Πολύ σκούρο μπορντό χρώμα. Μύτη πληθωρική, ελαφρώς αλκοολική, στην οποία κυριαρχούν τα μαύρα και τα κόκκινα φρούτα. Αγριοκέρασο, βύσσινο, μαύρο μούρο και αποξηραμένο δαμάσκηνο οι πρώτες αναφορές. Πικάντικες νύξεις από κανέλα και μοσχοκάρυδο. Αναφορές σε ξύλο (δρυς), αλλά και γήινες νότες που φέρνουν μνήμες από νωπό χώμα και πηλό. Αποξηραμένα άνθη και βότανα στο τελείωμα. Στιβαρό στόμα με πυκνό φρούτο. Αγριοκέρασο, βύσσινο, δαμάσκηνο, καθώς και σταφίδα βουτηγμένη στο κονιάκ κυριαρχούν στον ουρανίσκο. Μνήμες από σοκολάτα bitter στην εξέλιξη. Πικάντικες νότες από μαύρο πιπέρι, σπασμένο μοσχοκάρυδο και κανέλα. Οι άγριες ακόμα τανίνες παλεύουν να έρθουν σε ισορροπία με το αλκοόλ. Κρασί υψηλής συμπύκνωσης που διψά για αίμα και απαιτεί ιδιαίτερες περιστάσεις. Σίγουρα ζητά πολύ περισσότερο χρόνο στη φιάλη, καθώς είναι εξαιρετικά νεαρό για αυτά τα στάνταρ. Πέραν τούτου, είναι ένα κρασί του οποίου η "λογική" απέχει πολύ από το δικό μου προσωπικό γούστο. Επιλέγω να μην το αξιολογήσω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου