Αλήθεια, αυτή η τόσο παρεξηγημένη ποικιλία πότε θα βρει τη δικαίωσή της; Εδώ έχουμε μια ακόμη εξαιρετική έκφραση αυτού του ταπεινού σταφυλιού του αττικού αμπελώνα και μάλιστα σε μια εξελιγμένη εκδοχή λόγω των 4 και πλέον ετών που κουβαλά στην πλάτη. Μα τί, το σαββατιανό παλαιώνει; Φυσικά και παλαιώνει και μάλιστα περίφημα. Κρασί τέτοιου ύφους και κλάσης με λιγότερο από 8 ευρώ, πραγματικά δεν βρίσκεις! Παίρνεις απλά μια εξάδα και την αφήνεις στο κελάρι. Χρώμα ανοιχτό χρυσοπράσινο, λαμπερό. Μύτη μεσαίας έντασης με υποβόσκουσες πετρόλ αναφορές. Το κυδώνι συνυπάρχει με μεταλλικά ρινίσματα ενώ στο βάθος διακρίνονται αδρές νύξεις από υγρή ζύμη. Αν μη τι άλλο ενδιαφέρον. Στόμα μεσαίας έντασης όπου το φρούτο απελευθερώνεται και κυριαρχεί. Κυδώνι, περγαμόντο, πάστα βερίκοκο και μπανάνα στην παλέτα. Μνήμες από ζυμάρι και ψωμί στη συνέχεια. Ξεκάθαρος μεταλλικός πυρήνας ο οποίος κάπως αμυδρά παραπέμπει σε riesling. Μέτριας έντασης οξύτητα, λιπαρότητα που δίνει βάθος, μεσαίου+ μήκους επίγευση. Θα την πω την κακία μου. Υποθετικός λόγος: Αν αυτός που έφτιαξε αυτό το κρασί καταγόταν από το Φριούλι, θα το κοστολογούσε τα διπλά (τουλάχιστον). Εξαίσιο! 89/100
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου