Οινοποιείο Πατιστής, Blanc de Noir, 2019

 

Σαφέστερα διαφορετική εντύπωση από την τελευταία φορά που δοκίμασα το συγκεκριμένο κρασί, τώρα με τρία χρονάκια στην πλάτη του είναι πολύ καλύτερο, εξαιρετικό θα έλεγα. Χρώμα ιδιαίτερο, σκούρο λεμονί προς μπρονζέ με ροζ ανταύγειες. Μύτη μεσαίας έντασης με το αγιόκλημα και τη φλούδα του πορτοκαλιού να ξεπροβάλλουν σχεδόν αμέσως. Το ώριμο αχλάδι και φρέσκο λάιμ μπλέκονται με την πράσινη ντομάτα και την πράσινη ελιά μέσα σε ένα βοτανικό φόντο που φέρνει μνήμες από άγριο φασκόμηλο και θυμάρι. Μια ανεπαίσθητη νότα από βούτυρο στο τέλος. Πληθωρικό στο στόμα με το εσπεριδοειδές να πρωταγωνιστεί στην παλέτα. Μανταρίνι, ζαχαρωμένο λεμόνι και περγαμόντο πλημμυρίζουν τον ουρανίσκο. Η πράσινη ντομάτα επιμένει και υπενθυμίζει την ποικιλία. Βοτάνια και ανθόμελο στο τελείωμα. Ελάχιστα λιπαρό με εξαιρετική δομή που το καθιστά ικανό να συνοδέψει και περίπλοκα πιάτα (στη συγκεκριμένη περίπτωση ταίριαξε περίφημα με κατσίκι λεμονάτο). Μέτριας έντασης οξύτητα, μεσαίου μήκους επίγευση. Εύγε! 89/100

https://topneumatouoinou.blogspot.com/2019/10/blanc-de-noir-2018.html

La Serena, Rosso di Montalcino, 2018

Δεν ξέρω, ίσως παίζει ορισμένες φορές ρόλο και η συγκυρία κάτω από την οποία δοκιμάζει κανείς ένα κρασί. Δεν εξηγείται διαφορετικά το γιατί έχω διαφορετικές εντυπώσεις για αυτό το Rosso της ίδιας μάλιστα χρονιάς, αφού έκανα την επανάληψή μου έπειτα από  4-5 μήνες. Χρώμα μπορντό μεσαίου βάθους, γκρίζες ανταύγειες. Μύτη μεσαίας έντασης με ξεκάθαρες φυτικές αναφορές -σημειώνω: πεύκο, δεντρολίβανο, τσάι ίσως. Ζωικές νύξεις που παραπέμπουν σε κρέας. Το φρούτο ξεπροβάλλει με αδρές νότες από άγριο βύσσινο και βατόμουρο. Μια πικάντικη διάσταση που φέρνει στο νου σπασμένο πιπέρι και στικ βανίλιας. Μια ιδέα από βούτυρο γάλακτος στο τελείωμα. Στόμα ανάλογης έντασης, εξαιρετικά ραφιναρισμένο. Βατόμουρο, κεράσι και ζαχαρωμένη φράουλα κυριαρχούν στην παλέτα. Το μαύρο τσάι είναι αρκετά εντονότερο τώρα. Λιπαρή υφή που δένει το σύνολο αλλά και προσδίδει χαρακτήρα. Μεσαίου όγκου σώμα, πολύ καλή δομή, μαλακές αλλά συνάμα ζουμερές τανίνες, επίγευση μεσαίου μήκους. Αναπροσαρμόζω την αξιολόγησή μου, πρόκειται για ένα υπέροχο κρασί.  90/100

https://topneumatouoinou.blogspot.com/2021/11/la-serena-rosso-di-montalcino-2018.html

Πλαγίως Ερυθρός, Βιβλία Χώρα, 2012

Ξαναδοκιμάζοντας το merlot του Βιβλία Χώρα καταλήγω στο εξής: πρόκειται για ένα κρασί με συμπυκνωμένο φρούτο, υψηλό αλκοολικό βαθμό, λιπαρή υφή και εξαιρετικά λειασμένες τανίνες σίγουρα δεν θα αφήσει τους συνδαιτημόνες σου αδιάφορους. Σκούρο μπορντό χρώμα στο ποτήρι. Μύτη υψηλής έντασης με το μαύρο μούρο και το άγριο κεράσι να κυριαρχούν. Μύρτιλο και φρούτα του δάσους ακολουθούν. Φυτικές νότες που φέρνουν μνήμες από αποξηραμένα λουλούδια αλλά και μαύρο τσάι. Αρωματικό ξύλο και βανίλια προδίδουν τη σπουδαία συνδρομή του βαρελιού. Γεμάτο στόμα με μεστό φρούτο. Μούρο, μαύρο κεράσι και δαμάσκηνο πλημμυρίζουν τον ουρανίσκο. Μια ιδέα από σοκολάτα γάλακτος στη συνέχεια. Έντονη, βουτυράτη λιπαρότητα που σε συνδυασμό με τις υπέροχα μαλακωμένες τανίνες κάνουν το κρασί πολύ προσιτό παρά τη συμπύκνωση και το αλκοόλ του. Επίγευση σχετικά μεγάλου μήκους. 91/100

https://topneumatouoinou.blogspot.com/2017/02/2009.html

Δάφνιος Λευκός, Δουλουφάκης, 2018

Πριν λίγες ημέρες είχα ανοίξει έναν Λευκό Δάφνιο του 2017 και είχα ενθουσιαστεί. Το κρασί αυτό αποτελεί την απόλυτη αξία, αν αναλογιστεί κανείς την τιμή του. Η φιάλη του 18' είχε την τιμητική της στο πασχαλινό τραπέζι και συνόδεψε το κατσίκι στη σούβλα (!). Η μύτη είναι ήπια. Διακριτικά αρώματα από βερίκοκο και λευκό ροδάκινο ξεπροβάλλουν διστακτικά και εξελίσσονται στη συνέχεια. Έντονη μεταλλικότητα προσδίδει χαρακτήρα στο κρασί. Στο στόμα ευγενές και ήπιο εξίσου, αφήνει τα πυρηνόκαρπα να περιπλανηθούν στον ουρανίσκο. Λιπαρό τόσο όσο να ταιριάξει με το καθόλου ευκαταφρόνητο έδεσμα. Μέτριας έντασης οξύτητα, μεσαίου μήκους επίγευση. Δεν φτάνει στα επίπεδα του 17' ωστόσο παραμένει με 4 χρόνια στην πλάτη ένα πολύ καλό λευκό. 87+/100

 https://topneumatouoinou.blogspot.com/search?q=%CE%B4%CE%AC%CF%86%CE%BD%CE%B9%CE%BF%CF%82

Βιδιανό, Oenops, 2020

Ανοιχτό λεμονί χρώμα. Μύτη μεσαίας έντασης και αρκετά κομψή που φέρνει σε πρώτο χρόνο μνήμες από λευκά άνθη και γύρη λουλουδιών. Το λευκό ροδάκινο και το βερίκοκο ξεπροβάλλουν με αρκετή φρεσκάδα. Επίμονες αναφορές σε μαγιά, υγρή ζύμη και ψωμί στη συνέχεια. Στόμα ανάλογης έντασης με το γκρέιπφρουτ να έχει εκτόπισμα και να αφήνει πίσω του τα πυρηνόκαρπα. Μια αίσθηση από φρυγανιά ή/και προζύμη. Λιπαρότητα, εξαιρετική ισορροπία και δομή. Σώμα με όγκο, μέτριας έντασης οξύτητα και μεσαίου μήκους επίγευση. Αυστηρό μα ευγενές, ένα εξαιρετικό βιδιανό. Ταίριαξε άριστα με τη μαγειρίτσα. Θα το παρακολουθώ στο μέλλον. 89/100

https://topneumatouoinou.blogspot.com/2019/01/oenops-2017.html

 

Νάουσα, Οινοποιείο Μπουτάρη, 2010

Χρώμα κεραμιδί μεσαίου βάθους. Μύτη μεσαίας έντασης όπου  σε πρώτο χρόνο η λιαστή ντομάτα και τα δαφνόφυλλα μπλέκονται με το μπαχάρι, την κανέλα και τα σπασμένα πιπέρια. Σε δεύτερο χρόνο ξεμυτίζει το φρούτο, με το υπερώριμο δαμάσκηνο και το βύσσινο να πρωταγωνιστούν. Αναφορές σε νωπό ξύλο και νοτισμένο χώμα προδίδουν τα χρόνια που έχει στην πλάτη. Στόμα ανάλογης έντασης με το ζουμερό βύσσινο και το ντοματοπολτό να κυριαρχούν. Το γλυκό και ώριμο μούρο καθώς και το δαμάσκηνο ακολουθούν. Ξυλώδης ραχοκοκαλιά και πικάντικο τελείωμα. Ελαφρύ σώμα, μαλακές τανίνες, καλή ισορροπία και δομή. Επίγευση μεσαίου+ μήκους. Κρασί με συναισθηματική αξία (ίσως το πρώτο ελληνικό ερυθρό που κυκλοφόρησε εμφιαλωμένο στην ελληνική αγορά) που εκφράζει την ποιότητα και το δυναμικό της ποικιλίας στη Νάουσα. Συνόδεψε ιδανικά τον πασχαλινό λαμπριάτη. Δεν είμαι λάτρης της μακράς παλαίωσης και δε θα βαθμολογήσω.

Δωρικός Οίνος, Ερυθρός 2020

Διαβάζω πως το κρασί οινοποιείται παραδοσιακά σε ανοιχτές δρύινες δεξαμενές με τη χρήση κλαδιών ελάτου και λίθων ποταμών στην κορυφή για την προστασία του σταφυλοπολτού από την οξείδωση. Αυτή η διαδικασία εκκρίνει φυσικά κάποια ρητίνη ελάτου στο μούστο. Χρώμα ερυθρό, κάπως θολό.  Μύτη μεσαίας έντασης, με την πευκοβελόνα, τον κέδρο και το θρούμπι να ξεπηδούν σε πρώτο χρόνο και να μπλέκονται με το φρέσκο κόκκινο φρούτο που εκφράζεται κυρίως με το μούρο και το φραγκοστάφυλο. Η ρητίνη είναι ευδιάκριτη, φέρνει μνήμες από ρετσίνι, μαστίχα. Στόμα ανάλογης έντασης που επιμένει στις αναφορές της μύτης. Τονισμένη οξύτητα, τανίνες που ζητούν συνοδεία, μεσαίου μήκους επίγευση. Έλλειψη ισορροπίας, ρουστίκ προσέγγιση. 82/100 

Καραβιτάκης, Κλίμα Βιδιανό, 2020

Χρώμα λεμονί ανοιχτό. Μύτη μεσαίας έντασης με το λεμονανθό και το βερίκοκο να ξεπροβάλλουν σε πρώτο χρόνο. Λευκό ροδάκινο, γκρέιπφρουτ και πορτοκάλι ακολουθούν. Μεταλλικές αναφορές κλείνουν το μπουκέτο. Στόμα ανάλογης έντασης με το βερίκοκο, το ροδάκινο, το νεκταρίνι αλλά και το περγαμόντο να κυριαρχούν στην παλέτα. Τραγανή οξύτητα και μεταλλικότητα το κάνουν αρκετά θελκτικό. Επίγευση μεσαίου μήκους. Αδιαμφισβήτητη αξία για την τιμή του. 87+/100

https://topneumatouoinou.blogspot.com/2016/07/2015_29.html

Chateau Thivin, Cote de Brouilly, 2019

 

Χρώμα ρουμπινί μεσαίου βάθους, ημιδιαφανές. Μύτη μεσαίας έντασης με το κεράσι και το βύσσινο να ξεπροβάλλουν αμέσως. Αδρές βοτανικές και φυτικές νότες προσδίδουν ένα πολύ θελκτικό αρωματικό χαρακτήρα. Μαντζουράνα, ρίγανη, κέδρος, μαύρο τσάι και ρόιμπος μπλέκονται σε ένα αιθέριο μπουκέτο. Ανάλογης έντασης στόμα. Το κεράσι, το μούρο και το βατόμουρο μπλέκονται με το άγριο φασκόμηλο, το μάυρο τσάι και το βαλσαμόχορτο. Σώμα ελαφρύ, ήπιες τανίνες, μεσαίου μήκους επίγευση. Το βράδυ στο δείπνο μετά από ένα κουραστικό ταξίδι. Πολύ καλό! 89+/100

Μαλαγουζιά, Κτήμα Γεροβασιλείου, 2021

Έτσι το έφερε και δοκίμασα για ακόμα μία φορά αυτή την πολύ εκφραστική κι εξωστρεφής μαλαγουζιά του Κτήματος Γεροβασιλείου. Πρόκειται για μια "αρωματική βόμβα", ένα κρασί που εντυπωσιάζει εύκολα με την πληθώρα των αρωμάτων του, με λίγα λόγια εξαιρετικά καλό για αυτό που είναι, χωρίς να προσθέτει ωστόσο κάτι άλλο, ιδιαίτερο και διαφορετικό στο οινικό τοπίο της χώρας. Ανοιχτό ξανθό χρώμα. Μύτη μεσαίας+ έντασης, εξόχως αρωματική. Βερίκοκο, ροδάκινο, λωτός, ροδόνερο, τριαντάφυλλο κι ένα ολάνθιστο λιβάδι με λουλούδια ξεπηδούν από το ποτήρι. Ανατολίτικα μπαχαρικά στο τελείωμα φέρνουν στο νου κάρυ και μπαχάρι. Τα ίδια και στο στόμα. Κορόμηλο, αχλάδι, λίτσι, λωτός καθώς και πυρηνόκαρπα μπλέκονται με τις διακριτικές ανθικές νότες. Ίσως αν είχε μεταλλικότητα και πιο ζωηρή οξύτητα να έμοιαζε με Gewurztraminer. Όχι από τα κρασιά που προτιμώ να πίνω. 88/100 για αυτό που είναι.

https://topneumatouoinou.blogspot.com/2014/08/2012_15.html

Κτήμα Μερκούρη, Καλλιστώ 2018

 

Βρήκα το Καλλιστώ του Κτήματος Μερκούρη στα 3 ευρώ προσφορά σε κάβα, λόγω της ηλικίας του. Ένα κρασί που στη νεότητά του κοστίζει γύρω στα 11 ευρώ, με μια 4ετία στην πλάτη πήγε στα 3. Οι ποικιλίες (ασύρτικο-ρομπόλα), αλλά και το Κτήμα με υποψίασαν ότι κάποιο λάθος έχει γίνει από τους ιθύνοντες της κάβας. Και είχα δίκιο! Το κρασί ήταν ωραιότατο, ωριμότατο, ευγενέστατο. Ντροπαλή μύτη που εξελίσσεται σιγά-σιγά. Λεμόνι και λεμονανθός, λάιμ και κυδώνι οι αρχικές αναφορές. Φύλλα φασκόμηλου και lemon grass  στη συνέχεια. Στο στόμα κερδίζει σε ένταση, παρά την αρχική υποτονικότητά του. Κυδώνι, μους λεμονιού, μπανάνα, περγαμόντο καθώς και ζαχαρωμένο βερίκοκο προελαύνουν στον ουρανίσκο. Έντονη μεταλλικότητα αλλά και λίγο ορυκτό στο βάθος. Μέτριας έντασης οξύτητα, μεσαίου μήκους επίγευση. 87+/100

https://topneumatouoinou.blogspot.com/2015/12/2014_27.html

Thierry Germain, Domaine des Roches Neuves, Saumur-Champigny Les Memoires, 2018

 

Προς εμπέδωση η επανάληψη του εξαιρετικού "Les Memoires", αυτή τη φορά στην πολύ καλή χρονιά του 2018. Μύτη υψηλής έντασης που, αν πάρει το χρόνο της, είναι πραγματικά μαγευτική. Τι να πρωτοπεριγράψω; Μολύβι και γραφίτης ξεπροβάλλουν σε πρώτο χρόνο και σε κάνουν να αναφωνήσεις πως εδώ υπάρχει κάτι πολύ ιδιαίτερο. Νότες ξηρών καρπών αμέσως μετά, με το καρύδι να προεξέχει. Μωβ ανθός στη συνέχεια, λουίζα και βιολέτα. Μια ιδέα από δεντρολίβανο. Πευκοβελόνες, κουκουνάρι, δάσος- ταξίδι ολόκληρο. Το φρούτο ξεπηδά με μνήμες από μαύρο μούρο, ακάι μπέρι, μύρτιλο και μικρόρωγα φρούτα του δάσους. Πικάντικες νύξεις που παραπέμπουν σε μαύρο πιπέρι και μοσχοκάρυδο. Κι όλα αυτά σε πρώτο χρόνο. Σε δεύτερο χρόνο διακρίνεται μαύρη σταφίδα, μια υποψία από ξανθό καπνό, αλλά και ζωικές αναφορές που θυμίζουν δέρμα και κυρίως κρέας. Στόμα εξίσου υψηλής έντασης με το φρούτο να βγαίνει περισσότερο στο προσκήνιο, μαύρο, καθαρό και ζουμερό. Πικάντικες νύξεις με το μπαχάρι και το μοσχοκάρυδο να πρωταγωνιστούν. Μια ιδέα από φύλλα μαύρου τσαγιού. Σε δεύτερο χρόνο έντονες μνήμες από πικρή σοκολάτα αλλά και από σοκολάτα εμποτισμένη σε λικέρ. Διακριτικό ορυκτό φόντο που δίνει βάθος. Σώμα μεσαίου+ όγκου, μέτριες, ζουμερές τανίνες, εξαιρετική δομή. Επίγευση μεγάλου μήκους. Ο Thierry Germain είναι ο αγαπημένος μου παραγωγός από το Λίγηρα, πάει και τελείωσε.  Όσο βρίσκω τα κρασιά του, δε θα σταματήσω να  τα πίνω. Το "Les Memoires" είναι ένα κρασί κλάσης, ένα εμβληματικό κρασί αναφοράς που αποθεώνει με εμφατικό τρόπο το terroir του Λίγηρα και αποτελεί από μόνο του μια ωδή στο cabernet frank. Αριστούργημα! 94/100

Thierry Germain, Domaine des Roches Neuves, Saumur-Champigny Les Memoires, 2020

Χρώμα σκούρο ρουμπινί. Ένα αιθέριο μπουκέτο στη μύτη που διαρκώς εξελίσσεται και πραγματικά σε μαγεύει. Τι μπορεί να σημειώσει κανείς κατά την ανάδευση; Ένταση σε υψηλά επίπεδα. Μια φυτικότητα που παραπέμπει σε πεύκο και κέδρο, σε μνήμες από νοτισμένο δάσος, σε νότες από μαύρο τσάι. Μια διάχυτη ιδέα από μολύβι και γραφίτη. To φρούτο ζωηρό σε μαύρα και μωβ χρώματα. Μούρο, βατόμουρο κυρίως. Το γλυκό, ζαχαρωμένο λουλούδι ξεχωρίζει. Νύξεις από ξηρούς καρπούς, κυρίως από φουντούκι ή.και καρύδι. Αρωματικό ξύλο, σανταλόξυλο. Ένα ιδιαίτερο άρωμα που θυμίζει παπαρούνα, παπαρουνόσπορο. Στόμα εξίσου μεγάλης έντασης και συμπύκνωσης. Εκρηκτικό, καθαρό φρούτο γύρω από ένα ορυκτό πυρήνα. Μούρο, βατόμουρο και μικρόρωγα φρούτα του δάσους κυριαρχούν στον ουρανίσκο. Οι αναφορές της μύτης επανέρχονται σταδιακά (με το φρούτο βέβαια να  είναι στο προσκήνιο. Σώμα μεσαίου+ όγκου, εξαιρετική δομή και στιβαρές τανίνες. Επίγευση μεγάλου μήκους. Το cabernet franc στα καλύτερά του. Ένα σπουδαίο κρασί! 93/100

 

Rarus K, Κτήμα Μπαϊρακτάρη, 2020

 

Απαλό λεμονί χρώμα με πρασινωπές ανταύγειες. Μύτη αρχικά ντροπαλή, ξετυλίγει σταδιακά αρώματα από λεμόνι, κυδώνι και άγουρο αχλάδι. Μια μακρινή ιδέα από δυόσμο σε δεύτερο χρόνο. Στόμα μεσαίας έντασης με το κυδώνι να συνεπικουρείται από νότες πορτοκαλιού και μανταρινιού. Μια διακριτική ορυκτή υπόμνηση λειτουργεί παρασκηνιακά. Μέτριας έντασης οξύτητα, μεσαίου μήκους λεμονάτη επίγευση. Νόστιμο, όμως όχι  καλύτερο από πολύ φθηνότερες κυδωνίτσες που κυκλοφορούν. 87+/100

Βηλάνα Πυροβολικές, Λυραράκης, 2019

 

Ανοιχτό χρυσαφί χρώμα. Συγκλονιστική μύτη που κερδίζει σε ένταση και πολυπλοκότητα με το χρόνο. Νότες από ξύσμα λεμονιού και κίτρο ξεπροβάλλουν γύρω από ένα ξεκάθαρο ορυκτό φόντο. Κυδώνι, περγαμόντο και αχλάδι συνδιαλέγονται με πικάντικες νύξεις από λευκό και πράσινο πιπέρι καθώς και βανίλια. Μνήμες από χοντρό θαλασσινό αλάτι. Ένα αιθέριο άγγιγμα από αποξηραμένα λουλούδια αλλά και γύρη. Σε δεύτερο χρόνο το κρασί αποκτά έναν σχεδόν μίνεραλ χαρακτήρα, με τις πετρόλ νύξεις να φέρνουν έντονα στη μνήμη riesling. Στόμα μεγάλης έντασης και αξιοσημείωτης συμπύκνωσης. Κυδώνι, λεμόνι, ξύσμα λάιμ και πικρό γκρέιπφρουτ μπλέκονται με αδρές ορυκτές νότες που παραπέμπουν σε βρεγμένο βότσαλο. Σε δεύτερο χρόνο μια ιδέα από αχλάδι και άγουρο βερίκοκο.  Η υφάλμυρη αίσθηση σε κάνει να αναρωτιέσαι τι πίνεις. Αλήθεια βηλάνα; Τραγανή οξύτητα υψηλής έντασης και μεγάλης διάρκειας επίγευση. Το καλύτερο κρασί του Λυραράκη και ένα από τα πιο αξιόλογα ελληνικά λευκά. Εξαιρετικό!!! 92/100

Domaine Jean-Claude et Nicolas Fayolle, La Grande Seguine Crozes-Hermitage, 2018

Σε επανάληψη αυτό το αιθέριο Crozes του Fayolle. Χρώμα ρουμπινί λαμπερό, ανταύγειες γκρίζες. Μύτη μεσαίας έντασης όπου αδρές φυτικές νότες μπλέκονται με έντονες νύξεις μπαχαρικών. Δεντρολίβανο, ευκάλυπτος, κέδρος και πεύκο σε πρώτο χρόνο. Σπασμένα πιπέρια, μοσχοκάρυδο και στικ βανίλιας αμέσως μετά. Το φρούτο ξεπροβάλλει με μνήμες από μαύρο μούρο και κεράσι. Μια ιδέα από ξηρούς καρπούς, ίσως φουντούκι. Αρκετά εκφραστικό και στο στόμα. Μαύρο μούρο και βατόμουρο πρωταγωνιστούν. Γήινες νύξεις, νοτισμένο χώμα. Ιδιαίτερα πικάντικο, με τα πολύχρωμα πιπέρια, το μοσχοκάρυδο και το μπαχάρι να κερδίζουν την παράσταση. Σώμα μεσαίου όγκου, πολύ καλή δομή, μέτριες τανίνες και επίγευση μεσαίου μήκους. Μου άρεσε περισσότερο από την πρώτη φορά που το δοκίμασα. 90/100

https://topneumatouoinou.blogspot.com/2019/06/la-grande-seguine-crozes-hermitage-2016.html

Domaine Cornin, Bourgogne Blanc, 2018

Μέτριο λεμονί χρώμα. Μύτη μεσαίας έντασης που διαρκώς εξελίσσεται. Βανίλια, σανταλόξυλο, βούτυρο και άχνη ζάχαρη ξεπροβάλλουν στις πρώτες αναδεύσεις. Βερίκοκο, ροδάκινο και περγαμόντο αναδεικνύουν το φρούτο. Μια ιδέα από λευκό ορυκτό. Στόμα ανάλογης έντασης. Το βερίκοκο, ο γιερμάς, το περγαμόντο και ο αιθέρας λεμονιού κυριαρχούν στον ουρανίσκο. Μια αίσθηση από ζαχαρωμένο λουλούδι. Στην εξέλιξη μνήμες από φρυγανισμένο ψωμί, βούτυρο και κερήθρα. Λιπαρή αίσθηση, τραγανή οξύτητα και εξαιρετική δομή. Επίγευση μεσαίου μήκους. Μια απέριττη έκφραση της Βουργουνδίας. Κομψότητα και χάρη. 88+/100