Ένας τρόπος για να καταλάβεις αν κάτι σου άρεσε πολύ, είναι να επιθυμείς να το επαναλάβεις. Παρακολουθώ πλέον κάθε χρονιά αυτού του αγαπημένου κρασιού. Στην σοδειά του 16' έχουμε ένα οίνο σε χρώμα σκούρο μπορντό με ιώδεις ανταύγειες. Αξιοσημείωτο πως στο άδειο ποτήρι βλέπεις δάκρυα σχεδόν μωβ. Η μύτη υψηλής έντασης, αρκετά εκφραστική και πολύπλοκη. Σε πρώτο χρόνο ο ευκάλυπτος, το δεντρολίβανο, ο αστεροειδής γλυκάνισος, το στικ βανίλιας αλλά και οι ζωικές νύξεις που φέρνουν στο νου πετσί και δέρμα κυριολεκτικά δημιουργούν μια πλημμυρίδα αισθησιακών αρωμάτων. Στη συνέχεια ακολουθούν πικάντικες νότες που παραπέμπουν σε σπασμένα πολύχρωμα πιπέρια, ξύλο κανέλας, ευγενές ξύλο (δρυς;), καθώς και σε καπνικές αναφορές (ξανθός καπνός, ανοιχτό κουτί πούρων). Το φρούτο δεν υπολείπεται αλλά υποστηρίζει το μπουκέτο με κύριους εκφραστές το μαύρο μούρο, το μαύρο κεράσι και το δαμάσκηνο. Στόμα ανάλογης έντασης και αξιοσημείωτης συμπύκνωσης. Το γλυκό και ζουμερό φρούτο τώρα είναι ο πρωταγωνιστής. Αγριοκέρασο, μαύρο μούρο, μύρτιλο και μικρόρωγα φρούτα του δάσους κατακλύζουν την παλέτα. Μια ιδέα από κονιάκ, ίσως επειδή το αλκοόλ είναι κατά τι ελάχιστα αισθητό. Όγκος, δομή και δύναμη. Ζουμερές και καλολειασμένες τανίνες. Επίγευση μεγάλου μήκους. Πιο φρουτώδες, ζεστό κι εξωστρεφές από τις προηγούμενες χρονιές! 92+/100
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου