Το ίδιο κρασί, της ίδιας εσοδειάς (που είχα δοκιμάσει το 20') με τέσσερα ακόμα χρόνια στην πλάτη του, χωρίς να έχει χάσει τίποτε από την φρεσκάδα του και έχοντας εξελιχθεί (νομίζω) προς το καλύτερο. Ωραίο λεμονοπράσινο, λαμπερό χρώμα στο ποτήρι. Μύτη με αδρές πετρόλ αναφορές, μεσαίας+ έντασης που σαγηνεύει. Ο αιθέρας του λεμονιού και το μοσχολέμονο περιστρέφονται γύρω από έναν ορυκτό πυρήνα που παραπέμπει σε κιμωλία και βότσαλο. Μια υπέροχη μπαχαρένια εξέλιξη αναφέρει λευκό πιπέρι, κάρδαμο, γλυκό μπαχάρι και βανίλια. Μεταλικές, χάλκινες απολήξεις. Κομψότατο στόμα μεσαίας+ έντασης. Στην παλέτα λεμόνι και ξύσμα λάιμ. Μνήμες από θαλασσινό αλάτι και κελύφη οστράκων. Το φρούτο εξελίσσεται και σε δεύτερο χρόνο φέρνει αναφορές σε πυρηνόκαρπα. Κόκκοι πράσινου καφέ στην εξέλιξη (!). Το λευκό ορυκτό και το μέταλλο συνεργούν με την υφάλμυρη αίσθηση, την ελαφρώς λιπαρή υφή και την υψηλή οξύτητα. Η επίγευση είναι μακρά και απολαυστική! Ποίημα! 93/100
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου