Άνοιξα το Δάφνιο Λευκό του 17', χωρίς να έχω μεγάλες προσδοκίες μιας και το κρασί είχε κουβαλούσε ήδη 5 χρόνια στην πλάτη του. Ωστόσο τώρα μπορώ να δηλώσω εντυπωσιασμένος από την εξέλιξη του. Πραγματικά, δεν μπορώ να σκεφτώ άλλο κρασί τέτοιας κλάσης σε αυτή τη τιμή και με τέτοιου είδους συνδιαλλαγή με το χρόνο. Στο ποτήρι ανοιχτό χρυσό χρώμα. Μύτη μεσαίας έντασης με μια ανεπαίσθητη οξείδωση, πολύ ευγενής πάραυτα, που ίσως να εκμυστηρεύεται το απαλό άγγιγμα του χρόνου. Μνήμες από ρινίσματα σιδήρου και μέταλλο. Το φρούτο είναι αρκετά μεστό, με το υπερώριμο βερίκοκο και το περγαμόντο να κυριαρχούν. Στόμα μεσαίας+ έντασης όπου το βερίκοκο είναι ο πρωταγωνιστής. Λευκό ροδάκινο, ξύσμα από λεμόνι, μανταρίνι και περγαμόντο ακολουθούν. Μια ιδέα από αποξηραμένο χαμομήλι σε δεύτερο χρόνο. Χαρακτηριστική μεταλλικότητα που σε συνδυασμό με την τραγανή οξύτητα αφήνουν μια πλούσια αίσθηση στο στόμα. Επίγευση μεγάλου μήκους. Εξαιρετικό, ο χρόνος τού έχει δώσει ένα συν παραπάνω από αυτό της σοδειάς του 20' που δοκίμασα πρόσφατα. 90+/100
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου