Χρώμα σομόν προς ροζ, λαμπερό. Μύτη μεσαίας έντασης που αρχικά φέρνει μνήμες από αγριολούλουδα αλλά και τριαντάφυλλο. Μήλο φιρίκι κι άγουρη φράουλα. Φρέσκια ντομάτα και φρυγανισμένο ψωμί στο τέλος. Ανάλογης έντασης στόμα όπου το ξινόμαυρο κάνει έντονη την παρουσία του. Μαρμελάδα ντομάτας και πατέ ελιάς συνδιαλέγονται με την άγουρη φράουλα, το ρόδι (γρεναδίνη;) και το κίτρινο κεράσι. Μια υποψία από καραμέλα βουτύρου στο τέλος. Οξύτητα αλλά κι ευδιάκριτη τανικότητα, θα θέλει ίσως κάτι λιπαρό ή/και λαδερό δίπλα του. Επίγευση μακρά. Σε κάθε περίπτωση δεν είναι ένα ανάλαφρο ροζέ που πίνεται σαν απεριτίφ. Ενδιαφέρον! 88/100
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου