλούδα εσπεριδοειδούς στη συνέχεια, η οποία παραπέμπει σε ξύσμα από γκρέιπφρουτ και λεμόνι. Ιδιαίτερη μπαχαρένια απόληξη με αναφορές σε λευκό πιπέρι και βανίλια (Μαδαγασκάρης). Δύναμη και νεύρο στο στόμα. Το γκρέιπφρουτ, το πικρό λεμόνι και το ξινόμηλο περιστρέφονται γύρω από ένα συμπαγή ορυκτό πυρήνα. Η υφάλμυρη αίσθηση συντάσσεται στη γραμμή των μπαχαρικών. Κοφτερή, τραγανή οξύτητα και λεμονάτη επίγευση μεσαίου+ μήκους. Ένα Ασύρτικο από την Καβάλα που με άφησε με το στόμα ανοιχτό. Αν έμπαινε πειρατικά σε τυφλή δοκιμή, δύσκολα θα το ξεχώριζα από Σαντορίνη... Θα ξαναβρεθούμε, υποθέτω. 91+/100