Ανοιχτό λεμονί χρώμα. Μύτη με έντονες ορυκτές και μεταλλικές αναφορές, η οποία εξελίσσεται με το χρόνο. Ένας πυρήνας από λευκό πέτρωμα, χοντρό αλάτι και ρινίσματα σιδήρου. Σχεδόν αμέσως αναδύεται το εσπεριδοειδές στην πικρή του διάσταση- μνήμες από ξύσμα λεμονιού και γκρέιπφρουτ. Φυτικές και βοτανικές νύξεις σε δεύτερο χρόνο: μια υπόμνηση από ρίγανη, θυμάρι και άγριο φασκόμηλο, καθώς και μια διακριτική νότα από αρμπαρόριζα. Μπαχαρένια απόληξη στο τελείωμα- σημειώνω: λευκό πιπέρι, μοσχοκάρυδο και, με μια επιφύλαξη, γλυκάνισος. Στόμα μεσαίας έντασης. Αρώματα από ξύσμα λεμονιού, λάιμ και γκρέιπφρουτ περιστρέφονται γύρω από τον ορυκτό πυρήνα. Βοτανική στίξη που παραπέμπει σε φασκόμηλο και πράσινο τσάι. Και πάλι η μπαχαρένια απόληξη που αναφέρει διακριτικά το λευκό πιπέρι και το μοσχοκάρυδο. Νεύρο, μέταλλο και τραγανή οξύτητα. Επίγευση σχετικά μεγάλου μήκους. Η σοδειά του 20', δύο χρόνια μετά την πρώτη προσωπική μου δοκιμή, μοιάζει να έχει κερδίσει σε βάθος και πολυπλοκότητα. Έχοντας επισκεφτεί τον τόπο και τα αμπέλια, έχοντας γνωρίσει και τον άνθρωπο πίσω από το δημιούργημα αυτό, νομίζω ότι έχω αποκτήσει μια πιο προσωπική σύνδεση με το συγκεκριμένο κρασί. Ένα εξαιρετικό κυκλαδίτικο Ασύρτικο, μια αξιολογότατη έκφραση της ποικιλίας, εκτός του νησιού της Σαντορίνης. Έπεται και συνέχεια. 90+/100.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου