Οίνος φυσικός, αφιλτράριστος από τις ποικιλίες της Ραψάνης (Ξινόμαυρο, Σταυρωτό, Κρασάτο) και από την περιοχή Κρανιά του Κάτω Ολύμπου. Το χρώμα στο ποτήρι είναι θολό, ενώ υπάρχει ένας ανεπαίσθητος αφρισμός, προϊόν της ζύμωσης. Σε ένα περιβάλλον ευγενούς οξείδωσης έρχονται σε πρώτο χρόνο μνήμες από φλούδα σταφυλιού, αλλά και νοτισμένου χώματος. Μια ιδέα από πράσινη ελιά, καθώς και από μαντζουράνα στην εξέλιξη. Στο στόμα το φρούτο είναι ξινό και εκφράζεται με νότες από άγουρο βερίκοκο, νεράντζι, πράσινη μπανάνα και πράσινο σταφύλι. Μια αίσθηση από καρπό, πυρήνα ελιάς στην εξέλιξη. Βοτανικής νύξεις που φέρνουν στο νου πράσινο τσάι. Η οξύτητα είναι ήπια και η επίγευση μεσαίου+ μήκους. Ένα πολύ ιδιαίτερο, ρουστίκ κρασί. Αυτή η τάση του να μετατρέπεις τα μειονεκτήματα προτερήματα εμένα με ξεπερνά. Φυσικά δεν θα έγραφα κάτι τέτοιο, αν η φιάλη δεν κόστιζε γύρω στα 45 ευρώ. Αναντίστοιχη η ποιότητα σε σχέση με την τιμή, κατά την ταπεινή μου άποψη. 87/100 (η τρέχουσα χρονιά από τον οινοποιό).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου