Blend από ορεινό ροδίτη και μαλαγουζιά. Αυθόρμητη ζύμωση σε παλιές δρύινες δεξαμενές με γηγενείς ζύμες χωρίς θείωση ή άλλη παρέμβαση. Εμφιαλώνεται αφιλτράριστο. Χρώμα σκούρο πορτοκαλί που προσομοιάζει με αυτό του μελιού. Μύτη μεσαίας+ έντασης, πληθωρική και ιδιαίτερη. Υπερώριμο αχλάδι, πορτοκαλόφλουδα, ζαχαρωμένο νεράντζι και κουμκουάτ ξεπηδούν εμφατικά από το ποτήρι. Στη συνέχεια τη σκυτάλη παίρνουν τα βότανα του δάσους (χαμομήλι, κόκκινο τσάι, σιδερίτης). Και συνεχίζω να σημειώνω: αποξηραμένα λουλούδια, ανθόμελο. Μια υποψία μεταλλικότητας σε κάνει να σκεφτείς ρινίσματα σιδήρου. Στόμα ανάλογης έντασης με την πορτοκαλόφλουδα και την καραμέλα να κυριαρχούν. Μέλι και ξηροί καρποί. Μια ιδέα οξείδωσης προσδίδει έναν ρουστίκ χαρακτήρα και σε κάνουν να θυμηθείς το κρασί του.. παππού. Σώμα με αξιοσημείωτο όγκο, τανίνες που τολμούν να ξεμυτίσουν, μεσαίου+ μήκους επίγευση. Έδωσε ρέστα. Εύγε! 89/100
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου