La Serena, Brunello di Montalcino, 2016

 

Χρώμα ρουμπινί μεσαίου βάθους. Υπέροχη μύτη μεσαίας+ έντασης, πολύπλοκη και διαρκώς εξελισσόμενη. Αδρές φυτικές νύξεις σε πρώτο χρόνο -και αφότου ανοίχτηκε για ένα δίωρο η φιάλη-, οι οποίες παραπέμπουν σε κέδρο, δεντρολίβανο, θυμάρι και ρίγανη. Φυτικές νότες που αναφέρονται σε βότανα του δάσους και  μαύρο τσάι καθώς και ζωικές νύξεις που φέρνουν μνήμες από δέρμα, κρέας. Σε δεύτερο χρόνο αναδύονται τα μπαχάρια και κυρίως τα σπασμένα, πολύχρωμα πιπέρια. Η βανίλια επισημαίνει το ευεργετικό άγγιγμα του βαρελιού. Μια ιδέα από ξηρούς καρπούς στην πορεία, η οποία με το χρόνο γίνεται εντονότερη -σημειώνω: καρύδι, κουκουνάρι, καρδαμόσπορος. Το φρούτο επίσης καθόλου δεν επισκιάζεται, μα συνοδεύει τις παραπάνω αναφορές: μαύρο κεράσι, ζουμερό μούρο και φραγκοστάφυλο.  Κι όλα αυτά μέσα σε ένα γήινο και ορυκτό φόντο, όπου ο γραφίτης συνδιαλέγεται με το άγριο μανιτάρι και τις ρίζες. Στόμα ανάλογης έντασης με το φρούτο της μύτης να ξεπροβάλλει τώρα σε πρώτο χρόνο. Έντονες πικάντικες νότες με το πιπέρι και το τζίντζερ να κυριαρχούν. Η αίσθηση της γης είναι εντονότερη πλέον, νύξεις από άγριο μανιτάρι στην εξέλιξη. Σώμα μεσαίου όγκου, υψηλή οξύτητα και ώριμες τανίνες που ζητούν κρέας. Επίγευση μεγάλου μήκους. Ένα εξαιρετικό Brunello που με συνόδεψε ως το τέλος του χρόνου. Από τα καλύτερα της χρονιάς! 93/100

Δάφνιος Λευκός, Δουλουφάκης, 2020

Χρώμα ανοιχτό χρυσό. Μεσαίας έντασης μύτη με αρχικές αναφορές σε αγριολούλουδο, γύρη και άνθη χαμομηλιάς. Σε δεύτερο χρόνο ξεπροβάλλει το φρούτο με νότες από βερίκοκο, λευκό ροδάκινο καθώς και περγαμόντο. Στόμα μεσαίας+ έντασης με την οξύτητα να ισορροπεί ιδανικά με τη λιπαρότητα και το πάχος του κρασιού. Βερίκοκο, λευκό ροδάκινο, ξύσμα από περγαμόντο και χαμομήλι πλημμυρίζουν τον ουρανίσκο, αφήνοντας μια πλούσια αίσθηση στο στόμα. Μέτριας έντασης οξύτητα και επίγευση μεγάλου μήκους. Ένα πραγματικά εξαιρετικό κρασί σε μια απίστευτη σχέση ποιότητας-τιμής. 90/100

https://topneumatouoinou.blogspot.com/2014/06/2013_12.html

Κτήμα Μίγας, Μοσχάτο Τυρνάβου Blanc de Noir, 2020

Χρώμα αχνοκίτρινο. Μύτη μεσαίας έντασης ιδιαίτερα αρωματική. Αγιόκλημα, γιασεμί. κρίνο, τριαντάφυλλο, γαρύφαλλο μπλέκονται με νότες από λάιμ και βερίκοκο. Άνθη χαμομηλιού καθώς και μνήμες από γλυκό λουκούμι σε δεύτερο χρόνο. Στόμα ανάλογης έντασης με το μοσχολέμονο, το βερίκοκο και το ώριμο πεπόνι να κυριαρχούν. Οι μοσχατίζουσες αναφορές επανέρχονται σταδιακά. Ήπια οξύτητα, μικρή σχετικά επίγευση και ιδιαίτερα γλυκό στο τελείωμα, θα το χαρακτήριζα ημίξηρο, αν και δεν πλασάρεται ως τέτοιο. Καλοφτιαγμένο, αποτελεί μια εύκολη και προσιτή λύση για τραπέζι χωρίς να έχει ωστόσο κανένα ενδιαφέρον. 75/100

Rose de Xinomavro, Θυμιόπουλος, 2020

 

Μέτριο σομόν χρώμα στο ποτήρι. Αρκετά εκφραστική μύτη με τη φράουλα και τη ντομάτα να κυριαρχούν. Ζαχαρωμένα πέταλα τριαντάφυλλου, πετροκέρασο και μια ιδέα από κυδώνι στην εξέλιξη. Μεσαίας έντασης στόμα με την ώριμη φράουλα να μπλέκεται με τη ντομάτα. Πικάντικες νότες που παραπέμπουν σε ροζ πιπέρι. Μια ιδέα από καραμέλα στο τελείωμα. Ελαφρώς τανικό και με υψηλή οξύτητα, συνδυάζετε με πλήθος πιάτα. Ένα πολύ καλό ροζέ κρασί. 88/100

Oenos Nature, Ροζέ Ξινομαυρο, 2020

Χρώμα μέτριο σομόν με πορτοκαλί ανταύγειες. Μύτη μεσαίας+ έντασης με το ντοματάκι κονφί να προεξέχει. Φράουλα, κράνο, ρόδι αλλά και λίγο τριαντάφυλλο αναδύονται σιγά-σιγά. Διακριτικές βοτανικές νύξεις συμπληρώνουν το μπουκέτο. Ανάλογης έντασης στόμα με το ντοματάκι και το ρόδι να πρωταγωνιστούν. Πετροκέρασο, κράνο και ροζ γκρέιπφρουτ ακολουθούν. Ελαφρώς τανικό και με υψηλή οξύτητα. Επίγευση μεσαίου+ μήκους. Ένα εξαιρετικό ροζέ που αποζητά φαγητό! 88+/100

Oenos Nature, Νάουσα, 2018

 

Ένα φινετσάτο ξινόμαυρο φυσικής και ήπιας οινοποίησης που μου φαίνεται πως θα το παρακολουθώ στενά από εδώ και πέρα. Χρώμα ρουμπινί μεσαίου βάθους. Μύτη μεσαίας+ έντασης με το πελτέ της ντομάτας, το πατέ της ελιάς και τη δάφνη να βγαίνουν στην επιφάνεια αμέσως. Πικάντικες νύξεις από μαύρο πιπέρι. Το βύσσινο και το κεράσι σιγοντάρουν το φρούτο σε δεύτερο χρόνο. Στο βάθος μπορεί κανείς να διακρίνει γενικότερα γήινες νότες (μνήμες από ρίζες, νοτισμένο χώμα, άγρια μανιτάρια). Στόμα ανάλογης έντασης που πλημμυρίζει τον ουρανίσκο από φρέσκια ντομάτα. Το κεράσι και το βύσσινο υπενθυμίζουν το φρούτο. Σώμα μεσαίου όγκου, ζουμερές τανίνες και υψηλή οξύτητα. Επίγευση μεσαίου+ μήκους. Απίθανη σχέση ποιότητας-τιμής. Το ερωτεύτηκα. 90/100

https://topneumatouoinou.blogspot.com/2019/09/oenos-nature-2015.html

Μαρμαριάς, Κτήμα Τσέλεπου, 2019

Ο Μαρμαριάς του Κτήμα Τσέλεπου είναι ένα τυπικό, τυπικότατο cahrdonnay με σωστή χρήση του βαρελιού που εντυπωσιάζει με την κομψότητά του. Χρώμα λεμονί με χρυσαφίζουσες ανταύγειες. Μύτη μεσαίας έντασης με αναφορές σε βανίλια, κρούστα τσουρεκιού και φρυγανιά. Στη συνέχεια μια διακριτική αίσθηση από βούτυρο γάλακτος μπλέκεται με νότες από λευκό ροδάκινο, βερίκοκο και περγαμόντο. Ανάλογης έντασης στόμα το οποίο εξελίσσει τη μύτη. Βερίκοκο και περγαμόντο συνδιαλέγονται με τη φρυγανιά και τη βανίλια. Μια ιδέα από καβουρδισμένο φουντούκι στη συνέχεια. Κάπου, ίσως λίγο φασκόμηλο. Στο τέλος μια γλυκιά αίσθηση από κερήθρα. Μέτριας έντασης οξύτητα και μεσαίου μήκους απολαυστική επίγευση. Αξία, αν αναλογιστεί κανείς την τιμή του.  88+/100

https://topneumatouoinou.blogspot.com/2014/06/2011_6.html

Thierry Germain & Michel Chevre, Saumur Bulles de Roches

Ένα εξαιρετικό αφρώδες από τον Λίγηρα με 90% chenin blanc. Ανοιχτό λεμονί χρώμα με χρυσίζουσες ανταύγειες. Μύτη μεσαίας έντασης όπου προεξέχει το εσπεριδοειδές στην πικρή του διάσταση- σημειώνω: φλούδα γκρέιπφρουτ, ξύσμα λεμονιού. Έντονες αναφορές σε σπίρτο και πυρίτιδα σχεδόν σε πρώτο χρόνο. Μια ιδέα από ζύμη έρχεται, επανέρχεται κι επιμένει. Στόμα ανάλογης έντασης με υψηλή οξύτητα και γαργαλιστικό αφρισμό. Ξύσμα από λάιμ και λεμόνι μπλέκονται με νότες από πράσινο μήλο και άγουρο αχλάδι. Κόρα ψωμιού στη συνέχεια. Η μνήμη του σπίρτου επανέρχεται. Επίγευση μακρά με έντονη αναφορά στην πικρή φλούδα των εσπεριδοειδών. 90+/100

Πνευματικάκης, Μηθύμνειος, 2016

Παραδοσιακό κρασί παλαιωμένο ("μαρουβάς") από την ποικιλία ρωμέικο. Χρώμα ανοιχτό κεραμιδί, ημιδιαφανές. Θα το κατέτασσα στα ερυθρωπά, αν και εύκολα θα μπορούσε κανείς να το μπερδέψει με ροζέ. Μύτη μεσαίας έντασης, ελαφρώς οξειδωτική και αρκετά ξυλώδης, χαρακτηριστικά που του προσδίδουν ιδιαιτερότητα και δεν ενοχλούν. Γλυκό βαρέλι, βανίλια, ξύλο κανέλας, σπασμένο μοσχοκάρυδο, φλούδα πορτοκαλιού καθώς και αποξηραμένα μούρα δημιουργούν ένα θελκτικό μπουκέτο. Στόμα ανάλογης έντασης, αρκετά πολύπλοκο. Κασίς, μαύρη σταφίδα, τσέρι, κονιάκ, λικέρ σοκολάτας, καραμέλα, μελάσα, ζαχαροκάλαμο, ζαχαρωμένο μούρο και καφές εσπρέσο εναλλάσσονται στην παλέτα. Μια μακρινή ανάμνηση από την επίγευση της θεία-κοινωνίας. Σώμα σχετικά ελαφρύ, διακριτό αλκοόλ, αρκετές τανίνες και σχετικά καλή δομή. Επίγευση μεσαίου μήκους. Σε κάθε περίπτωση παλαιάς κοπής και απόλυτα ρουστίκ, δεν ενδείκνυται για όλους τους ουρανίσκους. Θέλει φαγητό, φαντάζομαι πως με κάποιο στιφάδο θα αναδεικνυόταν εξόχως. Οι ντόπιοι το πίνουν με ένα κομμάτι μήλο στο τέλος τους γεύματος. 87+/100

Valados de Melgaco, Reserva Alvarinho, Extra Brut

 

Ανοιχτό λεμονί χρώμα. Μύτη μεσαίας έντασης που παραπέμπει σε φλούδες εσπεριδοειδών (λάιμ, πορτοκάλι, γκρέιπφρουτ κυρίως). Έντονες αναφορές σε ζύμη και κόρα ψωμιού. Μια υποβόσκουσα ιδεά από καπνό, κάτι που φέρνει μνήμες από σπίρτο. Στόμα μεσαίας έντασης όπου κυριαρχούν το λεμόνι, το λάιμ και γενικότερα ξύσματα από εσπεριδοειδή. Απόλυτα ξηρό, με σχετικά υψηλή οξύτητα και νευρικό, γαργαλιστικό αφρισμό. Ένα ευγενές και από κάθε άποψη εξαιρετικό αφρώδες από την ποικιλία albarino. 88+/100

La Closerie de Camensac, Haut-Medoc, 2016

Χρώμα μπορντό μεσαίου βάθους, ρουμπινί ανταύγειες. Μύτη μεσαίας έντασης με ζωική στίξη (κρέας) καθώς και με έντονες πικάντικες νότες (μπαχάρι, κανέλα, κόκκινο πιπέρι). Μια φυτική αύρα από μωβ ανθό και βιολέτα στη συνέχεια. Το μαύρο κεράσι και το βατόμουρο πλαισιώνουν το μπουκέτο. Στόμα μεσαίας έντασης όπου το φρούτο της μύτης αναφέρεται εντονότερα. Μια μακρινή ιδέα από μελάνι αλλά και γήινες νύξεις που παραπέμπουν σε μανιτάρι. Στρογγυλό, με μαλακές τανίνες, με μεσαίου όγκου σώμα και μεσαίου μήκους επίγευση. 88/100

Βαϊμάκης, Mater Natura 6 Ξινόμαυρο, 2019

Ρουμπινί χρώμα μεσαίου βάθους, θολό (πρόκειται για αφιλτράριστο οίνο). Μύτη ντροπαλή με το  κόκκινο φρούτο να ξεμυτίζει σιγά σιγά. Ολόφρεσκια φράουλα, ζουμερό βύσσινο και πετροκέρασο  δίνουν το προβάδισμα στο φρούτο. Φυτικές νύξεις στη συνέχεια που παραπέμπουν σε μωβ και ροζ λουλούδια. Στο βάθος διακρίνεται το γλυκό ντοματάκι με μια ίσως γήινη νότα που παραπέμπει σε χώμα και άγριο μανιτάρι. Στόμα μεσαίας έντασης με τη φράουλα και το κεράσι να μπλέκονται με τον πελτέ ντομάτας. Γήινη στίξη που παραπέμπει σε ξερά φύλλα ή/και σε άχυρο(;). Μαλακές τανίνες που έρχονται σε ισορροπία με την τονισμένη οξύτητα. Επίγευση μεσαίου μήκους. Πραγματικά πολύ ιδιαίτερο. 87/100

Εμορφίλη, Κτήμα Βουρβούλοι, 2019

Όμορφο χρυσό χρώμα με ασημίζουσες ανταύγειες. Μύτη ήπια όπου διακρίνεται μια ελαφριά οξείδωση, ευγενική πάραυτα. Το φρούτο ξεπροβάλλει με νύξεις από φλούδα πορτοκαλιού και μανταρίνι. Μια ιδέα από υγρή ζύμη ή/και μαγιά στην εξέλιξη. Στόμα μεσαίας έντασης το οποίο ουσιαστικά εξελίσσει τις αναφορές της μύτης. Το μανταρίνι και το πορτοκάλι κυριαρχούν στην παλέτα. Μια μακρινή ιδέα από λευκό ορυκτό στο φόντο. Μέτριας έντασης οξύτητα, μεσαίου μήκους επίγευση. 86/100

Bodegas Roda, Roda Reserva Rioja, 2015

Χρώμα ρουμπινί μεσαίου βάθους. Μύτη μεσαίας+ έντασης με το αρωματικό ξύλο να βγαίνει αμέσως στην επιφάνεια. Σημειώνω: σανταλόξυλο, δρυς. Ώριμο κεράσι, τσέρι, κασίς, μαύρο μούρο αλλά και πορτοκαλόφλουδα ακολουθούν. Νύξεις από βανίλια αλλά και νότες από καπνό συμπληρώνουν το μπουκέτο. Στόμα ανάλογης έντασης όπου το γλυκό φρούτο συμπλέκεται με το αρωματικό ξύλο. Κάπως έτσι άλλωστε δεν είναι μια τυπική Ριόχα; Γλυκό, μαύρο κεράσι, μύρτιλο και κασίς πρωταγωνιστούν. Ένα διακριτικό άγγιγμα από σοκολάτα ή/και καφέ εσπρέσο στο τελείωμα. Σώμα μεσαίου όγκου, ζουμερές και ώριμες τανίνες, επίγευση μεσαίου+ μήκους. Από κάθε άποψη απολαυστική! 91/100

Domaine Charles Joguet, Rose Chinon, 2020

Υπέροχο ροζ χρυσό χρώμα, λαμπερό. Μύτη με διακριτικές αναφορές σε πολύχρωμα λουλούδια, ροδοπέταλα και γύρη. Νότες από φράουλα, πετροκέρασο και ρόδι στη συνέχεια. Στο τέλος μια επίμονη επισήμανση σε μήλο φιρίκι. Στόμα μεσαίας έντασης που εξελίσσει τις αναφορές της μύτης. Κόκκινο μήλο, πετροκέρασο, ώριμη φράουλα και λευκό ροδάκινο κυριαρχούν στην παλέτα. Ορυκτές και μεταλλικές νύξεις στο τελείωμα. Μέτριας έντασης οξύτητα, μεσαίου μήκους επίγευση. Ένα ιδιαίτερα ευχάριστο και δροσερό ροζέ από τον Λίγηρα. 88/100

Νοσταλγία, Κτήμα Βουρβούλοι, 2020

Η Νοσταλγία προέρχεται από τον οινοποίηση γηγενών ποικιλιών με κυρίαρχο το τσαούσι. Στο ποτήρι το χρώμα λεμονί ανοιχτό με γκριζωπές ανταύγειες. Η μύτη μεσαίας έντασης με έντονες αναφορές σε ζύμη και υγρό σιτάρι. Νύξεις από λεμόνι και φλούδα πορτοκαλιού στη συνέχεια. Πικάντικες και ορυκτές νότες συμπλέκονται φέρνοντας μνήμες από λευκό πιπέρι και θαλασσινό αλάτι. Ιδιαίτερο και στο στόμα με πορτοκάλι και το πικρό λεμόνι να κυριαρχούν. Βοτανικές νύξεις που παραπέμπουν σε άγριο φασκόμηλο και καρδαμόσπορο. Υφάλμυρη αίσθηση και λιπαρότητα. Οξύτητα μέτριας+ έντασης και μακράς διάρκειας επίγευση. Ένα δυσεύρετο κρασί αποτελεί την έκπληξη της χρονιάς. Εξαιρετικό! 91+/100

Σαββατιανό Yellow, Κτήμα Νικολού, 2019

Ένα ξεχωριστό και πολύ ιδιαίτερο κρασί από το κτήμα Νικολού. Δύσκολο να προσδιορίσει κανείς το χρώμα, θα το περιέγραφα σαν σκούρο κίτρινο ή κροκί με πορτοκαλί αποχρώσεις, συγκαταλέγεται σίγουρα στα orange κρασιά. Αφρισμός στην εκχύλιση και ανεπαίσθητα σπινθηρίζων, προκαλεί το ενδιαφέρον. Μύτη μέτριας έντασης με τη γύρη, τη μαργαρίτα και τα λευκά άνθη να κυριαρχούν. Διακριτικά αρώματα από πυρηνόκαρπα συμπληρώνουν το μπουκέτο. Κάπου στο βάθος μια ιδέα από υγρή ζύμη ή από μαγιά. Στόμα εξαιρετικής υφής με πολύ ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Πρώτη σημείωση: Έντονο, μεστό, ζαχαρωμένο φρούτο. Αποξηραμένο πορτοκάλι καθώς και πορτοκαλόφλουδα, ζαχαρωμένο λεμόνι, κουμκουάτ, γλυκό γκρέιπφρουτ, κυδώνι και ώριμος γιερμάς κυριαρχούν στην παλέτα. Στην εξέλιξη διακριτικές φυτικές νύξεις που παραπέμπουν μάλλον σε άνθη χαμομηλιού ή/και σε φύλλα φασκόμηλου. Μελένια επίγευση που φέρνει μνήμες από κερήθρα και ανθόμελο. Η λιπαρότητα συνδυάζεται με την "γαργαλιστική" αίσθηση στον ουρανίσκο. Εξαιρετική δομή με οξύτητα μέτριας έντασης και επίγευση μεσαίου μήκους. Εξαιρετικό! 91+/10

Ράμνιστα, Κυρ-Γιάννη, 2007

Να, μια 15χρονη Ράμνιστα στο ποτήρι μου. Το χρώμα παραμένει ρουμπινί και λαμπερό, ωστόσο το ίζημα είναι αρκετό. Μεσαίας έντασης μύτη που παραπέμπει σε πρώτο χρόνο σε γλυκό μπαχαρικό κυρίως (ξύλο κανέλας, σπασμένο μοσχοκάρυδο αλλά και γλυκό πιπέρι). Το άγριο κεράσι στη συνέχεια μπλέκεται με το ντοματάκι κονφί. Μια ιδέα από πρόκα γαρύφαλλο στην εξέλιξη. Ξυλώδες φόντο (λογικό, λόγω ηλικίας), το οποίο δίνει τη δική του πινελιά δίχως να ενοχλεί. Στόμα νευρώδες που υπογραμμίζει τις αναφορές τις μύτης (κυρίως το γλυκό μπαχαρικό), ίσως σε χαμηλότερη ένταση. Μεσαίου όγκου σώμα, τανίνες που αντέχουν ακόμα και ζητούν λιπαρό τυρί ή αίμα. Επίγευση μεσαίου μήκους. Καλά γεράματα και αντέχει ακόμα.

https://topneumatouoinou.blogspot.com/2016/05/2012_4.html

Domaine Jean-Pierre Grossot, Fourchame Chablis Premier Cru, 2018

 

Αυτό το Chablis έβγαλα από το συντηρητή μου για να γιορτάσω μια σημαντική στιγμή. Λεμονοπράσινο λαμπερό χρώμα. Μύτη μεσαίας έντασης με έντονο ορυκτό χαρακτήρα. Βρεγμένο βότσαλο, σπίρτο, κιμωλία και χαλίκι αποτυπώνουν τη ράτσα και την καταγωγή του κρασιού. Διακριτικές νύξεις από γκρέιπφρουτ και λάιμ συμπληρώνουν το μπουκέτο. Στόμα μεσαίας+ έντασης με το ορυκτό και το μέταλλο να βρίσκονται στο προσκήνιο. Τρίμμα κιμωλίας, πυρίτιδα αλλά και ρινίσματα σιδήρου μπλέκονται με νότες από λάιμ, γκρέιπφρουτ και λεμονόφλουδας. Υψηλή οξύτητα και τραγανότητα. Μεγάλης διάρκειας επίγευση γεμάτη πικρό εσπεριδοειδές και λευκό ορυκτό. Έτσι όπως το θέλω, κοφτερό, αυστηρό και ιδιαίτερο. Πολύ καλό! 92/100

Nostos Mouvedre, Μανουσάκης, 2014

 

 

Βαθύ μπορντό χρώμα. Μύτη μεσαίας+ έντασης που παραπέμπει σε άγριο κεράσι, βύσσινο, κασσίς και δαμάσκηνο. Μνήμες από βρεγμένα φύλλα αλλά και νύξεις από δέρμα στη συνέχεια. Ένα απαλό άγγιγμα βανίλιας και μια ιδέα από ταμπάκο στο τέλος. Υψηλής έντασης στόμα αξιοσημείωτης συμπύκνωσης. Πλούσιο μαύρο φρούτο στον ουρανίσκο με το κασσίς, το κεράσι, το βύσσινο και το μύρτιλο να πρωταγωνιστούν. Μια ιδέα από μελάνι αλλά και μια επίμονη νότα από σοκολάτα και κακάο στο τελείωμα. Γεμάτο σώμα, καλή δομή και ώριμες και τανίνες, μεγάλου μήκους επίγευση. Ένα κρασί στη διαπασών. Προσωπικά προτιμώ τη μουσική σε χαμηλότερες εντάσεις. 91/100

https://topneumatouoinou.blogspot.com/2017/03/mourvedre-nostos-2013.html

Λημνιό, Ασλάνης, 2019

Xρώμα ρουμπινί ανοιχτό, ημιδιαφανές. Μύτη μεσαίας έντασης που παραπέμπει σε μαύρο πιπέρι και κανέλα. Ανθικές νότες στη συνέχεια που φέρνουν μνήμες από τριαντάφυλλο και ροδοπέταλο. Πετροκέρασο και κράνο επισημαίνουν το φρούτο. Στόμα ανάλογης έντασης που εξελίσσει το φρούτο. Μια επιπλέον αναφορά σε μαύρο τσάι. Σώμα ελαφρύ, ζουμερές τανίνες που εξισορροπούν με την τραγανή οξύτητα και τονισμένος αλκοολικός βαθμός. Επίγευση μεσαίου μήκους. 86/100

Κτήμα Τάτση, Ξινόμαυρο Old Roots, 2016

 

Χρώμα ρουμπινί μεσαίου βάθους με βυσσινί ανταύγειες. Μύτη υψηλής έντασης που συμπυκνώνει όλες τις αναφορές της ποικιλίας. Μνήμες από φρέσκια ντομάτα, πατέ αλλά και φύλλο ελιάς, δάφνη, πηλό, νωπό χώμα καθώς και άγριο μανιτάρι (μανίτες) έρχονται κι επανέρχονται σταδιακά, αποτελώντας ουσιαστικά το γήινο υπόβαθρο πάνω στο οποίο ξετυλίγονται τα δευτερεύοντα αρώματα. Βατόμουρο και άγριο κεράσι επισημαίνουν το φρούτο. Πικάντικες νύξεις μετέπειτα με το σπασμένο μαύρο πιπέρι και την κανέλα να πρωταγωνιστούν. Πυριγενές ορυκτό στο φόντο που παραπέμπει μάλλον σε γρανίτη. Στόμα σαρκώδες, υψηλής έντασης και αξιοσημείωτης συμπύκνωσης. Το φρούτο βγαίνει στο προσκήνιο με κύριους εκφραστές το άγριο κεράσι, το άγριο βύσσινο και το κόκκινο μούρο. Το κακάο και ο καφές μόκα παίρνουν τη σκυτάλη. Στην εξέλιξη η φρέσκια ντομάτα μπλέκεται με το δαφνόφυλλο. Μια ιδέα από μαύρο ορυκτό στο βάθος. Νύξεις από γλυκόριζα στο τελείωμα. Νεύρο, ένταση, υψηλή οξύτητα και στιβαρές τανίνες που δηλώνουν πως είναι ακόμα νεαρό. Επίγευση μακρά και απολαυστική. Ένα σπουδαίο κρασί κλάσης. Χωρίς αμφιβολία το καλύτερο ξινόμαυρο εκτός Νάουσας. 93/100

https://topneumatouoinou.blogspot.com/2016/12/old-roots-2012.html

Κυδωνίτσα, Ασλάνης, 2020

Χρώμα λεμονί ανοιχτό, λαμπερό και διαυγές. Μύτη μέτριας έντασης με το κυδώνι και το μανταρίνι να ξεπροβάλλουν σε πρώτο χρόνο. Γύρη και αγριολούλουδα δημιουργούν ένα διακριτικό φυτικό φόντο. Μεγαλύτερη ένταση στο στόμα όπου το κυδώνι, το μανταρίνι και το αχλάδι να πρωταγωνιστούν. Θερμό αλκοόλ το οποίο δεν εξισορροπείται από την αμυδρή ορυκτή στίξη. Λεμονάτη οξύτητα μέτριας+ έντασης κι επίγευση μεσαίου μήκους. 86+/100

Gentilini, Ρομπόλα Wild Paths, 2020

Τι κρασί κι αυτό! Χρώμα πολύ ανοιχτό λεμονί. Μύτη μεσαίας έντασης όπου κυριαρχεί το λευκό ορυκτό. Τσακμάκι, κιμωλία, σπασμένη πέτρα και βρεγμένο βότσαλο κλέβουν την παράσταση. Διακριτικές νότες από πράσινο λεμόνι και άνθη πορτοκαλιάς ακολουθούν. Στόμα υψηλής έντασης με ατσαλένια οξύτητα, τραγανότητα και μεγάλη διάρκεια. Μέσα σε ένα ορυκτό φόντο διακρίνονται νότες από φρέσκο λεμόνι, κυδώνι αλλά και μανταρίνι. Υφάλμυρη αίσθηση που παραπέμπει σε χοντρό αλάτι. Λεμονάτη επίγευση μεγάλου μήκους. Αυστηρό, κοφτερό και με μια υποβόσκουσα ένταση, αυτό το κρασί έχει όλα τα στοιχεία εκείνα που μου αρέσουν σε ένα λευκό. Από τις αγαπημένες ρομπόλες. 91+/100

https://topneumatouoinou.blogspot.com/2017/06/gentilini-robola-wild-paths-2016.html

 

Ρομπόλα Κεφαλληνίας Classic, Οινοποιείο Πετρακόπουλος, 2019

Ακράδαντα πιστεύω πως αν υπήρχε μεγαλύτερος αριθμός αμπελουργών στο νησί και κατ' επέκτασιν παράγονταν ετησίως περισσότερες φιάλες, η Κεφαλλονιά θα ήταν ΠΟΠ. Και αυτό γιατί σίγουρα η ρομπόλα είναι το σημαντικότερο ελληνικό σταφύλι μετά το ασύρτικο και το ξινόμαυρο, δεν έχω καμία αμφιβολία επ' αυτού. Σε επανάληψη η κλασσική εκδοχή του Πετρακόπουλου μετά τα εξαιρετικά Αρμάκια και Θυμάρι Πέτρας. Ήδη με σχεδόν 3 χρόνια στην πλάτη, θυμίζει έντονα riesling (είναι ζήτημα αν σε τυφλή δοκιμή θα καταλάβαινα τη διαφορά). Πετρόλ χαρακτήρας στη μύτη με έντονες ορυκτές και μίνεραλ νότες. Τσακμάκι, βρεγμένο βότσαλο και τριμμένη κιμωλία κυριαρχούν αφήνοντας ωστόσο το χώρο στο κίτρο και το λεμόνι να κάνουν ένα διακριτικό πέρασμα. Στόμα μεσαίας+ έντασης με το μέταλλο και το λευκό ορυκτό να είναι στο προσκήνιο. Λάιμ, κυδώνι και άγουρο αχλάδι ξεπροβάλλουν σε δεύτερο χρόνο. Μια μακρινή ιδέα από φρέσκο φασκόμηλο στο τελείωμα. Υψηλής έντασης οξύτητα και τραγανότητα. Επίγευση μεσαίου+ μήκους. Υπέροχο και αγαπημένο! 90/100

https://topneumatouoinou.blogspot.com/2017/11/2016_26.html

8, Οινοποιία Τσικρικώνη, 2020

 

Χρώμα ανοιχτό λεμονί με πρασινωπές ανταύγειες. Μύτη μεσαίας έντασης όπου προεξέχει το sauvignon. Γρασίδι, βρεγμένη χλόη, αρακάς (!), καθώς και γιασεμί και αγιόκλημα προσφέρουν ένα θελκτικό μπουκέτο αρωμάτων. Πικρό λεμόνι και γκρέιπφρουτ επισημαίνουν το φρούτο. Στόμα ανάλογης έντασης το οποίο δίνει έμφαση στο τροπικό φρούτο. Ώριμος ανανάς και παπάγια μπλέκονται με νότες από μοσχολέμονο, γκρέιπφρουτ και λεμόνι. Υποψία λευκού ορυκτού. Οξύτητα τονισμένη που προσδίδει γευστικό βάθος κι ένταση. Επίγευση μεσαίου μήκους. 87/100

Mavro, Οινοποιείο Πετρακόπουλος, 2018

Τα καλά κρασιά οφείλεις, αν σου δίνεται η ευκαιρία, να τα ξαναδοκιμάζεις. Χρώμα βαθύ πορφυρό, γκρίζες ανταύγειες. Μεσαίας+ έντασης μύτη που αρχικά βγάζει τα αναγωγικά της ποικιλίας (ναφθαλίνη, πετσί, δέρμα). Το φρούτο παρουσιάζεται κομψό και αρώματα από άγριο βύσσινο, μαύρο κεράσι και βατόμουρο ξεδιπλώνονται σα δαντέλα. Έντονες πικάντικες αναφορές στη συνέχεια, οι οποίες παραπέμπουν σε μπαχάρι, μοσχοκάρυδο, κανέλα και μαύρο πιπέρι. Ανάλογης έντασης στόμα το οποίο προεκτείνει τη μύτη. Μύρτιλο και μικρόρωγα μαύρα φρούτα κάνουν την εμφάνισή τους. Νότες από σοκολάτα κουβερτούρα μπλέκονται όμορφα με τα γλυκά μπαχάρια. Σώμα μεσαίου όγκου, μέτριας+ έντασης τανίνες, μεσαίου+ μήκους επίγευση. 89/100

https://topneumatouoinou.blogspot.com/2020/02/mavro-2015.html

The Black Dafne, Παπαργυρίου, 2010

Χρώμα βαθύ πορφυρό, γκρίζες ανταύγειες. Μεσαίας+ έντασης μύτη με το γλυκό φρούτο να ξεχειλίζει. Άγριο κεράσι, βύσσινο και βατόμουρο πρωταγωνιστούν. Ζαχαρωμένος ανθός και μια ιδέα από βιολέτα. Πικάντικες νύξεις που παραπέμπουν σε κανέλα και μοσχοκάρυδο. Ανάλογης έντασης στόμα το οποίο εξελίσσει τις αναφορές της μύτης. Το γλυκό φρούτο κυριαρχεί και φέρνει μνήμες από λικέρ κεράσι. το ώριμο βύσσινο και βατόμουρο ακολουθούν. Αδρές νότες από μαύρη σοκολάτα και καφέ σε δεύτερο χρόνο. Τα γλυκά μπαχαρικά επιμένουν και η κανέλα και το μοσχοκάρυδο έχουν την πρωτοκαθεδρία. Σώμα μεσαίου όγκου, μέτριας έντασης τανίνες, μεσαίου μήκους επίγευση. Ζεστό και πληθωρικό, εντυπωσίασε τους συνδαιτημόνες. Προσωπικά βρίσκω υπερβολική τη γλυκάδα στο φρούτο (θυμίζει primitivo), έτσι ξεφεύγει πολύ από το προσωπικό μου γούστο.  87/100

La Serena, Rosso di Montalcino, 2018

Χρώμα μπορντό μεσαίου βάθους, γκρίζες ανταύγειες. Μύτη μεσαίας έντασης όπου το δεντρολίβανο και το θρούμπι μπλέκονται με το μαύρο τσάι και τον αστεροειδή γλυκάνισο. Το άγριο βύσσινο και το δαμάσκηνο επισημαίνουν το φρούτο. Σπασμένο μπαχάρι στη συνέχεια, αλλά και πολύχρωμα πιπέρια προσδίδουν έναν πικάντικο χαρακτήρα. Στόμα ανάλογης έντασης με το φρούτο να βγαίνει περισσότερο στο προσκήνιο. Γλυκό βατόμουρο, βύσσινο, ζουμερή βανίλια και δαμάσκηνο στην παλέτα. Μια επίμονη νότα από καφέ μόκα στην πορεία. Λιπαρή υφή που παραπέμπει σε βούτυρο κακάο. Μεσαίου όγκου σώμα, αρκετά μαλακό και στρογγυλό για Montalcino, επίγευση μεσαίου μήκους. 88/100

Αηδάνι, Ξυδάκης, 2020

 

Χρώμα βαθύ χρυσό. Μύτη μεσαίας+ έντασης, πολύ ιδιαίτερη. Αρχικά το γλυκό λουλούδι μπλέκεται με τον καραμελωμένο ανθό. Ζαχαρωμένο λεμόνι, αποξηραμένο πορτοκάλι και ζαχαροκάλαμο παίρνουν τη σκυτάλη. Υγρή ζύμη και ζυμάρι σε δεύτερο χρόνο. Μια ορυκτή νότα που παραπέμπει σε χοντρό αλάτι. Στόμα ανάλογης έντασης, πληθωρικό και πολύπλοκο. Το φρούτο προεξέχει στη γλυκιά του διάσταση. Ζελέ λεμόνι, κουμκουάτ, ξύσμα πορτοκαλιού και κομπόστα μήλου αναφέρονται με ιδιαίτερη συμπύκνωση. Στη συνέχεια αδρές νότες από ώριμο γιερμά. Μια επίμονη αλλά και διακριτική συνάμα πικράδα παραπέμπει σε πυρήνα (!) βερίκοκου. Μνήμες από μέλι και κερήθρα στο τελείωμα. Υφάλμυρο φόντο που μάλλον υποδηλώνει τη νησιώτικη καταγωγή του οίνου. Λιπαρή υφή. Μέτριας+ έντασης οξύτητα, μεσαίου+ μήκους επίγευση. Ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον κρασί, ίσως από τα καλύτερα του Ξυδάκη μαζί με το μαυροτράγανο και το σπινθηρίζων ποταμίσι. 91/100

Dona Silvina, Petit Verdot Reserva, 2016

Με είχε εντυπωσιάσει την πρώτη φορά και είχα υποσχεθεί να το παρακολουθώ. Χρώμα σκούρο μπορντό, γκρίζος μηνίσκος. Μεσαίας+ έντασης μύτη η οποία σταδιακά ξεδιπλώνει ένα αιθέριο μπουκέτο από φρέσκα φρούτα. Μικρόρωγα φρούτα του δάσους, μύρτιλο, φραγκοστάφυλο, μαύρο μούρο και άγριο κεράσι κυριαρχούν. Στη συνέχεια διακριτικές ανθικές νύξεις που παραπέμπουν σε βιολέτα και λεβάντα. Το μπαχάρι στην πορεία σκάει με ένταση, σπασμένα πιπέρια και μοσχοκάρυδο στην εξέλιξη. Στο φόντο γλυκό, αρωματισμένο ξύλο αλλά και  βανίλια. Στόμα ανάλογης έντασης μαλακό και σοκολατένιο. Το φρούτο της μύτης ξεδιπλώνεται ζουμερό και με αξιοσημείωτη συμπύκνωση. Στην εξέλιξη η πικρή σοκολάτα προσδίδει βάση και χαρακτήρα. Μια ιδεά από μαύρο τσάι στη συνέχεια. Στο τελείωμα  μια υποψία από γλυκόριζα. Μεσαίου όγκου σώμα, βελούδινες τανίνες, καλή δομή και επίγευση μεσαίου μήκους. Ένα πολύ καλό νεοκοσμικό ερυθρό. 90/100

https://topneumatouoinou.blogspot.com/2019/12/dona-silvina-petit-verdot-reserva-2015.html

Πύλη Λευκός, Κτήμα Μιχαηλίδη, 2020

Θυμάμαι είχα πρωτοπιεί αυτό το κρασί πριν χρόνια και μου είχε αφήσει εξαιρετικές εντυπώσεις. Βέβαια άλλος άνθρωπος τότε, άλλος ουρανίσκος. Σίγουρα πρόκειται για ένα πολύ αρωματικό blend από sauvignon, chardonnay και ασύρτικο, όπου όμως εξέχει το sauvignon. Η μεσαίας έντασης μύτη είναι ιδιαιτέρως "πράσινη" και παραπέμπει σε βρεγμένο γρασίδι, σπαράγγι, πράσινη πιπεριά. Βερίκοκο, πεπόνι και μοσχολέμονο παίρνουν τη σκυτάλη. Ανάλογης έντασης στόμα με ξεκάθαρες αναφορές στο τροπικό φρούτο. Ώριμος ανανάς, παπάγια, ακτινίδιο αλλά και φρεσκοκομμένο πεπόνι κυριαρχούν. Σε δεύτερο χρόνο ξεπροβάλλουν διακριτικά τα πυρηνόκαρπα (λευκό ροδάκινο, βερίκοκο). Τραγανή οξύτητα και ένα τσικ λιπαρότητας. Επίγευση μεσαίου μήκους. 87/100

https://topneumatouoinou.blogspot.com/2014/10/2012.html

 

Cinsaut Ροζέ, Μπελίδης, 2020

Απαλό σομόν χρώμα. Μύτη μεσαίας έντασης που προσφέρει ένα ελκυστικό μπουκέτο από πετροκέρασο και ώριμη φράουλα. Ευδιάκριτος ο ανθός, ο οποίος παραπέμπει σε ροδοπέταλα και ζαχαρωμένα λουλούδια. Ανάλογης έντασης στόμα με το ρόδι και τη φράουλα να μπλέκονται με νότες από κόκκινο μήλο και μανταρίνι. Τραγανή οξύτητα και γλυκιά επίγευση μεσαίου μήκους. 86+/100

Καραβιτάκης, Bold Tempranillo, 2017

 

Στο ποτήρι βαθύ μπορντό χρώμα, γκρίζο στεφάνι. Μεσαίας+ έντασης μύτη, αρκετά πληθωρική και πολύπλοκη. Καπνικές και ζωικές νότες ξεπροβάλλουν σχεδόν αμέσως. Ζουμερό το φρούτο που ξεπηδά σε πρώτο χρόνο και παραπέμπει σε μαύρο μούρο, ακάι μπέρι, κεράσι και δαμάσκηνο. Μια επίμονη ιδέα από χοντρό αλάτι ακολουθεί. Στη συνέχεια στικ βανίλιας, κόκκινο γλυκό πιπέρι και αστεροειδής γλυκάνισος. Όλο και περισσότερες αναφορές βγαίνουν στο προσκήνιο με τον χρόνο. Εξαιρετικά ενσωματωμένο βαρέλι το οποίο αναφέρεται με μια μακρινή υπόμνηση από αρωματικό ξύλο ή/και δρυ. Ανθικές νύξεις που παραπέμπουν σε βιολέτα ή/και μωβ ανθό. Μνήμες από φύλλα πούρου αλλά και μια επίμονη νότα από μελάνι στο τέλος. Στόμα ανάλογης έντασης όπου το φρούτο αναφέρεται με ιδιαίτερη συμπύκνωση. Σμέουρο, κεράσι, βατόμουρο, ώριμη φράουλα αλλά και ζουμερό δαμάσκηνο στην παλέτα. Αδρές νότες από ξανθό καπνό καθώς και από μαύρη σοκολάτα στην εξέλιξη. Ένα απαλό άγγιγμα από ξύλο αλλά και μια διακριτική φυτική υπόμνηση στο κλείσιμο. Σώμα με όγκο, ζουμερές τανίνες που θέλουν πρωτεΐνη, καλή δομή και επίγευση μεσαίου+ μήκους. Θυμίζει έντονα Rioja, όμως αντανακλά το ζεστό κλίμα της Κρήτης. Πολύ καλό! 90/100 

Domaine de Kalathas, 10+12, 2018

 

Αυτό είναι ένα σπάνιο κρασί από το νησί της Τήνου και από αμπέλια που ξεπερνούν τα 100 έτη ηλικίας. Η ποικιλία; Άσπρο ποταμίσι. Στο ποτήρι συναντάμε ένα βαθύ χρυσό χρώμα με πορτοκαλί ανταύγειες. Η μύτη είναι ντροπαλή, θέλει το χρόνο της. Αρχικά βγαίνει στην επιφάνεια το γλυκό λουλούδι, ο ζαχαρωμένος ανθός καθώς και μια ιδέα από ανθόνερο. Βερίκοκο και ξύσμα πορτοκαλιού συμπληρώνουν το μπουκέτο. Στόμα μεσαίας έντασης, ιδιαίτερο. Λευκό ροδάκινο, άγουρο βερίκοκο αλλά και λωτός οι πρώτες αναφορές. Μια υποψία από αποξηραμένο λεμόνι. Ο ανθός επιμένει, σημειώνω: ροδοπέταλα. Mineral νότες και λιπαρή υφή. Οξύτητα μέτριας+ έντασης και επίγευση μεσαίου+ μήκους. Αρκετά σοφιστικέ κρασί με πολύ ενδιαφέρον. Ακριβό ωστόσο. 88/100

Gitton Pere & Fils, Pouilly-Fume Clos Joanne D'Orion, 2019

Χρώμα ανοιχτό λεμονί, λαμπερό με πρασινωπές ανταύγειες. Μύτη μεσαίας έντασης με έντονο ορυκτό χαρακτήρα. Σπίρτο, κιμωλία και χαλίκι οι πρώτες αναφορές. Φλούδα από λάιμ και ξύσμα πορτοκαλιού στη συνέχεια. Αμυδρές φυτικές αναφορές που παραπέμπουν σε λεμονοθύμαρο και σχοινόπρασο. Στο τέλος μια έμμονη ιδέα από λευκό πιπέρι. Στόμα μεσαίας+ έντασης όπου το λευκό ορυκτό κυριαρχεί. Το βρεγμένο βότσαλο, η τριμμένη κιμωλία και το χαλίκι συμπλέκονται με νότες από λεμόνι, λάιμ, κυδώνι και άγουρο ανανά. Υψηλής έντασης τραγανή οξύτητα και μεσαίου μήκους επίγευση. Ένα Pouilly-Fume καμωμένο υπέροχα και με τρόπο απλό. 88+/100 

Masseria Li Veli, Primitivo di Manduria, 2019

Ζωντανό προφυρό χρώμα στο ποτήρι. Μεσαίας έντασης μύτη με το γλυκό, ώριμο φρούτο να κυριαρχεί. Βύσσινο, κεράσι και ζαχαρωμένο μούρο συμπλέκονται με νότες από βανίλια, κόκκινο γλυκό πιπέρι και αστεροειδή γλυκάνισο. Στόμα ανάλογης έντασης στο οποίο κυριαρχούν η μαρμελάδα φράουλα, το γλυκό βύσσινο και το ώριμο κεράσι. Μεσαίου+ μήκους σώμα, μαλακές τανίνες και μεσαίου μήκους επίγευση. Μαρμελαδίσιο και ανισόρροπο όπως κάθε primitivo. 84/100, γιατί το αγαπάς για αυτό που είναι.

Ρίζες 2, Βιδιανό-Ασύρτικο, 2020

 

Χρώμα ανοιχτό χρυσό με ασημί ανταύγειες. Μύτη μεσαίας+ έντασης που σε πρώτο χρόνο παραπέμπει σε αιθέρα λεμονιού και άγουρο βερίκοκο. Έντονες αναφορές σε υγρή ζύμη, μαγιά και κόρα ψωμιού στη συνέχεια. Στόμα ανάλογης έντασης που χαρακτηρίζεται από πυκνότητα και στιβαρότητα. Στην παλέτα προελαύνουν σταδιακά το φρέσκο βερίκοκο, το ώριμο ροδάκινο αλλά και τα εσπεριδοειδή στην πικρή τους διάσταση (γκρέιπφρουτ, ξύσμα από λεμόνι και πορτοκάλι). Μια υποψία από πράσινη μπανάνα αμέσως μετά. Αδρές νότες από κακάο και καφέ εσπρέσο σε δεύτερο χρόνο. Μια ιδέα από υγρό σιτάρι και ζυμάρι που επιμένει, στιγμές μάλιστα έρχονται μνήμες από σαμπάνια. Λιπαρότητα που παραπέμπει σε έλαιο λεμονιού. Σώμα με όγκο, μέτριας+ έντασης οξύτητα, μεσαίου+ μήκους επίγευση. Θυμίζει αρκετά το βιδιανό των ίδιων παραγωγών (Μαλιχίν-Χρυσός), η αίσθηση από το σιτηρό είναι ένα κοινό χαρακτηριστικό. Πολύ καλό και ιδιαίτερο. 89+/100

Denis Jamain, "Reuilly" Les Fossiles, 2020

 

Χρώμα λεμονοπράσινο ανοιχτό και σχετικά θολό. Μύτη μεσαίας έντασης που φωνάζει λευκό ορυκτό. Έντονες μνήμες από κιμωλία, αμμόλιθο και βρεγμένο βότσαλο. Μια μακρινή ιδέα από ξύσμα λεμονιού σε δεύτερο χρόνο και ίσως κάτι ακαθόριστα πράσινο (σπαράγγι;). Στόμα νευρώδες το οποίο αφήνει λίγο περισσότερο χώρο στο φρούτο να εκφραστεί. Λεμόνι, λάιμ, καθώς και λευκό ροδάκινο και ανανάς στην παλέτα. Ορυκτό και μίνεραλ φόντο που παραπέμπει σε τριμμένη πέτρα και χαλίκι. Τραγανή οξύτητα μέτριας+ έντασης και μεσαίου μήκους επίγευση. Με τόσο ορυκτό και νεύρο αυτό το ξαδερφάκι των Sancerre δύσκολα θα μπορούσε να μη μου αρέσει. 88/100

Envinate, Albahra Tinto, 2019

Χρώμα μπορντό μεσαίου βάθους, γκρίζες ανταύγειες. Μύτη διακριτική που ωστόσο προσφέρει απλόχερα άφθονο φρέσκο φρούτο. Τα αρώματα φέρνουν στο νου πετροκέρασο, κράνμπερι, και ώριμο κόκκινο μούρο. Ένα απαλό κι εξίσου διακριτικό άγγιγμα από μπαχαρικά σε δεύτερο χρόνο που παραπέμπει σε ξύλο κανέλας και μοσχοκάρυδο. Στόμα ανάλαφρο με το φρούτο της μύτης να ξεπροβάλλει με καθαρότητα. Τελείωμα με μια νύξη από γλυκόριζα. Υψηλή σχετικά οξύτητα, χαμηλό αλκοόλ και πολύ καλή δομή. Επίγευση μεσαίου- μήκους. Ένα ιδιαίτερα ευχάριστο καθημερινό ερυθρό από το νοτιοανατολικό άκρο της Castilla-La Manca. 85/100

Chateau Gloria, Saint-Julien, 2017

 

Στο ποτήρι λαμπερό ρουμπινί χρώμα, μεσαίου βάθους. Μύτη μεσαίας έντασης η οποία προσφέρει ένα αιθέριο μπουκέτο. Λικέρ κεράσι, άγριο βύσσινο μαύρο μούρο και μύρτιλλο δίνουν προβάδισμα στο φρούτο. Στην εξέλιξη μια ιδέα από αρωματικό ξύλο και στικ βανίλιας. Ξανθός καπνός στη συνέχεια. Πικάντικες νύξεις από μαύρο πιπέρι. Ένας διάχυτος ανθικός χαρακτήρας, αναφορές σε βιολέτα, λεβάντα. Στο τελείωμα μια νότα από καφέ εσπρέσο. Στόμα ανάλογης έντασης με το βύσσινο, το κεράσι και το ζαχαρωμένο μούρο να πρωταγωνιστούν. Σε δεύτερο χρόνο γλυκό λουλούδι. Τελείωμα με μια αίσθηση από σοκολάτα κουβερτούρα. Σώμα μεσαίου όγκου, εξαιρετικά δομημένο και ισορροπημένο, ζουμερές τανίνες και μεσαίου+ μήκους επίγευση. Υπέρκομψο κι ευγενές. 91/100

G.D. Vajra, Dolcetto d' Alba, 2020

Χρώμα μπορντό μεσαίου βάθους. Ήπια μύτη που αναφέρει μαύρο πιπέρι, φρέσκο κόκκινο κεράσι και βύσσινο. Ανάλογης έντασης στόμα με το  κεράσι και το βύσσινο να είναι άφθονο. Μια ιδέα από κανέλα και μαύρο πιπέρι σε δεύτερο χρόνο. Επίγευση μικρού μήκους. Ελαφρύ, μαλακό, απλό κι ευκολόπιοτο. Για να έχεις λίγο φρουτάκι στο στόμα. Κι αυτά τα κρασιά έχουν τη χάρη τους. 82/100

 

Navitas Winery, Terre de Zeus Ασύρτικο, 2020

Χρώμα απαλό λεμονί. Μύτη μεσαίας έντασης, όπου το φρούτο αναδύεται με αξιοσημείωτη φρεσκάδα. Αρώματα από κίτρο, γκρέιπφρουτ, λεμόνι, λάιμ αλλά και αχλάδι ξετυλίγονται σταδιακά, ενώ στο βάθος διακρίνονται ίχνη ορυκτότητας που παραπέμπουν σε βρεγμένο βότσαλο. Μια ιδέα από μαντζουράνα καθώς κι από λευκό πιπέρι σε δεύτερο χρόνο. Στόμα ανάλογης έντασης που χαρακτηρίζεται από τη φρεσκάδα στο φρούτο και το νεύρο. Το πορτοκάλι, το αχλάδι και το λευκό ροδάκινο πρωταγωνιστούν. Ορυκτό φόντο και τραγανότητα. Μέτριας+ έντασης οξύτητα και σχετικά μεγάλου μήκους επίγευση. Είμαι λάτρης του ασύρτικου κι ας μην είναι από τη Σαντορίνη. Το συγκεκριμένο προέρχεται από την Πιερία και θα έλεγα πως με ενθουσίασε. Στο στυλ των λευκών που μου αρέσουν. 89/100

Suertes del Marques, 7 Fuentes, 2018

 

Δεν ξέρω τι όνειρο έβλεπα όταν είχα πρωτοπιεί αυτό το καταπληκτικό κρασί. Κοιτάζοντας τις παλιές μου σημειώσεις απορώ με την αξιολόγησή μου. Το ξαναλέω: Η αίσθηση που αποκτάς για αυτό που πίνεις έχει να κάνει με τη στιγμή, με τη συγκυρία. Επίσης σημαντικό ρόλο παίζει και η  συγκέντρωση που έχεις κατά τη διάρκεια της οινοποσίας. Σε κάθε περίπτωση το κρασί αγαπά τις χαλαρές κουβέντες και την απαλή μουσική. Στο δια ταύτα τώρα: Στο ποτήρι το χρώμα είναι σκούρο πορφυρό  με γκρίζες ανταύγειες. Μεσαίας έντασης μύτη, πολύ ιδιαίτερη, η οποία αποτυπώνει το ηφαιστειογενές έδαφος της καταγωγής του. Φρυγανισμένο ψωμί, καμένο σπίρτο και καπνιστό ζαμπόν σου δίνουν να καταλάβεις πως εδώ έχεις να κάνεις με κάτι πολύ ξεχωριστό. Το άγριο κεράσι και το βατόμουρο επισημαίνουν το φρούτο. Στόμα ανάλογης έντασης το οποίο προεκτείνει κι εξελίσσει τις αναφορές της μύτης. Μπαρούτι  και μαύρο ορυκτό σε πρώτο χρόνο. Γρανίτης και ορυκτό αλάτι στη συνέχεια. Μια ιδέα από τριμμένη φρυγανιά και τοστ. Το αγριοκέρασο και το γλυκό βατόμουρο κάνουν κάποια στιγμή το πέρασμά τους. Πικάντικες νύξεις που παραπέμπουν σε μαύρο πιπέρι. Μια έντονη υπόμνηση από ταμπάκο. Καβουρδισμένος καφές στο τελείωμα αλλά και μια αμυδρή νότα από σοκολάτα κουβερτούρα. Χαμηλός αλκοολικός βαθμός, σώμα σχετικά ελαφρύ και μαλακές τανίνες. Επίγευση μεσαίου μήκους. Ένα πολύ ιδιαίτερο κρασί σε εξαιρετική σχέση ποιότητας-τιμής. 90/100