Xρώμα βαθύ λεμονί, χρυσαφιές ανταύγειες. Μύτη μεσαίας έντασης αρκετά ιδιάζουσα. Στάχτη και καμένο σπίρτο σε πρώτο χρόνο. Μνήμες από γύρη και αγριολούλουδο ακολουθούν. Μια επίμονη υπενθύμιση από βολβούς και λάχανο στο τέλος. Προσπαθώ να βρω την αίσθηση, την ακολουθία. Προβληματίζομαι. Το στόμα δεν μου δίνει απαντήσεις. Κουκούτσι πυρηνόκαρπων, για την ακρίβεια ο πικρός πυρήνας του βερίκοκου έρχεται σχεδόν αμέσως στο μυαλό. Λάχανο και νεροκολοκύθα ακολουθούν. Λιπαρή, σχεδόν βουτυρώδης υφή. Μια υποψία από ορυκτό στο τέλος. Οξύτητα ήπια, επίγευση μεσαίου- μήκους. Από τα πιο παράξενα κρασιά που έχω πιει αναμφίβολα. Δεν με κέρδισε, μα ίσως το αδικώ. 80/100
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου