Το ίδιο κρασί, επανάληψη ενάμιση χρόνο μετά ("σαν μια παλιά ερωμένη που είχα καιρό να δω"). Χρώμα ανοιχτό χρυσό και λαμπερό. Μύτη μεσαίας+ έντασης με αδρές νότες βανίλιας και αποξηραμένου βερίκοκου σε πρώτο χρόνο. Ωμό αμύγδαλο και καραμέλα βουτύρου έπονται. Στόμα ανάλογης έντασης με τη βανίλια και την καραμέλα να προεξέχουν. Πυρηνόκαρπα στο βάθος αλλά και ορυκτές νύξεις. Ξηροί καρποί (αμύγδαλο, φουντούκι) και καβουρδισμένο σιτάρι (!). Ένα τικ από μέλι κλείνει την αυλαία. Μέτριας έντασης οξύτητα, λιπαρότητα, μεσαίου+ μήκους επίγευση. Πληθωρικό, κρασί ειδικής κατηγορίας που εντυπωσίασε τους συνδαιτημόνες. Δεν έχασε καθόλου σε αξία (για να μην αναφέρω ξανά τα περί ερωμένης!) 88/100
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου