Ακόμη ένας Λευκός Δάφνιος, στην τρέχουσα χρονιά του αυτή τη φορά. Ένα βιδιανό δεξαμενής το οποίο -αναλόγως με τη σοδειά- παλαιώνει περίφημα (αν και είναι πολύ ευχάριστο και φρέσκο πέραν βέβαια του ότι είναι εξαιρετικά φτηνό για την αξία του). Χρυσοπράσινο λαμπερό χρώμα. Μύτη μεσαίας έντασης που απελευθερώνει αρώματα από βερίκοκο και κυδώνι, ενώ σε δεύτερο χρόνο το πράσινο φρούτο πλαισιώνει τις αρχικές αναφορές (μνήμες από ξινόμηλο και αχλάδι). Διακριτή μεταλλική αντίστιξη. Στόμα ανάλογης έντασης με το βερίκοκο και το κυδώνι να κυριαρχούν και να πλημμυρίζουν τον ουρανίσκο. Η μεταλλικότητα σε συνδυασμό με το πάχος και τη διακριτική λιπαρότητα προσδίδουν βάθος και χαρακτήρα. Όχι, δεν είναι περίπλοκο (ακόμη), είναι όμως σπουδαίο μες στην απλότητά του και με εξαιρετικές οργανοληπτικές αναφορές. Μέτριας έντασης οξύτητα, επίγευση σχετικά μεγάλου μήκους. 88+/100
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου